ดาดซาวะ

ยางิ โทชิโนริ ดูเด็กชายผมสีเขียวเดินออกไปหลังจากช่วยเพื่อนของเขาและเขย่าศีรษะในขณะที่การกระทำของเด็กชายนั้นกล้าหาญ แต่เขาก็ประมาทเกินไปเขาเดินไปในทิศทางตรงกันข้าม โดยคิดถึงช่วงเวลาที่เขาจะได้พบกับผู้สมัครที่เซอร์ ไนท์เตย์นำเสนอ อิซูกุ มิโดริยากลับบ้านและตัดสินใจว่าแม้ว่าเขาจะไม่สามารถเป็นฮีโร่ได้ด้วยตัวเอง แต่เขายังสามารถช่วยพวกเขาในการวิเคราะห์ของเขาได้Cue Izuku ดึงดูดความสนใจของฮีโร่หลายคนที่เปิดใจมากขึ้นและเต็มใจที่จะมองเห็นศักยภาพในเด็กที่ไม่มีใครแปลก ฟิกนี้มีความขัดแย้ง

อิซูกุก้าวไปทางวัยรุ่นอีกคนหนึ่ง จับมือออกมาเพื่อเขย่าว่า “ฉันคือมิโดริยะ อิซูกุเรายังไม่ได้พบกันอย่างเป็นทางการใช่ไหม?ฉันจำไม่ได้ว่าได้เห็นคุณที่การสอบเข้า?” เด็กชายผมสีฟ้าหยุดชั่วคราวศึกษามือของเขาอย่างไม่แน่นอนก่อนกระดูกยอ“ชิระคุโมะ โอโบโร” เขาแนะนำในทางกลับกัน เมื่อเขากลับมาจับมือกลับมาใช้มือผ่านทางอิซูกุชิรากุโมะดูไม่น่าแปลกใจเลย แต่อิซูกุบีบมือกลับเมื่อความหนาวเย็นรุนแรงปีนขึ้นแขนของเขา หรือ, อิซูกุ พยายามแสร้งทำเป็นทุกอย่างโอเค แม้ว่าชีวิตบ้านของเขาจะพังทลายไปรอบ ๆ ตัวเองก็มีคนที่ทรงพลังอย่างบ้าคลั่งที่ไม่ผ่านเส้นเลือดของเขาอย่างสิ้นเชิง เขาก็รู้จักฮีโร่ในวัยเด็กของเขา All Might และยิ่งไปกว่านั้น ดูเหมือนว่าเขาจะได้เป็นเพื่อนกับผีผมสีน้ำเงินที่มีความรู้ภายในมากเกินไปเกี่ยวกับครูห้องพักคนใหม่ของ Izuku และครูภาษาอังกฤษเขากำลังพยายามอยู่รอด Yuuei จริงๆ... * ตอนนี้ฟิกนี้เป็นพอดฟิก!ดูเพลย์ลิสต์ที่นี่! บทที่แก้ไขแล้ว - 4/50

ถ้าพวกเขาไม่ยอมให้โอกาสเขา วิธีแก้ปัญหาก็ดูจะง่าย เขาจะให้โอกาสตัวเอง เขาจะบังคับให้โลกเห็นเขา บังคับให้พวกเขารู้จักความพยายามหนักหน่วงของเขา เขาไม่ได้ขาดอะไรไป มันแค่คนอื่นๆ ได้รับความได้เปรียบมากกว่า เขาไม่ได้พัง ไม่ได้ไร้ประโยชน์ ไม่ได้ทำอะไรไม่ได้ และเขาจะพิสูจน์มันด้วยการวิ่งแซงหน้าพวกเขาทั้งหมด เขาที่ไม่มีพลังพิเศษ เขาที่เริ่มต้นจากจุดสุดท้าย [UA ปฏิเสธมิโดริยะจากคอร์สฮีโร่ และเขาพบทางออกในวีรบุรุษพลเรือน]

“ความแปลกประหลาดของเขาจะดึงดูดความสนใจไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนก็ตาม แต่ถ้าเขาได้ร่วมงานกับฮีโร่ เขาก็จะได้รับการปกป้อง นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันบอกว่าหมอและพยาบาลส่วนใหญ่มีพลังความแปลกประหลาดในการรักษาเล็กน้อย เพราะคนที่พลังความแปลกประหลาดทรงพลังมักดึงดูดความสนใจของฮีโร่ ซึ่งจะปกป้องพวกเขาจากเหล่าวายร้ายที่จับตามองพวกเขาอยู่ด้วย” “โอ้! เข้าใจแล้ว… เข้าใจแล้ว… นี่มัน… นี่มันเยอะมากเลย… เฮะ แล้วฉันก็กังวลว่าเขาจะพ่นไฟ…” “อย่าลืมเด็ดขาดเลยนะ- ความแปลกประหลาดของอิซึกุเป็นสิ่งที่ดี เขาแค่ต้องระมัดระวังมากกว่าเด็กทั่วไปนิดหน่อย” _________ มิดโบริยะ อิซึกุ ต้องการเป็นฮีโร่ มิดโบริยะ อิซึกุ เกิดมาพร้อมกับพลังความแปลกประหลาดในการรักษา เขาเรียนรู้วิธีช่วยเหลือผู้คนในแบบที่แตกต่างออกไป

อิซูกุเป็นผู้เฝ้าระวังและจริงๆแล้วมันเป็นสิ่งที่ดีเพียงอย่างเดียวในชีวิตของเขาหรืออย่างน้อยก็มันนำมาซึ่งสิ่งที่ดีทั้งหมดเขาไม่ชอบการลาดตระเวนใต้ดวงดาว โดยมีEraserhead อยู่เคียงข้างเขาและสึคาอุจิ โทรออกไป ดังนั้นแม้ว่าชีวิตพลเรือนของเขาอาจจะกลายเป็นบางอย่างในที่สุด แต่ตอนนี้เขากำลังเข้าสู่ UA ด้วยโอกาสที่จะกลายเป็นวีรบุรุษที่ได้รับใบอนุญาตจริง เขาก็ไม่สามารถละทิ้งความระมัดระวังของเขาได้ เช่นเดียวกัน ไอซาวะไม่ได้ยอมแพ้กับคิดิลันเต้เด็กคนนั้นเป็นของเขาเป็นเวลาสามปีแล้ว ไม่มีทางที่เอกสารรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมที่ครึ่งเสร็จแล้วในลิ้นชักโต๊ะของเขาจะหมดไปถ้าเขามีเวลาหายใจมากกว่าการรักษา Kidilante ให้ปลอดภัย ควบคู่ไปกับคลาสใหม่ของเขาซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นแม่เหล็กร้ายมันจะเป็นปีที่ยาวนาน (เขียนขึ้นเพื่อเติมเต็มทุกส่วนของจิตวิญญาณตัวน้อยที่น่าเศร้าของฉันที่ต้องเขียน “angsty!แต่ใจดี!นิดหน่อย!อิซูกุ ซึ่งเป็นผู้เฝ้าระวังที่ไม่หลับไม่หลับซึ่งไอซาวะจะนำมาใช้ 100% ถ้าเขาสามารถหาตัวตนที่แท้จริงของเขาได้ แต่ตอนนี้เขาปฏิเสธที่จะบังคับมันออกจากเขาเพราะเขาต้องใช้เวลาหลายปีในการได้รับความไว้วางใจนั้นและเขาจะรออีกต่อไปถ้าเป็นสิ่งที่ต้องใช้” แต่ของฉัน)

อิซึคุได้รับพลังควบคุมพิเศษจากพ่อแม่ แต่เขาก็สาบานว่าจะไม่ใช้ไฟของเขา เขารู้ดีว่ามันเป็นอย่างไร—สว่าง ไหม้ กรีดผิว เจ็บปวด น่ากลัว ทำลายล้าง—หลังจากทั้งหมด และอิซึคุสัญญา (สัญญากับแม่ที่ร้องไห้ สัญญากับตัวเองที่กำลังถูกเผาไหม้ สัญญากับความทรงจำที่หัวเราะของพ่อ) ว่าเขาจะกลายเป็นฮีโร่ที่หยุดยั้งความสิ้นหวังเช่นนั้น ถึงแม้เขาจะต้องเผาปีกของตัวเองก็ตาม แต่เมื่อมีคนที่มีปัญหา ความกลัว และความเจ็บปวดเหมือนกันปรากฏตัวขึ้น... อิซึคุก็อดไม่ได้ที่จะพยายามเยียวยาพวกเขา และในการทำเช่นนั้น เขาเองก็อาจได้รับการเยียวยาเช่นกัน

อิซูกุ มิโดริยาถูกบอกไปตลอดชีวิตว่าเขาไร้ประโยชน์และโลกจะดีขึ้นหากไม่มีเขาเมื่อคุณได้ยินบางอย่างเป็นเวลานานคุณจะเริ่มเชื่อมันหลังจากที่อิซูกุโดดจุดแตกของเขาในที่สุดเขาก็ตัดสินใจที่จะทำตามมัน... หรืออย่างน้อยก็เขาพยายามอย่างน้อย ฉันมี ติ๊กต็อก ถ้าคุณอยากไปตรวจสอบผู้ใช้ของฉันคือ @saavaageauthor และที่นั่นคุณจะพบเนื้อหา Desperately Departing ความกังวลที่ไม่ใช่แคนอน (และแคนอน) และอีกมากมาย!

เขาไม่เคยให้อภัยตัวเองได้ มันเป็นความผิดของเขา เขาได้ปลูกฝังความคิดนั้นลงไปเหมือนเมล็ดพันธุ์ที่เขาไม่เคยรู้ว่ามันจะเติบโต (หรือ: ถ้าอิซุคุกระโดดลงไปล่ะ?)(หรือ: เรื่องที่อิซุคุกระโดดลงไปแล้วรอด และคาสึกิไปเยี่ยมเขาทุกวัน และห้องเรียน 1-A แอบรู้สึกน่ารักที่สุนัขพันธุ์ปอมเมอเรเนียนตัวแสบของพวกเขาเอาดอกไม้ไปให้เพื่อนสมัยเด็กที่อยู่ในอาการโคม่า) 🌻🌼🌺🌼🌻

"งั้นทำไมฉันต้องเป็นคนไป?! คุณเป็นครู! เป็นฮีโร่!! คนอย่างฉันจะทำอะไรได้บ้าง?!” “อิซึกุ” เสียงของชายคนนั้นห้วนกระชาก ทำให้คนหนุ่มมองเพื่อนของเขาอย่างตั้งใจ ดวงตาของเขาอ่อนโยนลง “มันต้องเป็นคุณ คุณไม่ใช่คนอย่างที่เคยเป็นอีกต่อไปแล้ว คุณไม่ได้ไร้ประโยชน์ จำไว้: คุณคือฮีโร่ และโลกกำลังหวังพึ่งคุณ—แม้ว่าจะไม่มีใครรู้ก็ตาม นี่ เมื่อถึงเวลา... จงมอบสิ่งนี้ให้เขา คุณจะรู้ว่าเขาวางใจคุณเมื่อเขาเรียกคุณว่า 'เด็กสร้างปัญหา'" เขาส่งยิ้มอย่างเอ็นดู พร้อมกับส่งแหวนสองวงที่คล้องกับโซ่ให้กับอิซึกุ ~~~~~~~ เมื่อโลกาวินาศ หวังเดียวของพวกเขาก็คือการส่งชายผู้ไร้พลังควิร์กคนหนึ่งย้อนเวลากลับไป ในร่างกายอายุ 14 ปีของเขา มิโดริยะ อิซึกุ จะสามารถช่วยโลกที่รังเกียจเขาตลอดชีวิตได้หรือไม่? และในครั้งนี้เขาจะได้กลายเป็นฮีโร่สักทีหรือไม่? โชคดีที่เขามีเวลาเป็นวีรบุรุษเงาเพื่อฝึกฝน

อิซึคุ มิโดริยะและชั้นเรียน 1-A ตื่นขึ้นมาและพบว่าตัวเองอยู่ในโรงแรมรีสอร์ทแปลกๆ ที่พวกเขาได้พบกับหญิงสาวลึกลับ เธอบอกว่าเธออยู่ที่นี่เพื่อเปิดเผยอนาคตให้พวกเขาตามคำสั่งของ "ผู้บริหารระดับสูง" ในความพยายามที่จะดูว่าพวกเขาสามารถเรียนรู้จากมันและอาจนำญี่ปุ่นไปสู่สิ่งที่ดีกว่าได้ กล่าวอีกนัยหนึ่ง ชั้นเรียน 1-A ได้ดู MHA ใครจะรู้ว่าจะเกิดเรื่องตลกอะไรขึ้นบ้าง? เครดิตและตัวละครทั้งหมดเป็นของโคเฮอิ โฮริโคชิ, สตูดิโอโบนส์ และฟันนิเมชั่น ฟิคเรื่องนี้มีหน้าเว็บ TVTropes! https://tvtropes.org/pmwiki/pmwiki.php/Fanfic/TheFutureBriefingIsland

หลังจากถูกเกลี้ยกล่อมให้มอบวันสำหรับทุกคนให้กับมิริโอแล้ว มิโดริยะ อิซึคุต้องสร้างความฝันที่แหลกสลายของเขาขึ้นมาใหม่ด้วยมือที่เปื้อนเลือด

หลังจากเรียนวิชาแรกของออลไมต์จบลง เกาลูน รีคัฟเวอรี่ เกิร์ลสังเกตเห็นบางอย่างแปลกๆ เกี่ยวกับมิดโบริยา... มิดโบริยาพัฒนาควิร์กขึ้นมาจริงๆ และมันไม่ใช่สิ่งที่หรือเวลาที่ใครคาดหวังไว้ เนื้อเรื่องเริ่มแตกต่างจากต้นฉบับในสัปดาห์แรกของ UA - เริ่มหลังจากการฝึกซ้อมของบาคุโกะและอีดะ กับ มิดโบริยาและอุรารากะ

เมื่อมิดโบริยะ อิซึคุ อายุ 13 ปี เขาถูกลักพาตัวระหว่างทางกลับบ้านจากโรงเรียนโดยวายร้าย ปีต่อมาเขาถูกพบและส่งกลับบ้านพร้อมกับรอยแผลเป็นบางอย่าง ความทรงจำเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เขาผ่านมาหายไป และพลังควบคุมไฟแฝง อิซึคุต้องใช้ชีวิตแบบสองหน้าหากเขาและคนที่เขารักจะรอด แม้ว่านั่นจะหมายถึงการโกหกทุกคนและกระทำการที่เขาไม่แน่ใจว่าเหล่าฮีโร่จะให้อภัยเขาหรือไม่ เขาแค่ต้องวางแผนเพื่อเอาชนะหนึ่งในผู้มีอำนาจที่สุดในโลก รักษาหน้ากากทั้งสองของเขาต่อหน้าศัตรูและพันธมิตร และหวังว่าจะไม่ลืม "ตัวตนที่แท้จริง" ของเขา บาคุโก คัตสึกิ มั่นใจว่าอิซึคุโกหกทุกคนมาตั้งแต่วันที่เขาได้รับการช่วยเหลือ และเขาจะหาความลับของเขาให้เจอ (ตอนนี้มีหน้า TVTropes แล้ว! และพอดฟิก!)

ตลอดชีวิตของเขาไม่มีใครเชื่อในความฝันของมิโดริยะ อิซูกุ ที่จะเป็นฮีโร่อย่างแท้จริงไม่ใช่แม่ของเขาเพื่อนในวัยเด็กเพื่อนร่วมชั้นหรือครู... แม้แต่ฮีโร่อันดับหนึ่งก็ไม่เชื่อในตัวเขาเด็กชายที่แปลกประหลาดต้องทำอะไร? แสดงให้โลกเห็นว่ามันผิดนั่นแหละในที่สุดหลังจากหลายปีที่ไม่มีใครเชื่อเขา มีชายคนหนึ่งที่ทำหลังจากที่ All Might ทิ้งอิซุกุบนหลังคาพร้อมคำตอบว่า 'ไม่' ในที่สุดชายคนหนึ่งที่ไม่ใช่ฮีโร่ก็บอกเด็กชายคนนั้นว่า “ฉันเชื่อว่าคุณจะกลายเป็นฮีโร่ได้”อิซูกุ ต้องการพิสูจน์ว่าชายคนนั้นถูกต้อง ฉบับสั้น: ในที่สุดคนหนึ่งที่ไม่ใช่ฮีโร่บอกเขาว่าใช่ และอิซุกุก็ตัดสินใจที่จะเป็นฮีโร่ผ่านหลักสูตรการสนับสนุน เพื่อนกันระหว่างทาง (นี่คือตอนที่ 1 ของซีรีส์ ต่อในตอนที่ 4 มีการอัปเดตทุกวันอังคาร แต่ตอนนี้เป็นรายเดือนเพราะชีวิตเป็นสิ่งหนึ่ง:P)

ได้มีการตัดสินแล้วว่าปลอดภัยที่จะส่งนักเรียนของ UA กลับบ้านไปหาครอบครัวของพวกเขาเป็นเวลาสามสัปดาห์แรกของช่วงฤดูร้อน ซึ่งเป็นที่โล่งใจของทุกคนยกเว้นโทโดโรคิ โชโตะ โชคดีที่มิดโบริยะมีวิธีแก้ปัญหาให้เขา และมิดโบริยะ อินโก ก็มีรักมากมายที่จะมอบให้

"ถ้าอยากเป็นฮีโร่ขนาดนั้น ก็มีวิธีที่เร็วกว่านี้ เชื่อเถอะว่านายจะเกิดมาพร้อมกับความสามารถพิเศษในชาติหน้า แล้วก็กระโดดลงมาจากดาดฟ้าซะ!” เมื่อคำพูดของคาสึกิมาในจังหวะที่ไม่เหมาะสม อิซึคุก็ทำตามคำแนะนำของเขา แต่เรื่องราวไม่ได้จบลงเพียงแค่นั้น อีกทางเลือกหนึ่ง: ในโลกอีกใบที่อิซึคุถูกวายร้ายเมือกโจมตีระหว่างทางไปโรงเรียน แทนที่จะเป็นหลังเลิกเรียน ความฝันของเขาก็ถูกทำลายเร็วเกินไป โดยไม่มีใครช่วยเหลือ และด้วยถ้อยคำของคาสึกิที่ยังก้องอยู่ในหู อิซึคุตัดสินใจที่จะจบชีวิตตัวเองด้วยการกระโดดลงมาจากดาดฟ้าโรงเรียน ขณะที่ร่างกายของเขาแตกกระจายลงสู่พื้น อิซึคุไม่ได้ไปสู่โลกหน้า แต่เขากลายเป็นผีอยู่ท่ามกลางผีตนอื่นๆ เมื่อวายร้ายเมือกหนีออกจากคุกและโจมตีคนที่อิซึคุห่วงใย เขาได้เรียนรู้ว่าชีวิตหลังความตายของเขาอาจมีมากกว่าที่เขาคิด และบางทีเขาอาจจะเป็นฮีโร่ได้ในที่สุด

อิซึคุเรียนอยู่ในหลักสูตรสนับสนุนมีความสุขดีที่ได้ละทิ้งความฝันที่จะเป็นฮีโร่ไปนานแล้ว มันเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาด้วยพลังควบคุมตัวเองแบบนั้น ตราบใดที่เขายังคงจัดการกับพลังของตัวเองได้ ชีวิตก็ควรจะราบรื่นใช่ไหม...ใช่หรือเปล่า? ครูของ UA คิดเป็นอย่างอื่นและเป็นกังวลเป็นพิเศษเมื่อเขาและฮัตซึเมะช่วยในการฝึกอบรม ทั้งชีวิตอิซึคุพยายามก้าวไปข้างหน้า มันเป็นวิธีที่เขาเอาชีวิตรอด แต่ถ้าเขาต้องการก้าวไปข้างหน้าต่อไป เขาจะต้องเผชิญหน้ากับอดีตของเขาเสียที

วันหนึ่ง มิโดริยะ พบกล่องลึกลับที่มีคำว่า 'My Hero Academia' เขียนอยู่ด้านนอกหอพักของห้องเรียน 1-A เกิดอะไรขึ้นเมื่อเปิดกล่องแปลกๆนั้น ห้องเรียน 1-A พบว่าข้างในเป็นอนิเมะเกี่ยวกับชีวิตของพวกเขา? เกิดอะไรขึ้นเมื่อความลับมากมายถูกเปิดเผย...?

มิโดริยะ อิซึคุ ไม่ได้คาดหวังอะไรมากจากชีวิต เขา รู้ว่าชีวิตคาดหวังทุกอย่างจากเขา และเขาก็พยายามอย่างหนักเพื่อก้าวข้ามและรับมือกับความท้าทายนั้นเสมอ ยกเว้นการกลายพันธุ์เล็กๆ น้อยๆ ในยีนของเขาที่ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป ยกเว้นการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในเส้นทางกลับบ้านหลังจากวันที่น่าหดหู่ หรือ: เมื่อออลไมท์ทำลายความฝันของอิซึคุ เขากลับได้พบกับคนที่สร้างมันขึ้นมาใหม่ อิซึคุจะได้เป็นฮีโร่... แม้ว่ามันจะไม่เป็นไปตามแผนก็ตาม หรือ: การกระพือปีกเล็กๆ ของผีเสื้อเหนือมหาสมุทรที่สงบนิ่งก่อให้เกิดคลื่นสึนามิในดินแดนที่อยู่ไกลออกไป

เด็กชายอิซึคุวัยสิบเอ็ดขวายืนนิ่งที่สุดเท่าที่จะทำได้ขณะที่ชายตรงหน้ากำลังพูดพร่ำเพรื่อ เขาแทบไม่ได้ยินขยะที่ชายคนนั้นพูดเรื่อง ‘ไม่มีฮีโร่คนไหนจะมาช่วยเขา’ ท่ามกลางเสียงหัวใจที่เต้นแรง อย่างไรก็ตาม แม้แต่ชายคนนั้นก็ไม่รู้ว่าเขาพูดถูกเพียงใด หรือ: มิโดริยะเรียนรู้การแฮ็กและจับกุมอาชญากรด้วยตัวเองเพราะไม่มีใครทำ

บางครั้ง เมื่ออิซึคุยอมรับความจริงอันเจ็บปวดของชีวิตตนเอง เขาก็พบว่ามันไม่เหมือนกับรากเหง้าที่เขาเติบโตมาอีกต่อไปแล้ว เขาเป็นต้นกุหลาบที่อ่อนแอ ซึ่งได้รับการดูแลเอาใจใส่และเลี้ยงดูอย่างดีในช่วงแรกๆ โดยแม่ผู้เปี่ยมด้วยความรัก เติบโตอย่างแข็งแรง มีรากที่พันเกี่ยวกันแน่นหนาและฐานที่มั่นคง และอิซึคุคิดว่า เขาคงจะเป็นต้นกุหลาบที่สวยงาม เขาคงจะเบ่งบานและแผ่กิ่งก้านสาขา และโอ้ มันคงจะดีเหลือเกิน แต่แล้วก็มีบาคุโก คัตสึกิ เข้ามา: ฆาตกรพืชในขวดสเปรย์ขนาดพอดี แต่ นี่คือชีวิตของอิซึคุ มันน่าเกลียด แตกหัก และจำไม่ได้ และเป็นของเขาอย่างทนไม่ได้ และพระเจ้า อิซึคุหวังเหลือเกินว่ามันจะไม่เป็นเช่นนั้น แต่เป็นเช่นนั้นแล้ว ดังนั้นเขาจึงทำใจยอมรับ หรือ อิซึคุค้นพบว่าเขามีควาามสามารถในการฟื้นคืนชีพ และใช้โอกาสนี้เพื่อเป็นวีรบุรุษพลเรือน

หลังจากได้ยินบทสนทนาในห้องล็อกเกอร์บางส่วน จิโร่ เคียวกะ ก็เริ่มสนใจเพื่อนร่วมชั้นของเธอ มิโดริยะ อิซึคุ มากขึ้น มาร่วมติดตามชีวิตมหาวิทยาลัยของอิซึคุที่เปลี่ยนไปในคืนเดียว ฮาเร็ม เนื้อหาเรทสูง NSFW

ตลอดหนึ่งสัปดาห์ มิโดริยะ อิซึคุ ได้เห็นเพื่อนสมัยเด็กที่กลายเป็นคนรังแกได้รับผลจากการกระทำของเขา ได้รับการชื่นชมในทักษะของเขา ได้แฟนหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างหน้าเขา ตระหนักว่าครูประจำชั้นที่ดุๆ ของเขานั้นอยู่ข้างเขา และบอกความจริงเกี่ยวกับวันสำหรับออลให้กับ อาอิซาวะ โชตะ ฟัง อย่างไรก็ตาม ข้อมูลทั้งหมดนั้น? มันกำลังเกิดขึ้นในเบื้องหลัง ติดตามฮีโร่ของเรา: อาอิซาวะ โชตะ หรือที่รู้จักกันในนาม อีเรเซอร์เฮด ตลอดหนึ่งสัปดาห์ อาอิซาวะได้ตรวจสอบเด็กมีปัญหาของเขาและความขัดแย้งมากมายเพื่อไม่ให้เห็น มิโดริยะ อิซึคุ และ บาคุโกะ คัตสึกิ จับคู่กันสำหรับการสอบปลายภาคที่กำลังจะมาถึง ในช่วงเวลานี้ อาอิซาวะได้เรียนรู้สิ่งที่เขาควรจะรู้ตั้งแต่แรก พูดคุยกับคนมากมาย ดื่มช็อกโกแลตร้อนมากมาย รักสามีของเขา ให้อาหารแมวของเขา นอนหลับได้ถึงหกชั่วโมงอย่างน่าตกใจ ไตร่ตรองถึงอดีตของเขา และเรียนรู้ความจริงเกี่ยวกับตำนานที่ถูกส่งต่อผ่านฮีโร่ใต้ดินมาหลายสิบปี PODFIC อ่านโดย Hurricanekat98

สมาชิกหลายคนจากห้อง 1-A กำลังพักผ่อนอยู่ในห้องนั่งเล่นของ U.A. ขณะดูข่าวอยู่ดีๆ ก็มีข่าวหนึ่งเรื่องโผล่ขึ้นมา นักเรียนห้อง 1-A พูดอะไรบางอย่างที่...น่าสงสัยมาก และมิดโบริยะ อิซึคุก็ไม่ชอบใจ เขาไม่ชอบใจเลยสักนิด ทั้งหมดที่ชินโซ ฮิโตชิต้องการก็แค่ของว่าง เขาสาบานต่อแมวศักดิ์สิทธิ์และเทพเจ้ากาแฟ แต่สิ่งที่เขาได้รับกลับเป็นถั่วเขียวที่เอาแต่ใจ และเขาบอกไม่ได้ว่าเสียใจ

(เดิมทีรู้จักกันในชื่อ Into the Deku-Verse) ช็อต้าเยาะเย้ยวัยรุ่นที่อยู่ตรงข้ามเขา การป้องกันตัวของเขาชูขึ้นเหมือนขนลุกที่หลังคอขณะที่เขามองอย่างไม่ลดละ พร้อมและรอคอยสิ่งที่จะเกิดขึ้นจากการพบกันครั้งนี้ เขาหรี่ตาลงเมื่อวัยรุ่นคนนั้นขยับ แค่คิดว่าต้องแบ่งพื้นที่ดาดฟ้าแห่งนี้กับวายร้ายที่เลวร้ายที่สุดของญี่ปุ่นก็ทำให้ผิวหนังของเขาสั่นแล้ว “เดกุ” “ข-ครับ!” วัยรุ่นร้องออกมาด้วยความโล่งใจ ก้าวไปข้างหน้าช็อต้าเล็กน้อย “ผมคือเดกุ! ผมย-ยินดีที่—” “เดกุ” ช็อต้าคำรามอย่างมืดมน ปล่อยอาวุธจับกุมของเขาอย่างรวดเร็วเพื่อคว้าตัววายร้ายก่อนที่เขาจะได้ทำการเคลื่อนไหว เขาใช้มันดึงอย่างรวดเร็ว ไม่ทิ้งช่องว่างให้เดกุหนี “นายถูกจับกุมแล้ว” “ผม-ผมอะไรนะ?! ร-รอด้วย!” tl;dr อิซึกุ นักเรียนหลักสูตรฮีโร่ ตระหนักได้ว่าเขาไม่ได้อยู่ที่ที่ควรจะอยู่แน่ๆ * ฟิคเรื่องนี้เป็นพอดฟิคแล้ว! เช็คเพลย์ลิสต์ได้ที่นี่!

หลังจากที่บาคุโกวโดนควิร์กเจ้าหญิงนิทรา(Sleeping Beauty) โดนโจมตีโดยบังเอิญ เขาต้องอยู่ห่างจากคนที่เขารักมากที่สุดไม่เกิน 10 ฟุต มิเช่นนั้นเขาจะสลบไป ดังนั้น เดกุ อิซึคุ คนรักของเขาจึงปรากฏตัวขึ้น แต่เมื่อห้องเรียน 3-A ของบาคุโกวไม่รู้เกี่ยวกับแฟนลับของเขา เขาจะเอาชีวิตรอดจากการผจญภัยที่ยาวนานหนึ่งสัปดาห์ได้อย่างไร หรือ - ห้องเรียน 3-A จะมีปฏิกิริยาอย่างไรกับแฟนหนุ่มที่ไม่มีควิร์กของบาคุโกว ผู้ซึ่งสามารถเอาชนะพวกเขาได้ทั้งหมด? นำแสดงโดย: อิซึคุ มิโดริยะที่ไม่มีควิร์ก ผู้เรียนอยู่ที่ชิเก็ตสึ และเป็นที่รู้จักในโลกใต้ดินในฐานะสายลับและฮีโร่ฝึกหัด เพราะนี่มันเป็นความสุขส่วนตัวล้วนๆ และฉันอยากได้ฟิคแบบนี้เพิ่มอีก!

ทุกสิ่งที่เขารัก กลายเป็นทุกสิ่งที่เขาสูญเสียไป อิซึคุ มิโดริยะ ได้เรียนรู้ว่าชีวิตนั้นมีค่าเพียงใดตั้งแต่ยังเด็ก เขาตัดสินใจที่จะจัดการเรื่องด้วยตัวเองโดยทำให้แน่ใจว่าการตายของแม่เขาไม่ได้ไร้ประโยชน์ เขาจึงกลายเป็นผู้พิทักษ์ นี่คือเรื่องราวของการที่อิซึคุกลายเป็นฮีโร่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่โลกนี้เคยรู้จัก แต่ไม่จำเป็นต้องทำอย่างถูกกฎหมายก็ได้ หรือ อิซึคุเป็นผู้พิทักษ์ตาบอด และฉันบอกไปหรือยังว่าเขากำลังจะตาย

สองปีครึ่งที่แล้ว อิซึคุฆ่าตัวตาย ร่างของเขาไม่เคยถูกพบ แต่สะพานที่เขาโดดลงไปนั้นสูง และแม่น้ำก็ลึกพอที่ตำรวจจะคิดว่าร่างของเขาถูกน้ำพัดพาไปก่อนที่ใครจะรู้ว่าเขาหายไป นั่นคือสิ่งที่คาสึกิได้รับการบอกเล่า แต่ทั้งหมดนั้นเป็นไปไม่ได้ เพราะอิซึคุเพิ่งบุกเข้ามาในบาร์ชื้นๆ อับๆ ที่ลีกออฟวิลเลนส์กักขังเขาไว้ - - - เรื่องราวที่อิซึคุปล่อยให้ทุกคนเชื่อว่าเขาตายไปแล้วเกือบสามปีก่อนที่ LOV จะลักพาตัวบากุโงว คาสึกิ และเขาถูกบังคับให้เผชิญหน้ากับอดีตของเขา เขาถูกยูเอจับตัวและถูกบังคับให้ทำหน้าที่พี่เลี้ยงเด็กวัยรุ่นที่วุ่นวาย 20 คนไปพร้อมๆ กับการค้นหาสถานที่ของตัวเอง

พวกเขาบอกว่าคุณเป็นฮีโร่ไม่ได้ พวกเขาบอกว่าคุณไร้ประโยชน์ เมื่อคนๆหนึ่งถูกกดขี่มาตลอดชีวิต แนวทางที่สมเหตุสมผลที่สุดก็คือยอมแพ้ และอิซึคุก็เกือบจะทำอย่างนั้นแล้ว แต่เขาก็ไม่ทำ ไม่ว่าจะดีหรือร้าย (หลายคนอาจบอกว่าร้าย และอิซึคุเองอาจเห็นด้วย แต่เขาก็ไม่เคยเสียใจเลย) ชีวิตของเขาเปลี่ยนไป ดังนั้น อิซึคุจึงหันกลับไปมองคนที่บอกว่าเขาไร้ประโยชน์ ทุกคน และชะตาชีวิตที่ดูเหมือนจะเห็นด้วยว่าเขาจะไม่มีวันเป็นฮีโร่ได้ เขาชูมือกลางให้กับชะตาชีวิตและทำมันอยู่ดี

มิดโบริยะ อิซึคุ มีความคิดที่เฉียบแหลมมาโดยตลอด เขาตั้งใจที่จะย้ายจากหลักสูตรสนับสนุนไปยังหลักสูตรวีรบุรุษของ U.A. เขารู้ว่าตัวเองฉลาดพอที่จะเข้าได้ และเขาก็มีความสามารถในการประดิษฐ์สิ่งต่างๆ มาโดยตลอด เพียงแต่เขาไม่เคยคิดว่าสิ่งประดิษฐ์ของเขาจะมีประโยชน์กับตัวเองมาก่อนที่จะเข้า U.A. สึกาอุจิ นะโอมะสะ ไม่เคยคาดคิดว่าจะได้รับโทรศัพท์จากเด็กอายุสิบสองขวบที่ถูกลักพาตัวโดยเหล่าวายร้าย ซึ่งยังคงอยู่ในมือของเหล่าวายร้ายอยู่ แต่เขาสาบานได้เลยว่าเขาจะไม่ปล่อยให้เด็กคนนี้ตาย ฟิคเรื่องอิซึคุถูกลักพาตัวโดย LoV แต่ยังคงคุยโทรศัพท์กับสึกาอุจิ, อีเรเซอร์เฮด และเพรสเซนต์ไมค์อยู่ตลอดเวลา

ความฝันของอิซุมิไม่ใช่ของเธอ แต่มันเป็นของแสงไฟ และผู้คนที่กำลังเจ็บปวด เธอช่วยเหลือพวกเขา ทุกคืน พยายามลืมสีเลือดของแม่ และแสงไฟจากเปลวเพลิงของพ่อ เธอช่วยเหลือ แม้ว่าตัวเธอเองจะแหลกสลายไปแล้วก็ตาม สวัสดี! ฟิคเรื่องแรกที่เคยโพสต์ ดังนั้นโปรดให้ข้อเสนอแนะด้วย!(แก้ไขหลังจากเสร็จสิ้น: ฉันสัญญาว่าไวยากรณ์ของฉันจะดีขึ้น อดทนกับฉันจนกว่าฉันจะกลับไปแก้ไขการพิมพ์ของฉันตอนอายุสิบหกปี)

คาสึกิจำช่วงเวลาที่เขาและเดกุ…ที่เขาและมิโดริยะ อิซึคุ กลายเป็นเพื่อนได้อย่างแม่นยำ เขาจำช่วงเวลาที่เขาและอิซึคุกลายเป็นคู่แข่งที่ดุเดือดได้เช่นกัน ช่วงเวลาที่พวกเขาเกือบจะเป็นศัตรูกัน อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เขาจำได้ชัดเจนที่สุดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเขาคือช่วงเวลาที่พวกเขาก้าวข้ามความเป็นคู่แข่งและกลายเป็นสิ่งที่สนิทสนมกันมากกว่าเพื่อน บางสิ่งที่เหมือนกับพี่น้อง บางสิ่งที่หลอมรวมขึ้นท่ามกลางเปลวเพลิงและยึดเหนี่ยวกันในสนามรบ หรือท่ามกลางภัยพิบัติทางธรรมชาติที่จำนวนผู้เสียชีวิตเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ และแล้วมันก็ถูกฉีกขาดจากเขาไป" คาสึกิได้รับโอกาสครั้งที่สอง โอกาสที่จะช่วยทุกคน โอกาสที่จะเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง แต่เขาควรทำหรือไม่

อิซึคุเกิดมาพร้อมกับคู่แท้ประเภทหายาก: ผู้ปกครอง หลังจากได้รับการวินิจฉัยว่าไม่มีควิร์ก พ่อของเขาจากไปและแม่ของเขาก็ห่างเหิน ทำให้อิซึคุเชื่อว่าผู้ปกครองคนที่สามของเขาจะทำเช่นเดียวกัน ในความสิ้นหวังที่จะรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้ปกครองคู่แท้ของเขา เขาจึงรักษาระยะห่างเพื่อกลัวว่าพวกเขาจะปฏิเสธเขาเช่นกัน ช็อตาเป็นห่วงลูกคู่แท้ของเขา ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา พวกเขากลายเป็นคนเก็บตัว ช็อตาไม่ใช่คนไร้เดียงสา เขารู้ว่าทำไมเด็กๆ ถึงมีพันธะคู่แท้กับผู้ปกครอง เขารู้แค่ว่าอยากแน่ใจว่าพวกเขาสบายดี (และอาจจะได้พบกับพวกเขาและอาจจะรับเลี้ยงพวกเขา) บางทีเขาอาจจะเป็นพ่อเหมือนที่เพื่อนๆ บอกก็ได้ ฟิคเรื่องนี้มี Discord แล้ว!

ไอซาวะ ช็อต้า จำได้ว่าบาคุโกในช่วงต้นปีได้กล่าวอย่างชัดเจนว่าสิ่งเดียวที่เขาทำคือการชนะ และจะยอมเหยียบใครก็ตามที่ขวางทาง ตอนนี้เขามี 'ทีม' ที่ตั้งชื่อตามเขาแล้ว ไอซาวะ ช็อต้า จำได้ว่าโทโดโรกิประกาศสงครามกับมิโดริยะ โดยระบุชัดเจนว่าเขาอยู่ที่นี่เพื่อเป็นที่หนึ่ง และไม่สนใจใครหรืออะไรเลย นอกจากการขึ้นไปอยู่จุดสูงสุด แต่เพียงห้าสิบนาทีต่อมา เขาเสี่ยงชีวิตโดยไม่ลังเลเพื่อช่วยอิซึกุและอิิดะ ดังนั้น เมื่อวันแรกของฮิโตชิในห้องเรียน A มาถึง และเขาบอกพ่อๆของเขาว่าเขาไม่ได้เข้าเรียนวิชาฮีโร่เพื่อหาเพื่อน ไอซาวะและยามาดะสบตากัน แล้วหัวเราะใส่หน้าเขา หรือ ชินโซ ฮิโตชิได้เข้าร่วมชั้นเรียน 2A แล้ว เขาไม่ได้มาเพื่อหาเพื่อน เขาอยู่ที่นี่เพื่อเป็นฮีโร่ หากเพียงแต่คนใจดีแปลกๆเหล่านี้จะปล่อยเขาไว้สักคน

อาจิซาวะ ช็อตา รู้ดีว่าโดยพื้นฐานแล้ว ควาสามารถพิเศษของเขาสามารถนำไปใช้ช่วยเหลือผู้อื่นได้ อย่างไรก็ตาม หลังจากที่พ่อแม่ของเขาเสียชีวิตและผ่านระบบการดูแลเด็กกำพร้าที่ไม่ประสบความสำเร็จไปหลายครั้ง เขาก็ตระหนักได้ว่าโลกของเหล่าฮีโร่ไม่ใช่สำหรับเขา เพราะฮีโร่จะปรากฏตัวเฉพาะบางครั้งเท่านั้น จากนั้น หากคุณโชคดี พวกเขาจะรีบวิ่งเข้ามาในที่เกิดเหตุแสวงหาเกียรติยศในการเอาชนะเหล่าวายร้าย แล้วก็หายไปหลังฉากของเหล่าแฟนคลับกล้องโทรทัศน์และชื่อเสียง...ทิ้งให้คนธรรมดาอยู่เบื้องหลังเพื่อค่อยๆเก็บกวาดเศษซากชีวิตที่แตกสลายของพวกเขาเอง ไม่มีใครช่วยเขาให้พ้นจากความเป็นจริงที่โหดร้ายของการเป็นเด็กกำพร้าที่แก่เกินไปและเสียหายเกินไปที่จะถูกนำไปเลี้ยงดู และไม่มีใครสนใจพื้นที่แสนมืดมนที่ห่อหุ้มศูนย์ดูแลเด็กที่เขาเติบโตมาเลย ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจที่จะสนใจ สิ่งที่ตามมาคือเรื่องราวของอาจิซาวะ เจ้าของคาเฟ่ที่ไม่ได้รับเด็กๆหลายคนมาเลี้ยงดู ข่มขู่แก๊งค์ในพื้นที่ ขับไล่พวกโสเภณี และทำให้เหล่าวายร้ายและฮีโร่หลายคนเกิดความรู้สึกกับเขา ไม่ใช่เลยครับ เขาแค่เสิร์ฟเครื่องดื่ม ให้บริการอาหารที่ดี และช่วยเหลือนักเรียนที่กำลังดิ้นรนกับการบ้าน มันคงเป็นการคิดที่ไม่สมเหตุสมผลที่จะคิดอย่างอื่น...