มันเป็นเพียงความรักที่น่ากลัว

“Ona çok acımasız davranıyorsun,” dedi Shoko, ikisi de Satoru’nun aceleyle ve telaşla uzaklaşmasını izlerken. Suguru’ya göz ucuyla baktı ve onun acımasız gülümsemesini, ametist gözlerinin koyulaşmasını gördü. Gözleri ve burnu tiksintiyle buruştu. Sütlüsü içeceğinden tapioka topları emdi. Sessizlikte masada tek duyulan ses, onun içeceğini yudumlama sesleriydi. “Peki ya öyleysem?” Suguru kayıtsız bir şekilde omuz silkti, gözleri Shoko’nun yüzüne kaydı. “Ona söyleyecek misin?” diye meydan okudu, kaşlarını kaldırarak ve aşağılayıcı bir tonla. “...Hayır,” diye iç çekti Shoko, bitirdiği içeceğini bırakarak. Arkadaşının yüzünü, pişmanlık veya suçluluk belirtisi ararcasına inceledi, ama gözlerinde hiçbir şey bulamadı. Vücuduna bir titreme yayıldı. “Çok korkunç bir herifsin, Suguru.” veya Suguru’nun Satoru’yu kızdırmak için biriyle çıkardığı hikaye