หลงใหลในตัวเอง

ในอีกชีวิตหนึ่ง โอรอจิมารุไม่เคยออกจากโคโนฮะ เลือกที่จะอยู่ในหมู่บ้านที่ทั้งเคารพและรังเกียจเขาอย่างเท่าเทียมกัน เขาต่อสู้กับกองกำลังภายในหมู่บ้านที่มีอิทธิพลและตำแหน่งที่ดีกว่าอย่างขมขื่น และเขาก็ได้รับโอกาสสุดท้ายที่สดใส: เด็กสามคน ทีมเกะนิน ที่ถูกมอบให้เขาเพราะโคโนฮะไม่มีทางเลือกที่ดีกว่า โอรอจิมารุตกลงที่จะเป็นโจนินเซนเซย์เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย โดยรับทีมเจ็ดรุ่นต่อไป: อุจิฮะซาสึเกะ นาราชิกามารุ และอุซึมากินารูโตะ [ การสำรวจหัวแคนอนนารูโตะที่ค่อนข้างเสรีของผู้เขียนอย่างค่อยเป็นค่อยไป กับโอรอจิมารุที่ดี (หรือดีพอดู) ที่ในที่สุดก็กลายเป็นโฮคาเงะคนที่ห้า มีทฤษฎีจักระมากมาย จุ๊ตสึเจ๋งๆ ประวัติความเป็นมาที่ลึกซึ้ง การพัฒนาตัวละคร การวางแผนทางการเมือง และความรู้สึกของโอรอจิมารุแม่บ้าน! นอกจากนี้ยังมี: ทีมเจ็ดเด็กน้อยสุดเจ๋ง! เตรียมตัวที่จะระงับความไม่เชื่อของคุณ นี่จะเป็นอีกหนึ่ง AU การสร้างโลกที่เข้มข้นและยาวนานของฉัน มาสนุกกันเถอะ! ]

วิญญาณอาฆาตมักจะเกิดมาพร้อมกับรู้ว่าพวกมันควรจะทำอะไรอย่างเห็นได้ชัด "อย่างเห็นได้ชัด" นั้นค่อนข้างน่าสงสัย เพราะโอบิโตะไม่ได้เกิดมา แต่เหมือนกับถูกพ่นออกมาจากท้องของความตายโดยไม่มีความคิดใดๆ ว่าจะทำอะไรต่อไป ในแง่ดี (หรืออาจจะแง่ร้ายมากกว่า) มีคาคาชิหน้าตาเหมือนกันที่มีคอมเพล็กซ์เป็นเทพ และโอบิโตะอยากต่อยกับเทพจริงๆ หรือ: มีคำสาปใหม่ที่โกโจ ซาторуมีทฤษฎีสมคบคิดที่สมบูรณ์แบบสำหรับมัน (เพื่อความยุติธรรม ไม่มีใครคำนึงถึงนินจาต่างมิติ)

ระหว่างภารกิจที่เวฟ ซากุระตระหนักว่าตัวเองยังฝึกฝนไม่เพียงพอ และตัดสินใจทำอะไรสักอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอสาบานว่าจะกลายเป็นนินจาที่หมู่บ้านและเพื่อนร่วมทีมเคารพและพึ่งพาได้ แต่ซากุระเป็นนินจาที่อ่อนแอมาโดยตลอด ดังนั้นสถานที่แรกที่เธอไปหาแรงบันดาลใจคือห้องสมุด ซึ่งเธอพบความช่วยเหลือที่ไม่คาดคิดจากโทคุโจผู้เบื่อหน่ายคนหนึ่ง ที่ต่อมากลายเป็นส่วนสำคัญในชีวิตของเธอ ในไม่ช้า แม้จะมีการละเลยจากเซนเซย์และอุปสรรคต่างๆ ที่ดูเหมือนจะขวางทาง ซากุระก็เริ่มเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตของเธอ

ไอคาวะ โทชิโร่ ได้ถือกำเนิดขึ้นใหม่หลังจากสงครามนินจาครั้งที่สาม เขาไม่มีตระกูล ความแข็งแกร่งก็ธรรมดา และยังมีชีวิตอยู่ได้ก็เพราะโชคช่วย แต่เขาก็มาอยู่ที่นี่ และเขากำลังจะทำให้มันเป็นปัญหาของคนอื่น ชีวิตก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง และถ้าโคโนฮะมักถูกเปรียบเทียบกับต้นไม้ ก็ควรจะคาดหวังว่ามันจะเติบโตใช่ไหม

นิสัยการเก็บสัตว์เร่ร่อนของบรูซไม่ได้จำกัดอยู่แค่มิติเดียว\n\nหรือ\n\nเมื่อแบทแมนจากเรื่อง Young Justice พบกับทิม ดร๊าค ที่ดูเศร้าและดูเหมือนถูกแบทแมนทอดทิ้ง เขาจึงตัดสินใจที่จะเข้ามาดูแลและเลี้ยงดูเขาอย่างเต็มที่\n\nพอดฟิกมีให้ฟัง: https://archiveofourown.org/works/43438116

“ที่รัก เราอาจจะไม่ควรทำอย่างนั้นนะ?” ฟูกาคุกระซิบระหว่างจูบ “คือ… มันยังไม่นานเท่าไหร่นับจากที่อิทาจิ… คุณแน่ใจเหรอว่าไม่เป็นไร?” “โอ้ ได้โปรดเถอะ ฟูกาคุ ที่รักของฉัน มันโอเคแล้วจ้ะ อะไรจะเกิดขึ้นได้เลวร้ายที่สุดล่ะ?” คำพูดสุดท้ายที่โด่งดัง ในเรื่องนี้ โอซีของเราถูกนำมาจากโลกยุคใหม่เข้าสู่โลกของนินจาในฐานะลูกสาวของฟูกาคุและมิโคโตะ อุจิวะ บางคนอาจบอกว่าเธอเป็นนางฟ้า แต่ตระกูลก็ได้เรียนรู้ในไม่ช้าว่า เธอเหมือนกับลูกหลานของมาดาระ อุจิวะ มากกว่า ในขณะเดียวกัน โอซีที่รักของเรา เมื่อต้องเผชิญกับชีวิตของนินจา จะถามคำถามเพียงคำถามเดียวเท่านั้น: มาดาระจะทำอย่างไร? ฟิคเรื่องนี้มีดิสคอร์ดนะ! ^^

“HPSC กำลังทำอะไรอยู่เหรอ?” พรีเซนต์ไมค์ถามเนซึด้วยความไม่เชื่อ รอยยิ้มของเนซึดูตึงเครียด “HPSC กังวลเกี่ยวกับการโจมตีที่ USJ เมื่อเร็วๆ นี้และเลือกที่จะเข้ามาแทรกแซง นักเรียนของพวกเขาจะย้ายเข้ามาเรียนในห้อง 1-A เพื่อเฝ้าระวังผู้ทรยศที่อาจมีอยู่ในโรงเรียน”...หรือ ฮาตาเกะ คะคาชิ ได้เกิดใหม่ใน bnha พร้อมกับควาคที่ทำให้แม้แต่ ออลไมท์ ยังดูเหมือนเด็กเล่น และในสายตาของเขา ใครก็ตามใน UA อาจเป็นผู้ทรยศที่เขากำลังตามหาอยู่ก็ได้

เมื่อเธอตื่นขึ้นมาสู่ชีวิตใหม่ในเวสเตอร์อส อูร์ซูลามิเรสเกือบจะทำสิ่งที่ฉลาดห่างเพียงหนึ่งปีจากการปฏิญาณต่อศรัทธาในฐานะเซปตา และเป็นอิสระที่จะใช้ชีวิตในความสะดวกสบายและความปลอดภัยในคลอสเตอร์ของ Reach อันทรงเกียรติมากกว่า เธอพอใจกับสิ่งของเธอในชีวิตคำแนะนำของเธอ ค่อยๆให้อาหารพ่อของเธอเป็นเวลาหลายปี ทำให้ครอบครัวของเธออยู่รอดจากการเต้นรำและขึ้นในสถานีHouse Mires มีมรดกที่ปลอดภัยจนกระทั่งโศกนาฏกรรมเกิดขึ้นในช่วงต้นฤดูหนาวนั้นตอนนี้อูร์ซูลาเป็นทายาทของบ้านที่เธอไม่ต้องการในดินแดนที่ถูกทำลายจากสงครามซึ่งเธอต้องลากออกจากโคลนผู้หญิงหลายคนอยู่ในตำแหน่งของเธอในสิ่งที่อาจารย์จะเรียกว่า 'ฤดูหนาวของม่าย' ในภายหลัง มีเพียงอูร์ซูลาเท่านั้นที่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป และเธอไม่แน่ใจว่าบ้านของเธอจะอยู่รอดหรือไม่

นิยายเรื่องราไฮเนราใส่ตัวเองล้วนๆ เขียนขึ้นเพราะฉันต้องเริ่มเขียนอีกครั้งแทนที่จะวางแผนเรื่องจนตาย โพสต์ซ้ำใน Space Battles - กลับมาโพสต์ปกติแล้ว!

อาจิซาวะ ช็อตา รู้ดีว่าโดยพื้นฐานแล้ว ควาสามารถพิเศษของเขาสามารถนำไปใช้ช่วยเหลือผู้อื่นได้ อย่างไรก็ตาม หลังจากที่พ่อแม่ของเขาเสียชีวิตและผ่านระบบการดูแลเด็กกำพร้าที่ไม่ประสบความสำเร็จไปหลายครั้ง เขาก็ตระหนักได้ว่าโลกของเหล่าฮีโร่ไม่ใช่สำหรับเขา เพราะฮีโร่จะปรากฏตัวเฉพาะบางครั้งเท่านั้น จากนั้น หากคุณโชคดี พวกเขาจะรีบวิ่งเข้ามาในที่เกิดเหตุแสวงหาเกียรติยศในการเอาชนะเหล่าวายร้าย แล้วก็หายไปหลังฉากของเหล่าแฟนคลับกล้องโทรทัศน์และชื่อเสียง...ทิ้งให้คนธรรมดาอยู่เบื้องหลังเพื่อค่อยๆเก็บกวาดเศษซากชีวิตที่แตกสลายของพวกเขาเอง ไม่มีใครช่วยเขาให้พ้นจากความเป็นจริงที่โหดร้ายของการเป็นเด็กกำพร้าที่แก่เกินไปและเสียหายเกินไปที่จะถูกนำไปเลี้ยงดู และไม่มีใครสนใจพื้นที่แสนมืดมนที่ห่อหุ้มศูนย์ดูแลเด็กที่เขาเติบโตมาเลย ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจที่จะสนใจ สิ่งที่ตามมาคือเรื่องราวของอาจิซาวะ เจ้าของคาเฟ่ที่ไม่ได้รับเด็กๆหลายคนมาเลี้ยงดู ข่มขู่แก๊งค์ในพื้นที่ ขับไล่พวกโสเภณี และทำให้เหล่าวายร้ายและฮีโร่หลายคนเกิดความรู้สึกกับเขา ไม่ใช่เลยครับ เขาแค่เสิร์ฟเครื่องดื่ม ให้บริการอาหารที่ดี และช่วยเหลือนักเรียนที่กำลังดิ้นรนกับการบ้าน มันคงเป็นการคิดที่ไม่สมเหตุสมผลที่จะคิดอย่างอื่น...

คุณเป็นคนทำขนมปังที่มีความฝันน้อยและไม่มีความตั้งใจที่จะรู้เลยว่าแวมไพร์มีอยู่จริง คลอส มิคาเอลสันมีความคิดอื่น

เว่ยอิงจำได้ว่าตัวเองล้มลง และได้ยินเสียงหนึ่ง “ราคาของการมองเห็นอนาคต คือความสามารถในการมองเห็นปัจจุบัน” ...หรือไม่ก็ การเดินทางข้ามเวลาอีกครั้งเพื่อแก้ไขสิ่งต่างๆ ที่เว่ยอิงได้รับโอกาสอีกครั้งในการเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิต แต่ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ

ในฐานะการยืนหยัดครั้งสุดท้ายในสงครามที่พวกเขาไม่มีโอกาสชนะเลย อุซึมากิ นารูโตะเลือกที่จะใช้ผนึกโลหิตต้องห้ามเพื่อฉีกผ่านโครงสร้างของอวกาศและเวลาแทนที่จะยอมรับความพ่ายแพ้ เขาไม่เคยเก่งเรื่องการยอมรับชะตาของตัวเอง และถ้าการบิดเบือนความเป็นจริงด้วยมือของตัวเองเป็นสิ่งที่ต้องทำ นั่นก็เป็นสิ่งที่นารูโตะจะทำ ส่วนที่เหลือของโลกก็ต้องทนและรับมือกับมันไป [หรือ] “ผนึกการเดินทางข้ามเวลา” ซากุระพูดอย่างชาไปหมด มองเขาด้วยดวงตาเบิกกว้างและขากรรไกรตกเมื่อเธอเข้าใจคำพูดที่ตื่นเต้นที่เขาเพิ่งพูดจบ “ผนึกการเดินทางข้ามเวลา” นารูโตะยืนยัน ยิ้มอย่างมีเลศนัยด้วยปากเต็มไปด้วยฟัน ดวงตาบ้าคลั่ง ซาสึเกะถอนหายใจ ยอมแพ้ทันทีที่จะพยายามทำความเข้าใจกับสิ่งใดๆ ที่ออกมาจากปากของนารูโตะ “แน่นอน-สิ”

TommyInnit เป็นผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ นี่เป็นข้อเท็จจริงที่รู้กันดี ท้องฟ้าเป็นสีฟ้า หญ้าเป็นสีเขียว TommyInnit เป็นผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ TommyInnit ยังต้องการงานด้วย งานที่เหมาะสม งานที่จ่ายเงินดีให้เขาไม่ต้องทำงานสามงานพร้อมกัน เป็นเรื่องดีที่ Three Lives Agency กำลังมองหาผู้ฝึกงานใช่มั้ย

นั่นไง – สัญลักษณ์แห่งราชวงศ์ กษัตริย์แห่งป่า – และเขาเลือกนาง ไม่ใช่เออากอน พระราชโอรส แต่เป็นเรเนียรา พระราชธิดา มีบางอย่างที่มหัศจรรย์ในสายตาที่สงบนิ่งของกวาง และเรเนียราเกือบจะทรุดตัวลงด้วยน้ำหนักของสิ่งที่กวางตัวนั้นเป็นสัญลักษณ์ หรือการพบกับกวางสีขาวของเรเนียราเป็นแรงบันดาลใจให้เธอเข้าสู่เกมเพื่อแย่งชิงบัลลังก์เหล็ก

อินทราและอสุรา บุตรทั้งสองของฤๅษี ผู้ซึ่งความบาดหมางนำมาซึ่งสงครามระหว่างตระกูลอุจิวะและเซ็นจู พี่น้องที่ไม่ยอมละทิ้งอุดมการณ์แม้หลังความตาย การต่อสู้ การกลับชาติมาเกิด และการนองเลือด วัฏจักรอันโหดร้ายที่ดำเนินต่อไปผ่านกาลเวลา แต่ท่ามกลางสถานการณ์อันโหดเหี้ยมที่สุด เหล่าทายาทที่กลับชาติมาเกิดล่าสุดได้รับความทรงจำจากชาติปางก่อน พวกเขาไม่เต็มใจที่จะต่อสู้และแสวงหาการกลับใจ พวกเขาสาบานที่จะทำลายวัฏจักรนี้ตลอดไปและนำสันติภาพมาสู่โลก แต่ไม่มีอะไรง่ายเลยในโลกของเหล่าชินโอบิ... หรือเรียกอีกอย่างว่า นารูโตะและซาสึเกะจำชาติปางก่อนได้ และคนรุ่นปัจจุบันไม่แน่ใจว่าจะจัดการกับเรื่องราวใหม่และไม่คาดคิดนี้ได้อย่างไร หยุดเขียนชั่วคราวเนื่องจากติดขัด แต่ฉันไม่ได้ทิ้งเรื่องนี้ไป มีการแปลเป็นภาษาสเปนที่นี่

สามปีหลังจากที่เขาหนีรอดจากฝันร้ายที่ถูกบังคับโดยคนโฉด Gaunt ทอม ริดเดิลได้พบกับแม่มดอีกคนหนึ่ง

หลังสงครามกลางเมือง โทนี่ สตาร์ค วัย 46 ปี ตื่นขึ้นมาในร่างของตัวเองตอนอายุ 21 ปี ด้วยความทรงจำจากอนาคต เขาช่วยพ่อแม่ของเขาไว้ ลักพาตัวทหารฤดูหนาว และจุดชนวนเหตุการณ์ต่างๆ ที่ไม่คาดคิด

เมื่ออาร์เธอร์ตื่นจากการผ่าตัด แล้วงงงวยเพราะยาสลบ เขาจำเมอร์ลินไม่ได้ แต่คิดว่าเมอร์ลินดูน่ารักมากจริงๆ

ดร. สเตรนจ์มองดูโลกหลังจากธานอส และเมื่อเผชิญกับความเสียหายที่ดูเหมือนจะซ่อมแซมไม่ได้ เขาจึงละเมิดคำสาบานของตนเอง โทนี่ สตีเฟน และโลกิ ย้อนเวลากลับไปเพื่อโอกาสอีกครั้ง - การเลือกที่ตั้งใจ เพราะพวกเขาเป็นกันและกันเป็นหลักประกันที่จะไม่ทำผิดพลาดซ้ำรอยเดิม โทนี่ตื่นขึ้นไม่นานก่อนงาน Stark Expo โดยที่แกนพัลลาเดียมของเครื่องปฏิกรณ์ยังคงเป็นพิษอยู่ สตีเฟนตื่นขึ้นมาพร้อมกับมือที่ไม่บาดเจ็บและอาชีพแพทย์ที่เจริญรุ่งเรือง โลกิตื่นขึ้นในแอสการ์ดหนึ่งวันก่อนการราชาภิเษกของธอร์ "ฉันกล้าที่จะรบกวนจักรวาลหรือไม่? / ในอีกนาทีจะมีเวลา / สำหรับการตัดสินใจและการแก้ไขซึ่งอีกนาทีจะย้อนกลับ" [อีกมุมมองหนึ่งของเรื่องการย้อนเวลากับการสร้างโลกมากมาย วิทยาศาสตร์การ์ตูนแบบง่ายๆ การเมือง การประดิษฐ์ การเป็นคนคลั่งไคล้ และโทนี่ที่พังพินาศพยายามซ่อมแซมโลกที่พังพินาศ - แต่คราวนี้เขาไม่ได้อยู่คนเดียว]

ดรีมไม่รู้ว่าอะไรเข้าสิงเขา เขาต้องการเวลาเพื่อคิดสักพัก เวลาสักพักกลายเป็นวัน และการคิดกลายเป็นการสร้างบ้านหลังสวย วันกลายเป็นสัปดาห์ และบ้านก็ใหญ่ขึ้นและอบอุ่นขึ้น สัปดาห์กลายเป็นปี และมันผ่านมานานแล้วตั้งแต่ดรีมได้เจอเพื่อนๆของเขา แต่ถึงอย่างนั้น พวกเขาก็คงใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกว่านี้แล้วใช่ไหม หลังจากที่เขาจากไป (หรือ ดรีมจากไปและเริ่มใช้ชีวิตแบบคอทเทจคอร์หลังจากการปฏิวัติ L'manberg และมีดรีมอนมาแทนที่เขา และเนื้อเรื่องก็ดำเนินต่อไปเหมือนในเนื้อเรื่องหลัก ยกเว้นว่าเรามีดรีมที่ชอบอยู่ในกระท่อมของเขาและช่วยเหลือเพื่อนๆที่บาดเจ็บโดยไม่บอกพวกเขาว่าเขาเป็นใครกันแน่)

แฮร์รี่อยู่มาอย่างยาวนานกว่ามนุษย์ทั่วไปมาก น่าเสียดายที่นั่นหมายความว่าเขาต้องสร้างความสัมพันธ์บางอย่างที่บางครั้งก็ตัดไม่ขาด ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนก็ตาม เมื่อหนึ่งในคนรู้จักเก่าของแฮร์รี่ติดต่อขอความช่วยเหลือ แฮร์รี่ก็ถูกบังคับให้ไปช่วยเหลือ น่าเศร้าที่เมื่อเขาไปถึงที่นั่น เขากลับต้องรับมือกับเรื่องราวมากกว่าที่เขาคิดไว้มาก ข้อสงวนสิทธิ์: ฉันไม่ได้เป็นเจ้าของแฮร์รี่ พอตเตอร์หรือทไวไลท์ พวกเขาเป็นของเจ้าของที่ถูกต้อง อัหลอร่า เพราะฉันรู้ว่าคุณน่าจะเห็นบทสรุปนี้ ฉันบอกคุณว่านี่คือเรื่องยุ่งเหยิงอย่างที่สุดที่ฉันจะเผาทำลายในภายหลัง

มันเริ่มช้าๆ การตัดขาดอย่างค่อยเป็นค่อยไประหว่างตัวตนที่เขาเป็นและตัวตนที่เขาควรเป็น ชายในกระจกกลายเป็นคนแปลกหน้าสำหรับเขา เขาจ้องมองเข้าไปในกระจกและสงสัยว่าทุกอย่างกลายเป็นบิดเบี้ยวและกลับด้านและ...ผิดพลาด เขาสังเกตเห็นเป็นระยะๆ: เมื่อเท็ดดี้สูงกว่าเขา เมื่อเขากำลังจูบกินนี่ที่ริมฝีปากและมองไปที่รอยยิ้มเล็กๆน้อยๆที่เธอเริ่มมีรอบๆริมฝีปากอวบอิ่มของเธอ เธอมีรอยย่นที่น่ารักที่สุดข้างตา ใบหน้าของเขายังเรียบเนียนเหมือนตอนที่เขาอายุสิบเจ็ดปี ซึ่งก็คือ 18 ปีที่แล้ว เขาไม่ได้แก่ลงเลยสักวัน_________การมีชีวิตอยู่ตลอดกาลไม่ได้ดีอย่างที่คิด แฮร์รี่ พอตเตอร์เรียนรู้ความหมายของความเป็นอมตะเมื่อทุกคนที่เขารักตายแล้วตายอีกครั้งแล้วครั้งเล่าหลังจากกลายเป็นยมทูต หลังจากหลายพันปีแห่งความรักที่สูญเสียไป ความตายส่งเขาไปยัง "ที่อื่น" เพื่อมอบสิ่งใหม่และแตกต่างให้กับยมทูตของเขา แฮร์รี่โผล่ออกมาจากเถ้าถ่านในนิวแอสการ์ด ทอร์จะทำอย่างไรได้นอกจากจะเสนอบ้านให้กับนักเดินทาง

ซาซากิ มิไร รู้เรื่องอนาคต หลายคนคิดว่านั่นเป็นเรื่องปกติสำหรับคนที่มีความสามารถพิเศษอย่างการมองการณ์ไกล แต่ฮีโร่ใต้ดินที่มีความวิตกกังวล หน้าตาเฉยชา นิสัยแบบ A จะบอกโลกได้อย่างไรว่าจริงๆ แล้วเป็นเพราะเธอเกิดใหม่ในอนิเมะเรื่องโปรดของเธอ? คำตอบคือ: เธอไม่บอก แทนที่จะบอก เธอลอง (และล้มเหลว) ที่จะยึดติดกับเนื้อเรื่องดั้งเดิม สร้างครอบครัวของตัวเองขึ้นมาจากพลเรือน ฮีโร่ และเหล่าวายร้ายตัวน้อย และอธิษฐานขอพรจากพระเจ้าเนดซึว่าทุกอย่างจะออกมาดีที่สุด หรือ: ตัวละครที่ผู้เขียนใส่ตัวเองเข้าไปจริงๆ แล้วอยากนั่งดูเนื้อเรื่องดั้งเดิมจากระยะไกล แต่ก็ทำได้ยากเมื่อเธอก็เดินสะดุดเด็กที่กำลังตกทุกข์ได้ยากและเพิ่มพวกเขาเข้าไปในครอบครัวของเธอเหมือนกับมังกรที่เพิ่มทองคำลงในกองสมบัติของมัน มี: ผู้เขียนเปิดเผยตัวเอง เอกสาร และออลไมท์ที่กำลังพยายามอย่างงุ่มง่ามที่จะจัดการกับการได้รับการดูแลร่วมกันกับฮีโร่ใต้ดิน

คนแปลกหน้าแสยะยิ้ม มองตาเป็นประกายเล็กน้อย ที่จริงแล้วเขาน่ารักมาก แต่ตอนนี้จีมินแทบไม่สนใจเรื่องนั้นเลย “คุณไม่คิดจะแนะนำผมให้รู้จักหน่อยเหรอครับ?” ชายคนนั้นถามด้วยท่าทางคาดหวังพลางเหลือบมองฮยองชิก “แน่นอนครับ” จีมินพูดพลางหันไปหาฮยองชิก “ผมเสียมารยาทจริงๆ ฮยองชิกนี่คือแฟนของผม” มุมปากของเขากระตุก “อะไรนะ?” “ใช่ครับ” จีมินพูดซ้ำ “แฟนผม ชื่อเขา…” จีมินเอาเท้าตัวเองไปเหยียบเท้าคนแปลกหน้าเบาๆ บดนิ้วเท้ารองเท้าผ้าใบหนาๆ ของเขาด้วยรองเท้าบูทเชลซี “จองกุก” ชายคนนั้นพูดออกมาและดูเหมือนเขาจะกำลังกลั้นหัวเราะ “ผมชื่อจองกุก”

ลูกคนหัวปีหัวขาดของริคอน สตาร์คคลอดก่อนกำหนดสองปี เกิดมาพร้อมกับดวงตาสีเขียวที่ลุกโชน และสมองที่เต็มไปด้วยความทรงจำที่ไม่ใช่ของตัวเอง

เมื่อยูริและวิกเตอร์ตื่นขึ้นมาในอดีตกว่าสามสิบปี พวกเขาไม่รู้จะทำอย่างไร อีกฝ่ายจำได้ไหม โชคดีที่คำถามนั้นได้รับคำตอบอย่างรวดเร็วและพวกเขาสามารถผ่อนคลายได้เล็กน้อย แต่หลังจากนั้นล่ะ? วิกเตอร์ถูกพาตัวกลับไปก่อนโอลิมปิกครั้งแรกของเขา และยูริยังอายุไม่พอที่จะแข่งขันในรุ่นอาวุโส! แล้วก็มีข้อเท็จจริงที่ว่าพวกเขายังคงรักกันมาก แต่ความสัมพันธ์ทางกายภาพจะเป็นสิ่งผิดกฎหมาย (และจะทำให้ทั้งคู่รู้สึกแย่เมื่อพิจารณาอายุของยูริ) และพวกเขาไม่สามารถหวังพึ่งใครได้เลยที่จะเชื่อใจพวกเขาว่าจะไม่ทำอะไรที่ไม่เหมาะสมกับอายุ ดังนั้นการอยู่ห่างไกลกัน (โดยมีการพบปะกันตัวต่อตัวให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้) อาจจะดีกว่าจนกว่ายูริจะบรรลุนิติภาวะทางกายภาพ ไม่ต้องพูดถึงอายุจริงของเขา แต่การประพฤติตนและการแสดงออกอย่างเป็นธรรมชาติเป็นเรื่องยากเมื่อคุณถูกบังคับให้แยกจากสามีของคุณเป็นเวลายี่สิบปี โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาที่เครียดที่สุดในชีวิตของใครบางคน ดังนั้นยูริและวิกเตอร์จึงต้องหาอะไรมาทำให้ตัวเองเบี่ยงเบนความสนใจใช่มั้ย? ใช่แล้ว และถ้าทุกคนรอบตัวพวกเขาสับสนและตกใจกับการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันของพวกเขา (แม้ว่าจะยอมรับว่าพวกเขาดูเหมือนจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น) ก็ช่างเถอะ!

"(...) แสงสุดท้ายของพระอาทิตย์ตก สีเขียววาบฉายขึ้นสู่ท้องฟ้า (...) และบางคนบอกว่า—"มันเป็นสัญญาณเมื่อวิญญาณกลับมาสู่โลกนี้จากความตาย"—ไพเรทส์ ออฟ เดอะ แคริบเบียน เหล่าสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติได้ทำการคำนวณ และวิญญาณสามดวงได้รับโอกาสครั้งที่สองในการมีชีวิต แสงสีเขียววาบหนึ่งครั้ง สีของความตาย วิญญาณสามดวงกลับคืนสู่โลกแห่งความเป็น ประวัติศาสตร์ถูกเขียนขึ้นใหม่ และโชคชะตาหัวเราะ หรือ... เรื่องราวที่เกลเลิร์ต กรินเดลวัลด์รับเด็กมาเลี้ยงดูโดยไม่คำนึงถึงความเหมาะสม แม้ว่าเขาจะเป็นอดีตจอมมารที่ไม่มีทักษะในการเลี้ยงดูเด็กเลย... และแน่นอน เด็กคนนั้นก็คือแฮเรียร์ พอตเตอร์ ปล. เรามีหน้าเว็บ TVTropes เล็กๆ และการแปลเป็นภาษาสเปนที่กำลังดำเนินอยู่

ด้วยเมืองเล็กๆ เพียงเมืองเดียวที่เหลืออยู่เป็นอารยธรรมในญี่ปุ่น เหล่าฮีโร่ UA คนสุดท้ายได้มารวมตัวกันเพื่อดำเนินการตามแผนสุดท้ายที่เหลืออยู่ของพวกเขา เดกุได้รับเลือกให้เป็นคนที่ถูกส่งกลับไปในอดีตเพื่อช่วยอนาคต เพื่อหยุดโลกที่ล้นไปด้วยนอมูและชิกิการากิที่ทรงพลังและเต็มไปด้วยความแค้น อย่างไรก็ตาม เขาถูกส่งกลับไปไกลเกินไป - ไกลไปถึง 6 ปี หรือ เรื่องราวที่โลกพังพินาศ อิซึคุกลายเป็นเด็กอายุ 3 ขวบ และทุกคนกลายเป็นฮีโร่ (การอัปเดตเป็นระยะๆ และมักจะช้า ไม่ได้ถูกทิ้งร้าง!)

ภายใต้ระบอบการปกครองที่กดขี่ของประธานาธิบดีชลัตต์ ทอมมี่สามารถหาที่ยืนของตัวเองได้ในฐานะทีซิอุส ลูกศิษย์ของหนึ่งในวีรบุรุษที่ดีที่สุดในประเทศและชื่อเสียงที่กำลังมาแรง พอใจกับชีวิตพลเรือนที่เงียบสงบในฐานะลูกบุญธรรมของคริสติน วอลเตอร์ส หัวหน้าผู้กำกับการตำรวจของแมนเบิร์ก ประสบกับโศกนาฏกรรมหลายครั้ง เขาต้องเผชิญหน้ากับความกลัวที่เลวร้ายที่สุด ตั้งคำถามกับสิ่งเดียวที่เขาแน่ใจ พันธมิตรสลายไปเมื่อเผชิญกับภัยคุกคามที่อยู่ร่ำไปของกลุ่มซินดิเคท ถูกบังคับให้ต้องนำทางโลกใหม่ที่ไม่แน่นอนที่เขาถูกโยนเข้าไปด้วยสติปัญญาเพียงเล็กน้อยและชายคนหนึ่งชื่อแรนบูที่ไม่ยอมทิ้งเขาไว้ตามลำพัง pspspst มาเอาเศษขนมปังอัลเลียมคู่ของคุณกันเถอะ :) (อย่ากังวลเกี่ยวกับบทต่างๆ ฉันรู้ว่ามันดูเยอะ แต่ละบทมีแค่ประมาณ 3-4,000 คำ)

เพอร์ซี่มีนิสัยไม่ดีอย่างหนึ่งคือสามารถมองเห็นอนาคตได้ คุณยายที่อยู่ปลายถนนกำลังจะเสียแมวไป แม่กำลังจะทำพาสต้าเป็นอาหารเย็น สายฟ้าเอกของเทพซุสกำลังจะถูกลูกขโมยไป และเขาจะได้เกรด C+ ในวิชาคณิตศาสตร์ อย่างที่คุณเห็น นี่ทำให้เกิดปัญหา โดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่เขาเกิดมาพร้อมกับความสามารถนี้ และเหล่าทวยเทพก็ไม่รู้ว่าเขามีของขวัญเช่นนี้ อย่างน้อยเขาก็คอยอยู่ก่อนคู่ต่อสู้เสมอ สิบก้าว (และบางครั้งก็สิบปี) __[เรื่องนี้เป็นเรื่องเดียวจบ โปรดไม่สนใจว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของซีรีส์]

ไออิดะได้เพิ่ม ออลไมต์จูเนียร์, ยูราวิที, ซูโกะ, นักเกิ้ล, อิเล็กทราบัซ, เอเลี่ยนควีน, เทนทาคูล, ชูการ์สไปซ์, เจ้าชายชาร์มมิ่ง™, สโนไวท์, พวกเทปพันท่อ, โอชิทวาดั๊ป, เอ็ดจ์ลอร์ด, บาสซิค, โมโมะ, คาราเต้คิด, อินวิสิเบิ้ลเกิร์ล และเกรปแกรบเบอร์ เข้ากลุ่มแชท ไออิดะ: ผมคิดว่ามันเป็นความคิดที่ดีที่จะติดตามความคืบหน้าของชั้นเรียนในกลุ่มแชท โปรดใช้แชทนี้สำหรับเรื่องที่เกี่ยวกับโรงเรียนหรือสถานการณ์ฉุกเฉินเท่านั้น ยูราวิที: ความคิดที่ดีไออิดะ!!!ไออิดะ: ขอบคุณนะ อุรารากะเอเลี่ยนควีน: กลุ่มแชท??!! เฮล เย้ห์อิเล็กทราบัซ: เย้ๆๆๆนักเกิ้ล: เย้ๆๆๆๆๆไออิดะ: ..ไออิดะ: นี่ไม่ใช่เรื่องที่เกี่ยวกับโรงเรียน

ผู้เล่นตบตาชนะเกมที่ถูกจัดฉากไว้เพื่อให้เขาแพ้ อัตราต่อรองเป็นศูนย์ที่เอื้ออำนวยต่อเขา แต่เขาก็ยังชนะอยู่ดี แต่ชัยชนะเช่นนั้นกลับว่างเปล่า โจรเงาพ่ายแพ้ในการต่อสู้ครั้งสุดท้ายกับยาลดาบาโอท เหลือเพียงโจ๊กเกอร์ที่ยังอยู่รอด เขาชนะ แต่สุดท้ายแล้วก็ยังไม่เพียงพอ เมเมนโตสและความเป็นจริงได้หลอมรวมเข้าด้วยกันและมนุษยชาติก็หายไป หลังจากเห็นผลลัพธ์ของการที่ผู้เล่นตบตาชนะเกมที่ถูกจัดฉาก ลาเวนซ่าและอิโกร์จึงให้โอกาสอากิระอีกครั้งเพื่อหลีกเลี่ยงหายนะ อีกครั้งเพื่อความสุข แต่คราวนี้ในความเป็นจริงที่แตกต่างออกไป ในความเป็นจริงนี้ขึ้นอยู่กับอากิระที่จะจัดฉากเกมเพื่อเอื้ออำนวยต่อผู้เล่นตบตา

คาคาชิกลับมาในอดีต เขาควรจะตายไปแล้ว\n\nแต่เขากลับได้รับบทของอุจิวะ โอบิโตะ\n\nหรือ:\n\nมีสมาชิกอากัตสึกิคนหนึ่งชื่อซูเคะ ซึ่งคุ้นเคยกับทีมมิคาโตะอย่างลึกลับ

การปะทะกันเล็กๆ น้อยๆ กับผู้ใช้ผลปีศาจที่ควรจะเป็นเรื่องธรรมดากลับทำให้ซันจิกลายเป็นเด็กแปดขวบ และพวกหมวกฟางก็ต้องเผชิญหน้ากับซันจิในเวอร์ชันที่ไม่เคยพบมาก่อน: ซันจิ ก่อนที่จะมาอยู่กับหมวกฟาง ก่อนร้านอาหารลอยน้ำ แต่หลังจาก—อะไรสักอย่าง โซโลสังเกต เรียนรู้ และเรียนรู้ใหม่