Somewhat

“On yıl önce bana bir şey yaptın, Wriothesley, ve bir tanrının bile başaramayacağı bir başarıyı başardın: beni büyülediğin, dikkatimi, kalbimi ele geçirdiğin ve onu koruduğun. Arkan ve çağrın Hidro Ejderhası var, tüm gücüm parmak uçlarında. Benim tüm varlığım senindir, istediğin gibi sakla ve kullan.” Geniş, buz mavisi gözlerine inkar edemediği bir bakış attı ve utangaç bir şekilde gülümsedi. “Egemenler boyun eğmezler, ama kendimi her kaprisine boyun eğmiş buluyorum.” Wriothesley ona sadece baktı. “Sanırım beni kırdın.” *** Ya da, Fontaine'i ve halkını sonsuza dek değiştirecek olan o kader anının öncesindeki, sırasındaki ve sonrasındaki günler (aylar). Neuvillette bir kucaklamaya ve bir ara vermeye layıkken, Furina kesinlikle bir kucaklamaya ve bir terapiste ihtiyaç duyuyor. Wriothesley, hayal edebileceğinden daha gerçeküstü bir şeye sürükleniyor, ama en azından artık baba olabiliyor. Ve yatağında güzel bir ejderha var. Daha ne isteyebilir ki?

Suguru, üzerinde yükselen, uzun boylu ve gülümsemeyen adama bakıyor. O - O Satoru, kesinlikle Satoru, ama aynı zamanda değil. Gojo Satoru, on yıl daha yaşlı gibi görünüyor, yapısı daha büyük, Suguru'nun alışkın olduğundan daha fazla yer kaplıyor. Ve Suguru'yu inceleme biçimi - onu her yerinde karıncalanmış hissettiriyor, karnının alt kısmında garip bir şekilde sıcak. "Merhaba canım," diyor Gojo Satoru ve sesi bile ergenlik çağındaki kendisinin gıcırtılı yönünü kaybetmiş. "Seni buraya ne getirdi?" Ya da, Liseli Suguru, yetişkin Gojo ile tanışıyor. Şeyler oluyor.