สักวันหนึ่งฉันจะยอมรับความปกติ (แต่ไม่ใช่วันนี้)
“เธอรู้นะว่านี่มันยังแปลกอยู่น่ะ ใช่ไหม?” ไสไตล์ถามขณะที่ยังมียาสีฟันอยู่ในปาก
“อะไรแปลก?” เดเรกถาม ไสไตล์บ้วนน้ำลายและล้างปาก
“การกอด การกอดมันแปลก นี่-” ไสไตล์พูดพลางชูแปรงสีฟันขึ้นมองกระจก “-มันแปลก ความจริงที่ว่าฉันมีเสื้อผ้าสำรองอยู่ที่นี่มันก็แปลก”