ความกลัว

เมื่อซาบรีน่าโดนลงโทษ นั่นหมายความว่าเธอจะพลาดวันหยุดพักผ่อนของครอบครัวที่ฮาวาย ไม่ว่าเธอจะบ่นแค่ไหนก็ตาม ยิ่งไปกว่านั้น พ่อแม่ของเธอยังขอให้เพื่อนบ้าน “คอยดูแล” เธอด้วย และเขาก็ใช้โอกาสนี้ทำในสิ่งที่เขาอยากทำมาตั้งแต่ย้ายมาอยู่บ้านตรงข้าม

ท่านรัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์ผู้ทรงเกียรติ แฮร์รี่ พอตเตอร์ เสด็จเยี่ยมคุกอาซคาบันเป็นประจำทุกวัน เพื่อลงโทษนักโทษผู้สำคัญยิ่ง… เดรโก มัลฟอย

มีข้อมือข้างหนึ่งกดทับที่ปากของเขา “ดื่มเข้าไป” เทคโนเบลดกระซิบข้างหูเขา และความหวังริบหรี่ที่ว่าเขาอาจจะฆ่าเขาตรงนี้ หรือที่ดียิ่งกว่านั้นปล่อยให้เขาตายเพราะบาดแผลแทนที่จะลากเขากลับไปหาบิดาเลือดของพวกเขาก็ค่อยๆ สลายหายไป ทอมมี่ปิดปากเงียบ “ดื่มเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นแกจะตาย” ลูกนกที่ถูกทอดทิ้งนั้นจะมีแวมไพร์ผู้ใหญ่ใจดีรับไปเป็นบิดาเลือดแทน หรือไม่ก็ตาย ทางเลือกแรกนั้นเป็นไปไม่ได้สำหรับทอมมี่ ทุกคนรู้ดีว่าในทันทีที่เขาสามารถดิ้นรนหนีจากอุ้งมืออันโหดร้ายของบิดาเลือดของตัวเองได้ การช่วยเขาก็เท่ากับประหารชีวิตตัวเอง ที่จริงแล้ว การเผชิญหน้ากับแวมไพร์คนใดก็ตามหมายถึงการถูกจับกลับไปหาพวกที่อ้างสิทธิ์ในเลือดของเขา มีน้อยคนที่อยากจะต่อต้านนิกายสลีปปี้ โคเวน ทุกคนต่างอยากได้ความโปรดปรานจากพวกเขา ชะตาของเขาคือการตายบนถนนในกรณีที่ดีที่สุด ในกรณีที่แย่ที่สุด...นั่นแหละเหตุผลที่เขาหนีมา อย่างไรก็ตาม เขาได้รับพรจากโชคชะตา (ในครั้งนี้) ด้วยทางเลือกที่สามด้วยความช่วยเหลือจากเพื่อนรักของเขา ทับโบ ผู้มีมือเปื้อนเวทมนตร์และเต็มใจที่จะทำทุกอย่างเพื่อให้เขารอดชีวิต ไม่ว่าจะเป็นคนดูดเลือดหรือไม่ก็ตาม (ฉันชอบฟิคแวมไพร์ดาร์ค SBI ทั้งหมด แต่ฉันก็ขี้ขลาดเหมือนกัน ดังนั้นฉันจึงอยากให้มันเป็นความเข้าใจผิดทั้งหมดและพวกเขาจะกอดกันในตอนจบ)

“คุณแอบเข้ามาในอาณาเขตของฉันได้ยังไง?” ปีศาจพูดออกมาในที่สุดด้วยน้ำเสียงที่หากยูจิไม่ได้รู้สึกหงุดหงิดกับหิมะที่ตกอย่างไม่ทันตั้งตัวอยู่แล้วล่ะก็ คงทำให้เขารู้สึกหวั่นไหวอย่างแน่นอน พยากรณ์อากาศในข่าวไม่ได้กล่าวถึงโอกาสที่จะมีหิมะตกเลยแม้แต่น้อย แค่ที่เขาต้องหลงทางอยู่ในป่าคนเดียวก็แย่พออยู่แล้ว แต่การหลงทางขณะที่ท้องฟ้าโปรยหิมะปกคลุมพื้นดินอย่างขาวโพลนยิ่งทำให้เขาอยากจะอยู่บ้านเสียมากกว่า และตอนนี้เขาก็กำลังเผชิญหน้ากับปีศาจ ปีศาจที่โกรธจัด และดูเหมือนจะไม่พอใจกับคนที่อยู่ตรงหน้าเป็นอย่างยิ่ง “ผม เอ่อ…” เหงื่อไหลลงมาตามลำคอของยูจิ อาณาเขต? ปีศาจหมายถึงคฤหาสน์หรือเปล่า? “เดิน หรือจะว่าไปก็สะดุดล้ม แล้วก็มาเจอ…มัน?” ❤ ยูจิและซูกุนะได้พบกันก่อนหน้านี้ในไทม์ไลน์ ก่อนหน้านี้มากเลยทีเดียว

สำหรับคนที่ถูกฉีกออกจากเวลาของตัวเอง ถูกฉีกออกจากความสัมพันธ์เพียงไม่กี่อย่างแต่แข็งแกร่งที่สร้างขึ้นด้วยเวลาและการพัฒนาตนเอง ด้วยการไตร่ตรองตนเองและความภาคภูมิใจที่กลืนลงไป ถูกฉีกออกจากสิ่งเดียวที่ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองมีค่า จำเป็น และพร้อม และถูกบังคับให้สร้างทุกอย่างขึ้นมาใหม่—คาสึกิคิดว่าเขากำลังจัดการกับมันได้ดีทีเดียว หรือ ควิร์กของวายร้ายส่งบาคุโกววัย 29 ปีกลับไปยังยุคเรียนมัธยมต้น บาคุโกวเป็นศูนย์กลาง เรื่องราวจะอัปเดตแท็กไปเรื่อยๆ

“เป็นเด็กน่ะ” ยาคิหายใจหอบออกมา มือของเขาบีบเป็นกำแล้วกดแนบกับริมฝีปากราวกับจะเตือนตัวเองว่าห้ามกรีดร้องเด็ดขาด “หรือว่า…คนหนุ่มสาวอายุประมาณยี่สิบ ขอทานมั้ง ใช้ควิร์กโดยไม่รู้ตัวแล้ววิ่งหนีไป พวกเด็กๆ—” ตรงนี้เขาขยี้มือที่กำแน่นอยู่แนบริมฝีปากเข้าไปอีก สูดลมหายใจเข้าไปอย่างแผ่วเบา ราวกับว่าอากาศนั้นกำลังกดทับอะไรบางอย่างที่มีน้ำหนัก “พวกเด็กๆ—” “ก็วิ่งหนีกันหมดนั่นแหละ” อาซาอิเสริมขึ้นมา และยาคิพยักหน้าเบาๆ ดวงตาของยาคิเบิกกว้างจนสีฟ้าแทบมองไม่เห็น เขาสั่นอย่างรุนแรง ดูเหมือนตุ๊กตาไล่กาในพายุลม มีคนใช้ควิร์กสร้างความหวาดกลัวที่มีพลังมหาศาลจนทำให้ ออลไมต์ กลายเป็นอย่างนี้— แน่นอนว่านักเรียนของอาซาอิถึงกับวิ่งหนีไปหมด หรือว่า: ฟิคเรื่องแก๊สสร้างความหวาดกลัว ในสไตล์บีเอ็นเอชเอ

เฮอร์คิวลิส ไลโครัส แบล็ก หรือ แฮร์รี่ คือลูกคนสุดท้องของตระกูลแบล็ก พี่ชายของเขาอย่าง ไซริอุส และ เรกุลุส มักจะไม่สนใจเขา และพ่อแม่ของเขาก็ไม่เคยเหลียวแลเขาเลย จนกระทั่งพวกเขาจัดการแต่งงานระหว่างเขากับลอร์ดมืด ชีวิตของแฮร์รี่กำลังพังทลายลง เขาหวาดกลัวชายผู้ที่จะเป็นสามีของเขา

กฎของเมอร์ฟี [ˌmərfēz ˈlô]NOUNกฎธรรมชาติที่ถูกตั้งสมมุติฐานขึ้นมา กล่าวไว้ในสุภาษิตตลกๆ หลายๆ สำนวน ความหมายโดยทั่วไปก็คือ ถ้าอะไรจะผิดพลาด มันก็จะผิดพลาด การพบเจอกับฮอว์กส์ ฮีโร่ระดับมือโปรอย่างไม่คาดฝันของ Y/N ในวันที่โชคร้ายวันหนึ่ง ขณะที่กำลังเดินป่าอยู่ นำไปสู่ความโชคร้ายอย่างแท้จริง (เซอร์ไพรส์นะจ๊ะ คิดว่าจะไม่ได้เจอกันอีกแล้วใช่ไหมล่ะ: ยินดีต้อนรับสู่ฟิคช่วงลาคลอดนะที่รัก)

นายท่านพาวิลล์ออกไปขี่ม้าเร็วๆ

"ฉันรู้สึกเครียดอย่างบอกไม่ถูกเลยเวลาแค่สบตาเธอนะ ดรีม" -ซุนวู ดรีมตาบอดแต่เขามีสายเลือดค้างคาวอยู่ด้วยเลยได้ยินดี เทคนโนเบลดรู้เรื่องนี้และเขากังวลเกี่ยวกับเพื่อนของเขา เขาอยู่กับดรีมและเป็นเพื่อนกับเขา เขายังทำให้แน่ใจว่าดรีมจะไม่ไปไกลเกินไปและทำร้ายตัวเองด้วยความคิดบ้าๆบอๆของเขา แล้วมันจะเกิดอะไรขึ้นถ้าฟิลรับเขาไปเลี้ยงดูระหว่างทาง และดริสตาสร้างความวุ่นวายกับทอมมี่และทับโบ? เทคนโนเบลดจะปกป้องเพื่อนของเขาถึงที่สุดของโลก ใครก็ตามที่มองเขาแปลกๆ ถ้าเขาดูเป็นกังวลก็ช่างมันเถอะ (โดยพื้นฐานแล้วเป็นแค่เรื่องฟลัฟๆของเทคนโนเบลดและดรีมที่เป็นเพื่อนรัก มีความเศร้าโศกด้วย ขออภัย)

ไม่มีใครในห้องเรียน 2-A แน่ใจนักว่าการแข่งขันเล็กๆ นี้เริ่มต้นขึ้นได้อย่างไร โอกาสสูงที่มันเป็นการเดิมพันโง่ๆ ที่มินะเริ่มต้นขึ้น มันเป็นไปได้มากที่มันอาจจะเป็นเพียงแค่คำพูดที่ไม่ระมัดระวังจากตัวเขาเอง อย่างไรก็ตาม ไม่ว่ามันจะเริ่มต้นอย่างไรก็ไม่สำคัญ สิ่งสำคัญคือมันเริ่มต้นแล้ว และตอนนี้พวกเขาทุกคนต้องรู้ ใครจะสามารถหาคำตอบได้ว่า บากุโก คัตสึกิ ปีศาจแห่งห้องเรียน 2-A กลัวอะไร? (หรือสิ่งที่ 5 + 1 ที่ห้องเรียน 2-A พยายามหาสิ่งที่ทำให้บากุโกกลัว)

อิซึคุวางมือลงบนแฟ้มเอกสารสีน้ำตาลอ่อน ก่อนจะตั้งสติและเปิดไปที่หน้าแรก แฟ้มนั้นบาง แต่ข้อมูลข้างในนั้นมากมายเหลือเกิน เขาแค่สงสัยว่าตัวเองต้องรับงานแบบไหน มันดูเหมือนว่าเขาต้องไปลับลวงและแทรกซึมเข้าไปยังฐานของกลุ่มมาเฟีย แต่สิ่งนั้นไม่ใช่สิ่งเดียวที่โดดเด่นสำหรับเขา เขารับงานแบบนี้มาก่อน แต่ไม่ใช่ในฐานะ— —สาวใช้! (อิซึคุแทรกซึมเข้าไปในฐานของอาชญากรในคราบสาวใช้ที่ดูเงียบสงบ อาชญากรสังเกตเห็นสิ่งนี้และผลที่ตามมาเกิดขึ้น)

***BoO Spoilers*** ระวัง! อ่านต่อด้วยความระมัดระวัง! หลังจากพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลไม่นาน นิโคก็ตกลงที่จะไปผจญภัยกับวิล โซเลซและเพื่อนของเขา ลู เอลเลน เพื่อตามหาอพอลโล การเดินทางครั้งนี้เต็มไปด้วยประสบการณ์ใหม่ อันตรายเก่า และการกลับไปเผชิญหน้ากับบาดแผลในอดีต ระหว่างทาง พวกเขาค้นพบความลับของการเยียวยาและเรียนรู้ที่จะก้าวต่อไป

“ฉันไม่เคยต้องการสร้างสัตว์ประหลาด!” เจมส์ตะโกนเสียงแหบพร่า ดวงตาเบิกกว้างจ้องมองชายผิวซีดตรงหน้า มือของเขาสั่นเทาขณะที่เขากำลังเสียใจกับความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่เขาได้ก่อขึ้น “สัตว์ประหลาดเป็นคำที่สัมพันธ์กันนะครับ ด็อกเตอร์พอตเตอร์ สำหรับนกขมิ้น แมวก็เป็นสัตว์ประหลาด เราก็แค่ชินกับการเป็นแมว” รอยยิ้มแห้งๆปรากฏขึ้นบนใบหน้าเขา “นั่นคือความเป็นจริงที่คุณสร้างขึ้น” “คุณไม่ได้ขอความเป็นจริงหรอกนะ ทอม” เขากลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากขณะที่ปิดตาลง “คุณขอแค่ฟันที่มากกว่าเดิม” ซึ่งเรกูลัสและซีเรียส แบล็ค เดินทางไปเยี่ยมชมการลงทุนใหม่ของพ่อแม่พวกเขา: จูราสสิคเวิลด์ มันควรจะเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ของธุรกิจ ความสุข และการวิจัย แต่การพักผ่อนของพวกเขากลับพลิกผันอย่างอันตรายเมื่อไดโนเสาร์ที่ดุร้ายและมีการออกแบบทางพันธุกรรมอย่างชาญฉลาดที่สุดบนเกาะหลุดออกมา ตอนนี้มันขึ้นอยู่กับผู้ฝึกสัตว์กินเนื้อ นักวิทยาศาสตร์ มัคคุเทศก์ และพี่น้องทั้งสองที่จะช่วยเหลือตัวเองและผู้อื่นจากการโจมตีในยุคก่อนประวัติศาสตร์ พร้อมกับความลับชั่วร้ายอื่นๆที่เจ้าของสวนสนุกซ่อนอยู่ เราไม่ได้เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ใดๆของจูราสสิคเวิลด์หรือแฟรนไชส์แฮร์รี่ พอตเตอร์

ยูจิ อิทาดอริ โอเมก้าผู้สดใสใช้ชีวิตเรียบง่ายและเยือกเย็นกับเพื่อนสนิทสองคนคือ เมกุมิ ฟุชิกุโร่ อัลฟ่า และ คุจิซากิ โนบาระ เบตา แต่ชีวิตอันสงบสุขของเขาพังทลายลงเมื่อต้องเข้าไปพัวพันกับคำสาปชื่อซุคุนะ เขาจะรอดชีวิตได้หรือไม่

บาดเจ็บสาหัส แดนนี่หนีออกมาจาก GIW และเกาะติดกับผีตนแรกที่เรียกเขา ซึ่งเสนอการปกป้องและการพักผ่อน แดนนี่เสียใจเมื่อรู้ว่าเขากำลังอยู่ในเมืองของพี่ชายที่ฆ่าเขา และดูเหมือนว่าเขาจะออกไปไม่ได้ ---เรทติ้งผู้ใหญ่สำหรับการทรมาน ส่วนใหญ่เป็นภาพย้อนหลัง

ลีออน เคนเนดี้ได้ผ่านสถานการณ์มากมายที่เขาคิดว่าจะทำให้เขาไม่หวั่นไหวต่อสิ่งใดอีกต่อไป คืนนี้พิสูจน์ให้เห็นว่ามีสิ่งที่ไม่คาดคิดรอเขาอยู่ขณะที่เขาพยายามซ่อนตัวและวิ่งหนีเพื่อเอาชีวิตรอด ศัตรูที่ใหญ่ที่สุดของเขาจนถึงตอนนี้? กำแพง หรือ ลีออนติดอยู่ในรูบนกำแพงและมิสเตอร์เอ็กซ์ไม่ปล่อยโอกาสนี้ไปโดยเปล่าประโยชน์ ฉากลามกอนาจารตามมา

เรื่องราวความรักในระดับอันธพาล ถึงแม้มันจะไม่ได้มาง่ายๆ เหมือนอย่างที่เรื่องแบบนี้มักไม่ค่อยเป็น คุณก็พบว่าตัวเองกำลังอยู่ในห้วงรักพายุหมุนกับมิวแทนต์หนุ่มรูปงามลึกลับ ความแปลกประหลาดของเขาเป็นเรื่องง่ายที่จะมองข้ามไปเมื่อความดึงดูดกลายเป็นสิ่งที่มากกว่านั้น อย่างไรก็ตาม ความรักจะยืนหยัดอยู่ได้หรือไม่ เมื่อสิ่งที่ไม่รู้เกี่ยวกับเขาสุดท้ายแล้วกลับมืดมนกว่าที่คุณเคยคิดไว้มาก?

ความคิดเห็นของสาธารณชนที่มีต่อสไปเดอร์-แมนเริ่มเปลี่ยนไป ในการตอบสนอง NYPD มีเป้าหมายที่จะทำงานร่วมกับฮีโร่เพื่อแก้ข่าวลือ (ซึ่งเป็นความจริงทั้งหมด) เกี่ยวกับการกระทำรุนแรงของตำรวจต่อผู้พิทักษ์สันติภาพในอดีต แต่ปีเตอร์ ยังคงหวาดกลัวจากประสบการณ์ในอดีตกับเจ้าหน้าที่ที่ก้าวร้าว จึงลังเลที่จะร่วมมือ จนกระทั่งผ่านสถานการณ์ที่ไม่คาดคิดและมิตรภาพที่น่าประหลาดใจ โปรแกรมที่สร้างขึ้นเพื่อติดต่อกับฮีโร่ กลายเป็นสิ่งที่มากกว่านั้นมาก

แม่มดได้ปักหลักตั้งเต็นท์ไว้ที่มุมไกลที่สุดของค่ายแทบจะเลยออกมาจากลานโล่งที่พวกเขาตัดสินใจใช้เป็นที่พักค้างคืนเสียแล้วด้วยซ้ำ แม่บอกว่านั่นเป็นเพราะแม่มดเป็นผู้พิทักษ์ มันอยู่ในสัญชาตญาณของพวกเขาที่จะอยู่ระหว่างสัตว์ประหลาดของโลกกับคนอื่นๆ โรเมียลไม่เชื่อ หรือ; 5 ครั้งที่เห็นด้านดีของเกราล์ททำให้บางคนเปลี่ยนความคิดเกี่ยวกับแม่มด + 1 ครั้งที่คนไม่ดีเข้าใจผิดด้านมนุษย์ของเกราล์ทว่าเป็นจุดอ่อน

เชอร์ล็อกมองริมฝีปากของจอห์นขณะที่รอยยิ้มนั้นเลือนหายไปเร็วเกินไป มีบางอย่างอยู่ที่นั่น บางอย่างที่เขาไม่มีเวลาวิเคราะห์ เขาเหลือเพียงความรู้สึกไม่สบายใจที่ได้เห็นสีหน้าที่ไม่ควรปรากฏบนใบหน้าของจอห์น วัตสันเลย และสิ่งที่ตามมาคือความคิดที่น่าหนักใจเช่นกันว่าบางทีเขาอาจจะไม่รู้จักจอห์นดีอย่างที่คิด

“เช็ค เช็ค?” อ่า จริงด้วย มีสมาชิกคนที่สี่ในกลุ่มของพวกเขา เขาไม่ค่อยพูด แต่เมื่อเขาพูด ซิกคุโน่รู้สึกว่าต้องฟัง เรย์พูดขึ้น “เราได้ยินแล้ว คอร์ปส์ คุณนอนหลับเมื่อคืนนี้ไหม?” เสียงหัวเราะเบาๆดังเข้ามาในหูของซิกคุโน่ “สองสามชั่วโมง”

เอเลียเคยเห็นหญิงสาวคนนั้นครั้งหรือสองครั้ง หญิงสาวที่ยังเด็กมากแทบจะเป็นเด็กอยู่เลย เจ้าหญิงแห่งดอร์นไม่เคยเข้าใจเลยว่าอะไรดึงดูดใจเรการให้มาสนใจลียนนา สตาร์ค เธอเป็นคนดุร้าย ไม่เชื่อง และมีความงามแบบป่าเถื่อน แต่ไม่ใช่ความงามที่ใครจะนำไปแต่งเป็นเพลงได้ ทว่าความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในใจของราชินีที่เพิ่งได้ตำแหน่งใหม่ว่า เรการพูดพร่ำเพรื่อเกี่ยวกับคำทำนายของเขามาตั้งแต่พวกเขาแต่งงานกัน โดยเฉพาะคำทำนายเกี่ยวกับน้ำแข็งและไฟ นี่หรือคือสิ่งที่เขาหมายถึง สิ่งที่เขาต้องการ? ที่จะร่วมรักกับหญิงสาวที่มีน้ำแข็งอยู่ในเส้นเลือด? มีโทสะอยู่ในใจของหญิงสาวแห่งดอร์น ดำมืดและเน่าเปื่อย ไหลรินด้วยความโศกเศร้า

มีผู้พิทักษ์สันติราษฎร์นิรนามปรากฏตัวในเขตที่ Eraserhead รับผิดชอบ เขา…เตี้ยมากเลยนะ เขาโตแล้วหรือเปล่า เอาเถอะ ชูตะก็เคยรับเด็กกำพร้ามาเลี้ยงอยู่แล้ว มีเพิ่มอีกคนก็ไม่เป็นไร

บางครั้งจอห์นกลับบ้านมาด้วยความโมโหโลก และในวันเหล่านั้นเขาจะระบายอารมณ์ใส่ดีน ทำให้ดีนถึงกับจมลงไปในที่นอนจนกว่าเขาจะรู้สึกดีขึ้น

คุณติดกับตัวเองอยู่ในผนึกกับรยอมิน ซุคุนะ ผนึกนี้เป็นที่รู้จักกันว่าจะแสดงให้เหยื่อเห็นความกลัว ความเสียใจ ความผิด และบางครั้งก็มีเบาะแสแห่งความสุขเล็กน้อย แต่สิ่งเหล่านั้นจะมีความสำคัญหรือไม่ เมื่อคุณติดกับตัวเองกับราชาแห่งคำสาป? SLOW-BURN.

“ผมสามารถไปรับเขามาได้ทุกเมื่อที่ผมต้องการ” จองกุกพูด “ผมรู้” จีมินตอบตกลง โดยปฏิเสธที่จะไปแหย่หมีที่กำลังโกรธ ซึ่งมีอำนาจมากพอที่จะทำอะไรก็ได้ที่มันต้องการ “มันจะเป็นเรื่องง่ายดายมาก คุณรู้ใช่ไหม? ไม่ว่าคุณจะไปที่ไหนหรือพยายามซ่อนตัว ผมก็สามารถหาคุณเจอได้ เพียงแค่ผมดีดนิ้ว ผมก็จะอยู่ที่หน้าประตูบ้านคุณแล้ว ผมสามารถเดินเข้าไปและพาลูกชายของผมไปได้ และคุณก็ทำอะไรไม่ได้เลย” จองกุกพูดพร้อมกับเสียงคำรามเบาๆ โกรธและไม่พอใจ “ใช่” “แต่ผมไม่ได้ทำแบบนั้น” จองกุกพูดเสริมในที่สุด เสียงของเขานุ่มนวลและเปราะบางลง “คุณรู้ไหมว่าทำไม?” “ทำไม?” จีมินถาม “เพราะผมอ่อนแอ” จองกุกพูดเบาจนจีมินเกือบไม่ได้ยิน แทบจะเป็นเสียงกระซิบ จีมินทิ้งคู่ครองของเขาและชีวิตเดียวที่เขารู้จัก—ลูกน้อยที่บริสุทธิ์ในท้องของเขา มีดที่แทงเข้าไปในหัวใจของเขา และไม่มีที่ไป—ทำให้ตัวเองต้องใช้ชีวิตในการหลบหนี ใช้เวลาทุกช่วงเวลาด้วยความหวาดกลัวต่อปีศาจที่แอบซ่อนอยู่ในเงามืดและรอโอกาสที่จะกลืนกินเขา เขาเรียนรู้ว่าบางครั้งสิ่งต่างๆ ต้องแตกสลายเป็นล้านๆ ชิ้นที่เสียหาย เพื่อที่จะเติบโตกลับมารวมกันอีกครั้ง สองดวงวิญญาณที่ได้รับการกำหนดโดยดวงดาวไม่สามารถแยกจากกันได้นาน

หลังจากที่ Technoblade พบ Tommy กำลังนั่งอยู่ริมหน้าผาในหลุมอุกกาบาตของ L'Manberg หลายสิ่งหลายอย่างก็ตามมา ซึ่งในที่สุดก็ทำให้ Technoblade พา Tommy ที่เปราะบางกลับบ้านไปที่กระท่อมในทุ่งทุนดราที่หนาวเหน็บ ในขณะที่พวกเขาอยู่ที่นั่น ทั้งสองคนได้ทำงานร่วมกันอย่างไม่เต็มใจเพื่อก้าวไปสู่เส้นทางแห่งการฟื้นตัวและการปรองดอง เส้นทางนี้ไม่ได้ราบรื่น แต่พวกเขาจะเดินทางข้ามภูมิประเทศและระยะทางที่โหดร้ายด้วยกัน มือจับมือกัน___ ตอนต่อของ Atlas ไม่ใช่ Theseus! คุณควรอ่านเรื่องนั้นก่อนที่จะเริ่มเรื่องนี้ มิฉะนั้นคุณจะไม่เข้าใจ

นี่คือบทสรุป...อาจิซาวะให้เด็กๆในห้องเรียนทำการต่อสู้เลียนแบบวีรบุรุษกับวายร้าย เนื่องจากเหตุการณ์ไม่คาดฝันบางอย่าง (*ไอ*) เนซุ การต่อสู้จึงกลายเป็น 2 วายร้ายต่อ 8 วีรบุรุษ ง่ายใช่ไหม? ผิด การปล่อยให้พวกเด็กสร้างปัญหา™ พยายามทำร้ายกันเองนั้นสนุกกว่าตอนที่พวกเขาร่วมมือกันมาก ใครจะไปรู้ล่ะ?! เรื่องนี้มี... - บาคุโกะที่ตื่นเต้นสุดๆที่มิดโบริยะใช้ความรุนแรง - ผู้คนตกตะลึงเมื่อกระต่ายน้อยสีเขียวสุดที่รักของพวกเขาเตะคว่ำ - อาจิซาวะที่ต้องการกาแฟ - เนซุหัวเราะอย่างบ้าคลั่งจากกล้องมากมายที่เฝ้าดูเหตุการณ์ทั้งหมด (เพราะเรารู้กันว่าเขาอยู่ทุกหนทุกแห่ง) เรื่องนี้ยังเป็นที่รู้จักในนาม...นิยายแฟนฟิคเรื่องนั้นที่เด็กๆในห้องเรียน 1-A ต้องการให้บาคุโกะและมิดโบริยะร่วมมือกัน แต่กลับถูกเด็กสร้างปัญหาเหล่านั้นเอาชนะ สิ่งที่ควรทราบ...ฉันได้รับแรงบันดาลใจจาก Hero Class Civil Warfare โดย RogueDruid (Icarius51) ผลงานชิ้นนี้ถูกโพสต์ลงใน Wattpad แล้วด้วย อย่างเป็นทางการ หยุดเขียนชั่วคราวไม่กำหนดเวลา!

ฉันจะโพสต์เรื่องสั้นจากคำถามเกี่ยวกับวันที่ ในทุกๆวันของเดือนกุมภาพันธ์ คู่สำหรับแต่ละวันนั้นถูกเลือกโดยใช้ล้อชื่อแบบสุ่มจากแฟนด้อมต่างๆ ล่วงหน้า จากนั้นฉันเขียนครึ่งหนึ่งเป็น SFW และอีกครึ่งหนึ่งเป็น NSFW! ฉันไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน ดังนั้นฉันหวังว่าคุณจะสนุกและฉันทำได้ดี! โปรดดูบทที่ 1 สำหรับรายการ! เขียนขึ้นเพื่อ Yato's House ~A Valentine's Mini Event~ มีเดททุกวันช่วยให้ไม่เศร้าเหรอ? โปรดตรวจสอบ TW/CW ก่อนอ่านแต่ละบท เนื่องจากเนื้อหาจะแตกต่างกันไปในแต่ละบท **เสร็จสมบูรณ์แล้ว**

เลกซ่าได้รับการเลี้ยงดูโดย แอ๊บบี้และเจค AU! คนที่เข้มแข็งคือคนที่รู้จักวิธีการเงียบสงบ ร้องไห้สักครู่ แล้วหยิบถุงมือขึ้นมาเตรียมพร้อมที่จะสู้กลับ เรื่องราวที่อดีตของเลกซ่าเศร้า ทำให้เธอต้องพึ่งพาตัวเอง เพราะโรงเรียนไม่เคยดีขึ้น และการติดอยู่ในระบบคือชีวิตประจำวันของเธอ อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อครอบครัวกริฟฟินรับเธอเข้ามา? เลกซ่าจะเติบโตจากเปลือกหอยเล็กๆ ที่เธอปกป้องตัวเองด้วยความเงียบ ความขี้อาย และความกลัว หรือมันจะส่งผลเสีย? รวมถึงความทุกข์ ความอิจฉา การกลั่นแกล้ง ความอัดอั้น และเลกซ่าที่ขี้อายมาก

ภารกิจในรัสเซียทำให้เหล่าอเวนเจอร์ได้พบกับทหารฤดูหนาว สตีฟต้องการบัคกี้กลับมาและจะไม่หยุดยั้งเพื่อให้เรื่องนั้นเกิดขึ้น ทุกคนช่วยเหลือกันอย่างเต็มที่เท่าที่จะทำได้

ยมทูตคือวิญญาณหรือเปล่า? ใครจะรู้ อิซึคุ มิโดริยะ หรือที่รู้จักกันในนามผู้พิทักษ์สองชื่อ 'ยมทูต' และ 'วิญญาณ' เขาถูกเรียกว่ายมทูตโดยผู้ที่เขาช่วยนำตัวไปสู่กระบวนการยุติธรรมด้วยความช่วยเหลือของเคียว และวิญญาณโดยตำรวจและฮีโร่ที่ได้เห็นเขามานานพอที่จะเข้าใจบุคลิกของเขา เขามีหลายคนที่จับตามองเขา และมีหลายเหตุผลที่ทำให้พวกเขามองเขา ----แท็กอาจมีการเปลี่ยนแปลงตามกาลเวลาเช่นเดียวกับบทสรุปนี้----

สวรรค์สะเทือน เมื่อองค์อาจารย์ลมผู้เคยตกอับได้ขึ้นสู่ตำแหน่งอีกครั้ง ได้รับพรจากชะตาที่เขาเคยขโมยโดยไม่รู้ตัว เนื่องจากสือชิงเซวียนจำไม่ได้ว่าอะไรเกิดขึ้นก่อนวันสุดท้ายของเขาในฐานะมนุษย์ เหล่าข้าราชการสวรรค์จึงเกิดความสงสัย เซี่ยเหลียนเริ่มสืบสวน โดยติดตามรอยเท้าของสือชิงเซวียนเพื่อค้นหาความจริง อะไรเป็นสาเหตุให้เขาได้ขึ้นสู่ตำแหน่งอีกครั้ง? นี่เป็นขั้นตอนที่สองของแผนการแก้แค้นอันซับซ้อนของเหอเสวียนหรือไม่? หัวเฉิงกำลังปกปิดบางอย่างจากเขาอีกครั้งหรือเปล่า ด้วยความภักดีต่อกษัตริย์ปีศาจผู้เป็นพวกเดียวกัน? เมื่อความตึงเครียดในแดนสวรรค์เพิ่มสูงขึ้น สือชิงเซวียนต้องถอดรหัสความทรงจำที่มัวหมองของเขา เงาของเหอเสวียนยังคงอยู่เหนือเขา เงาที่เขาหนีไม่พ้น\n