เกตู ซูกูรู/โกโจ ซาโตรู

Satoru heyecanla kollarını iki yana açarak bir adım daha öne atıyor, “Yūji-kun! Burada mısın!” “Aman Tanrım,” çocuk nefes nefese, yaşıtlarından çok daha büyük sesleniyor, gözlerini Satoru’dan alamıyor. Çocuk hafifçe titriyor, belki şoktan, kelimeler titrek bir nefes alıp vermeyle, “gerçekten- sen- sen görünüyorsun- bu— aman Tanrım!” Ve artık bundan hiç şüphe yok. Savaş, hapis ve on bir yıl boyunca büyümenin o canlı rüyalarının, on yedi yaşında bir öğrenci olarak hastanede uyandıktan beri Satoru’nun sandığı gibi olmadığı açıkça belli. Tüm sorunlarının kaynağı Jujutsu toplumundan ayrılmadan çok önce. Ne oluyor böyle?

Getou-Gojo Aile Hikayeleri'nin rastgele bir zaman çizelgesini takip eden, tek bölümlük öykülerden oluşan bir derleme.

Geto Suguru bir omega'ydı. Her zaman hormonaldi ve çok istekliydi. Bu, değiştiremeyeceği doğal bir bedensel işleviydi. Omega olarak doğmayı seçmemişti. Her zaman istekli olmanın tadını çıkarmazdı. Cinsel ilişkiyi severdi. Kaşıması gereken kaşıntıları vardı. Bunu engelleyemezdi. Gojo Satoru'yu, karşılıklı çıkar ilişkisi içinde arkadaş olmak üzere davet etti. Başlangıçta sadece cinsel ilişki arıyordu. Aşık olmayı veya romantik bir ilişkiyi planlamamıştı. Her şey, çirkinleşene kadar harikaydı. Neden cinsel ilişkiyi sevmesi alfalar için yanlış değilken onun için yanlıştı?

Yuuji, hatırladığı sürece omega pazarında bulunuyordu. Kendisini bir geneleve gönderilme korkusu sürekli başında olduğu için, geçen alfamlara olabildiğince güzel görünmeye çalışıyordu. Ne kadar erkeksi ve çekici olmadığı konusunda çok az umudu vardı ama... sonra biri ona ilgi duydu! Yakışıklı ve üst sınıf bir alfa olan Gojo Satoru ona ilgi duydu! Peki ya sorun ne mi? Gojo zaten bağlanmış ve mutlu bir şekilde aşık.

“Suguruuu kapın neden kilitli…” Satoru odasına sadece böylece ışınlanıverir. Ve dürüst olmak gerekirse ikisinin de bunu işlemesi bir saniye sürer, Satoru ona bakakalır, o da Satoru'ya bakakalır. Satoru'nun ağzı açık kalır. Suguru felç olmuş gibi hisseder. “Oh.” *** Satoru'nun ziyareti için en kötü zamanlamayı yakaladığı ve Suguru'nun zor durumda yakalandığı bir hikaye.

Suguru’nun yurt odasının kapısı gürültüyle açıldı ve Satoru hemen boşluğu doldurarak geniş bir sırıtışla içeri girdi. Satoru’nun bugün kampüste ilk defa olmasıydı; Yaga’nın inandığına göre sabahını Kyoto yakınlarında bir görevde geçirmişti ve Suguru onu görünce çok sevinmişti. Satoru’nun da aynı şeyi düşündüğü belliydi çünkü hemen kapıyı kapatıp yatağa atladı, Suguru ve Shoko’nun tam ortasına doğru atlayarak yanlışlıkla Shoko’nun tıp kitabını ezdi—ki Shoko’nun umurunda değildi. Çocuk ikisinin de omuzlarından tutup yanına çekti ve o zaman Suguru kokuyu aldı. Aynı yağmur ve ıslak kürk kokusu, ama bu sefer daha güçlü. Çok daha güçlü. “Sonunda beni kokladı!” Suguru’nun aklı bu düşünceyle boşaldı, burnu onu ele verdi; birkaç derin nefes aldı, şüphesiz başka bir alfadan gelen koku burnunu tamamen doldurdu ve Suguru bundan nefret etti. Satoru sadece Suguru gibi kokmalıydı, onun değil miydi? O Suguru’nun omegasıydı. Ya da en azından öyle olduğunu düşünüyordu. Ya da: Satoru aylardır başka bir alfadan gelen kokuyla dolmuştu ve Suguru bundan dolayı biraz deliriyordu (sorumlu alfa, asla şüphelenmeyeceği biriydi)

Satoru, jestine karşılık gülümsedi ve Yuji'nin düşünceliliğine her zamankinden daha minnettardı. “Bana göre iyi olur. Ayakkabı bağcıklarınızı bağlayayım ve buradan çıkalım.” Yuji'nin bağcıklarını bağlarken, yeni gelenler parka doğru ilerlemeye başladılar. Satoru başını kaldırınca, en çarpıcı lavanta gözleriyle karşılaştı; tesadüfen onun gözlerinin içine bakan gözler.-Satoru, çocuğun babası ve Satoru'nun eski üniversite arkadaşı Toji birkaç yıl hapse mahkum edildiğinde, velayetini kazandıktan sonra Megumi'ye düzgün bir ebeveyn olmayı öğrenmeye çalışıyordu.Romantik düşünceler aklında değildi, ama bir gün Megumi ve arkadaşı Yuji ile yerel parkta iken, Satoru büyüleyici bir lavanta gözlerine kapıldı. Çocukların yaşlarında iki küçük kızı olan başka bir baba, Satoru için ilgi odağı haline geldi.Birincil önceliği, çocuğun sosyal kaygıyla dolu geçmişi nedeniyle Megumi'nin rahat olduğundan emin olmak olsa da, nazik gözlü yabancıya çekildiğini hissetmekten kendini alamadı.Kader onları sürekli karşılaştırdığında, Satoru'nun zihni olasılıklar ve duygularla çalkalanıyordu, kendini bunlara kaptırmadan edemiyordu.

“Beni eğlenceli bulmadığını mı ima ediyorsun?” “Tembel olduğunu ima ediyorum.” Birkaç küçük bağış birden geldi ve Suguru’nun gözlerini çizimden ayırıp isimleri okumaya yöneltti. İzlenme sayısı neredeyse yüz artmıştı; Satoru onunla görüşmedeyken her zaman daha fazla etkileşim alıyordu. Bu tür şeylerin onun için gerçekten önemli olmadığı halde, biraz komik ve içinden gelen ironik bir gülümsemeyle başını sallayıp içinden geçirdi. Suguru (kendi isteğiyle) yarı zamanlı dövmeci ve (Satoru'nun isteğiyle) yarı zamanlı yayıncıydı. Satoru’nun kariyer seçimi, tam zamanlı içerik oluşturucu olup neredeyse her gün on binlerce insana kendini yayınladığı düşünüldüğünde hiç şaşırtıcı değildi. Birlikte yaşıyorlar, birlikte çalışıyorlar ve birbirleri hakkında neredeyse her şeyi biliyorlar. Neredeyse.

Sukuna en güçlüdür. Her zaman en güçlü olmuştur. Her zaman en güçlü olacaktır. Bin yılı aşkın bir süre karanlıkta uyuduktan sonra uyandığında bu unvanı paylaşmak zorunda kalabileceğinin farkına varmaya başlar. Itadori Yuuji... Sukuna kendi kendine düşündü, yüzüne yayılan meraklı bir sırıtışla. Karanlıkta hissedemediği bir yüz. Kendiliğinden oluşan hapsim. "Kişisel duygularınız mı?" diye doğruladı Satoru. "Evet. Lütfen bunun için bir şeyler yapın." Megumi, orada oturup Satoru'dan kendisine bir lütufta bulunmasını yalvarırken gerçekten çok sevimliydi. Omurgasından bir zevk dalgası geçti. Evet, Satoru Gojo'nun berbat olduğunu hatırlatan bir şey - O bir Tanrıydı. Dar görüşlü konsey üyelerini bir kez daha istediğini yapmaya zorlayabilirdi. Bu Megumi-chan'ı mutlu ederdi. Ayrıca, güçlerinin tek sebebinin o, Gojo Satoru, izin verdiği için olduğunu bu yaşlı adamlara hatırlatmak her zaman ona büyük bir sevinç vermişti. "En sevdiğim sevimli öğrencimin yalvarışını geri çeviremem, değil mi~?" diye söyledi Satoru. Not: Bölümler manga bölümü uzunluğundadır. 10.Bölümden itibaren büyük Canon Sapması

Suguru Getou'nun Jujutsu toplumuna savaş ilan etmediği ve ölümünü sahtekarca taklit ettikten sonra soykırım yolundan vazgeçmeye karar verdiği bir senaryo. Nedense bu durum, aylar sonra hayattaki en güçlü büyücünün bir lanet tarafından tuzağa düşmesiyle sonuçlanıyor.

“Yatağa çık, sensei, seni sikme zamanım geldi,” diye mırıldanıyor Satoru. “Babama söylemeyeceğim, işini koruyacaksın ve her şey affedilecek.” Suguru tereddütlü bir şekilde soruyor, “Bunu bana bir daha yapmayacak mısın?” “Haahaa,” karşılık olarak Satoru’nun kurnaz bir kahkahası yükseliyor. Saçlarını okşuyor, kendine güvenen ve penisinin egosuyla aynı büyüklükte olduğunu bilen kibirli bir sırıtışla ona bakıyor. “Elbette.” Ya da, zengin ve kendini beğenmiş çocuk Gojo Satoru, denemesinden sıfır almış olmasına çok kızmıştır. Bu yüzden, Satoru’nun onu sikmesine izin vermedikçe, ev öğretmeni Geto Suguru’nun işten atılmasıyla tehdit eder.

"Peki ya şu, Getou." Suguru'nun içgüdüsü kaçabileceği zaman kaçmasını söylüyor. Ama kıpırdamadan oturuyor. "Antrenmanlarıma gelip rutinim hakkında dostça tavsiyeler verebilirsin, karşılığında da seni saldırıdan dolayı suçlamamayı düşünüyorum." Gülümsüyor. "Güzel anlaşma, değil mi?" Suguru ona tokat atmak istiyor. "Ne? Boynuna sen yapıştın." "Sen kamyon gibi kolumu yumrukladıktan sonra. Hadi ama dostum. Gerçekten şu anda hokey kariyerini mahvetmek mi istiyorsun? Sanırım hapishanedeki spor takımları çok iyi değil." Suguru dişlerini sıkarak "Sen bir pisliksin," diyor. Buz mavisi gözleri kıvrılıyor. "Ve senin kıçında yedi farklı sopa var, ama kim sayıyor ki?" Suguru geçmişinin iyileşmemiş yaralarından kurtulmaya çalışan sıradan bir adamdır. Satoru, üniversitelerinin artistik patinaj takımının yıldızıdır ve Suguru'nun sahip olmayı dilediği her şeyi temsil eder. Bu yüzden beklenmedik bir kaza hokey takımının kaptanını bu süpernova adama getirdiğinde, prensipleri hakkında bildiğini sandığı her şey altüst olur. Alternatif olarak, aksi figür patenci Gojo ortalığı karıştırır ve üniversite kaygısı ve hijyenik olmayan yerlerde seks ile bunun sonuçlarını öğrenir.

Suguru, üzerinde yükselen, uzun boylu ve gülümsemeyen adama bakıyor. O - O Satoru, kesinlikle Satoru, ama aynı zamanda değil. Gojo Satoru, on yıl daha yaşlı gibi görünüyor, yapısı daha büyük, Suguru'nun alışkın olduğundan daha fazla yer kaplıyor. Ve Suguru'yu inceleme biçimi - onu her yerinde karıncalanmış hissettiriyor, karnının alt kısmında garip bir şekilde sıcak. "Merhaba canım," diyor Gojo Satoru ve sesi bile ergenlik çağındaki kendisinin gıcırtılı yönünü kaybetmiş. "Seni buraya ne getirdi?" Ya da, Liseli Suguru, yetişkin Gojo ile tanışıyor. Şeyler oluyor.

Sırtı geriye doğru yapışık pembe saçlı, daha yaşlı bir Yuuji olarak geçebilecek bir adam vardı ve Lanet Kullanıcısının Tekniğiyle de öyle olabilirdi. Ama– "Onları öldür, Sukuna!" Adam – Lanetlerin Kralı, farklı bir boyuttan olsa da – şaşkınlığından kurtularak bakışlarını onlara değil, şükürler olsun, yeni hatasını fark eden aptala çevirdi. "Ha? Küçük erkek kardeşim ve onun yavrularını öldürmemi emretmenin hadsizliğini nasıl gösterebilirsin?" Şimdi ne dedi? VEYA: Canon JJK, Büyük Abi Sukuna ile karşılaşır ve düşmanın yüzünün bu kadar iyi niyetli olmasına nasıl tepki vereceğini bilemez.

Takım arkadaşları buz üzerinde çömelerek ve dalgalı hareketlerle hareket ediyor, ancak kaptanın gözleri Satoru'dan hiç ayrılmıyor. Gözlerinde tam olarak okuyamadığı bir ifade var, onu ölçüyormuş gibi bir şey, ama Satoru av gibi hissetmiyor. Başlangıç çizgisinde duruyormuş gibi hissediyor. ∼ İlk bölümün notlarında yer alan ve hakkı verilen, Geto'nun bir hokey oyuncusu olarak gerçekten güzel hayran sanatlarından ilham alındı!

Satoru Gojo hayatında istediği her şeye sahipti. Babası milyon dolarlık bir şirketin CEO'sudur. Yüzü mükemmelliğin ötesindedir. Popüler ve karizmatiktir. Herkes ondan bir parça ister, ister görünüşü ister parası için olsun. Her anlamda mükemmel bir adamdır. Peki, hayatının tek ışığı, kıymetli erkek arkadaşı ve tek sevgilisinin neden habersizce onu terk edip en iyi halinde bırakmaya karar verdiğini merak ediyor? Mutsuzluktan dolayı, Gojo, sevgili arkadaşı Shoko'nun sokak ele geçirmesine gitmeyi önermesiyle kabul etmeye karar verir. Beklemediği şey, tüm bu karışıklığın içinde beklenmedik bir neşe bulmaktır. Ve bu karışıklığın içinde, hayatını tamamen değiştirebilecek bir yarış arabası sürücüsü olan Ryomen Sukuna ortaya çıkar. Şöyle derler: Bir kapı kapanınca, diğeri açılır. ____ VEYA: Gojo, yerel KFC'sinin önünde terk edildikten sonra sokak arabası yarışçısı Sukuna'ya aşık olur.

Suguru'nun üniversite erkek öğrenci birliğinin alfa üyeleriyle ilgili bir takıntısı var. Özellikle de belirli bir alfa üyesiyle. Ne yazık ki kendisi için, yıllar geçmesine rağmen o alfa üyesi hala onunla birlikte olmak istiyor. (Ya da, bir bağış toplama etkinliğinin zaten karmaşık ve dağınık bir ilişkiyi daha da karmaşık ve dağınık hale getirmesi.)

“Ona çok acımasız davranıyorsun,” dedi Shoko, ikisi de Satoru’nun aceleyle ve telaşla uzaklaşmasını izlerken. Suguru’ya göz ucuyla baktı ve onun acımasız gülümsemesini, ametist gözlerinin koyulaşmasını gördü. Gözleri ve burnu tiksintiyle buruştu. Sütlüsü içeceğinden tapioka topları emdi. Sessizlikte masada tek duyulan ses, onun içeceğini yudumlama sesleriydi. “Peki ya öyleysem?” Suguru kayıtsız bir şekilde omuz silkti, gözleri Shoko’nun yüzüne kaydı. “Ona söyleyecek misin?” diye meydan okudu, kaşlarını kaldırarak ve aşağılayıcı bir tonla. “...Hayır,” diye iç çekti Shoko, bitirdiği içeceğini bırakarak. Arkadaşının yüzünü, pişmanlık veya suçluluk belirtisi ararcasına inceledi, ama gözlerinde hiçbir şey bulamadı. Vücuduna bir titreme yayıldı. “Çok korkunç bir herifsin, Suguru.” veya Suguru’nun Satoru’yu kızdırmak için biriyle çıkardığı hikaye

Suguru internette yeni arkadaşlar edindi. Onlar ondan çok daha büyükler ve yaşıtlarından çok daha havalılar. Çok ilginç hobileri de var. Bunlardan biri ona iç çamaşırı uzmanı olduğunu söylüyor - tanga, jockstrap, fırfırlı külot - ne derseniz, hepsi var. Hatta kendisine uymayanları çöpe gitmesin diye Suguru'ya göndermiş bile. Suguru çok heyecanlı. Daha önce hiç bu kadar yakın, düşüncelerini ve hobilerini onunla paylaşmaktan cömert bir arkadaşı olmamıştı.

Suguru, internet forumlarında oldukça tavsiye edilen bir masaj salonu bulur. Tanımından da anlaşılacağı üzere biraz şaibeli görünüyor. Yine de gider.

Satoru, sudan çıkarak onsenin diğer tarafında, Suguru'nun tam karşısına çıkar. Islak saçları yüzüne yapışmış, beyaz saçları düzleşmiş halde Suguru'ya sudan bakıyor. İleri doğru kayarak Suguru'nun soluna oturuyor, Suguru'nun zihnen hazır olduğundan çok daha yakın bir mesafeye. Suguru, ikisinin de çıplak olduğu gerçeğinden başka hiçbir şey düşünemiyor, suyun buharının aksi takdirde görülebilecek her şeyi gizlediği için hem şükrediyor hem de lanetliyor. Satoru'nun eli, Suguru'nun yaslandığı sırtlığın üzerindeki sol koluna doğru kaymaya başlıyor. Suguru, eli yukarı, yukarı, yukarı kayarken, pazusunu kavrayıp omuzunda daireler çizdiğini izliyor. “Ne yapıyorsun,” diye fısıldıyor Suguru, kendini tutamaz. Satoru yılmıyor, eli Suguru'nun tenine değdiği yere yoğunlaşmış bakıyor. “Çok gerginsin, Suguru,” diye karşılık veriyor Satoru, eli Suguru'nun trapez kasını masaj yapmaya başlarken ona yaklaşıyor, “benim için rahatla.”