เศร้าแต่จบแบบมีความสุข

(Orijinal Adam Kurtuluş/Adam Gündemi fiki) Son imhadan sonra, Adam hayatta kalır ancak Cennet'ten kovulur ve Cehennem'e gönderilir. Charlie onunla karşılaşır ve büyüme yıllarında kendisine anlatılan hikayenin daha fazlası olduğunu öğrenir. Adam her zaman gösterildiği gibi bir kötü adam değildi ve ailesi de onun inandığı gibi kahramanlar değildi. Bu, her şeye sahip olan adamın anlattığı Cehennem'in hikayesi. Ve cennetini sadece bir kez değil, iki kez kaybettiği trajik düşüşü.

Satoru, jestine karşılık gülümsedi ve Yuji'nin düşünceliliğine her zamankinden daha minnettardı. “Bana göre iyi olur. Ayakkabı bağcıklarınızı bağlayayım ve buradan çıkalım.” Yuji'nin bağcıklarını bağlarken, yeni gelenler parka doğru ilerlemeye başladılar. Satoru başını kaldırınca, en çarpıcı lavanta gözleriyle karşılaştı; tesadüfen onun gözlerinin içine bakan gözler.-Satoru, çocuğun babası ve Satoru'nun eski üniversite arkadaşı Toji birkaç yıl hapse mahkum edildiğinde, velayetini kazandıktan sonra Megumi'ye düzgün bir ebeveyn olmayı öğrenmeye çalışıyordu.Romantik düşünceler aklında değildi, ama bir gün Megumi ve arkadaşı Yuji ile yerel parkta iken, Satoru büyüleyici bir lavanta gözlerine kapıldı. Çocukların yaşlarında iki küçük kızı olan başka bir baba, Satoru için ilgi odağı haline geldi.Birincil önceliği, çocuğun sosyal kaygıyla dolu geçmişi nedeniyle Megumi'nin rahat olduğundan emin olmak olsa da, nazik gözlü yabancıya çekildiğini hissetmekten kendini alamadı.Kader onları sürekli karşılaştırdığında, Satoru'nun zihni olasılıklar ve duygularla çalkalanıyordu, kendini bunlara kaptırmadan edemiyordu.

Henry gitmeli, herkes uyuyana kadar beklemeli ve sonra sessizce, iz bırakmadan gitmeli. Alex'in hayatında hiç var olmamış gibi, Alex'in bedenine hiç dokunmamış gibi, sadece kalbinde ve zihninde var olmak istememiş gibi. Çünkü Alex bunu hak ediyor. Alex onu açıkça ve gururla sevebilecek birini, varlığı için utanmayan birini, kendisi kadar parlak birini hak ediyor, Henry'in soluk yıldız ışığı parıltısı gibi değil. Ama birlikte yığdıkları ve yatağa benzettikleri yatak yığınında orada yatan Henry, nefes almayı bırakın, kalkıp gitmeyi bile kendinde bulamıyor. Bir kez daha, kendi varlığı tarafından ihanete uğramış. VEYA Depresif bir bölüm tarafından ele geçirilen Henry, göl evinden ayrılamıyor