แทรกด้วยตนเอง

เอสไอเข้าสู่ตัวละคร เซลิส ฟลอเรนต์ ต่อมาคือ เซลิส บาราเธียน ครั้งนี้ปฏิเสธที่จะรำคาญกับหนวดเครา การขาดระบบประปาภายใน และไม่มีกัวคาโมเลอีกต่อไป เพื่อที่จะจดจ่อกับเป้าหมายหลัก: การเอาชีวิตรอดในคืนอันยาวนานที่จะมาถึง และไม่ปล่อยให้เมลิซานเดรแสดงพลังอย่างเต็มที่

ไนท์ซิตี้ คือสถานที่แห่งความมหัศจรรย์และความสยองขวัญอันไม่มีที่สิ้นสุด โอกาสและอันตราย แต่ก่อนที่โมโตโกะ คุซานางิจะเข้าถึงสิ่งเหล่านั้นได้ เธอต้องสร้างความแข็งแกร่งให้ตัวเองสามารถเดินได้อีกครั้งเสียก่อน เรียนรู้พื้นฐานการใช้ชีวิตในโลกที่ก่อนหน้านี้เคยเป็นเพียงแค่เกมสำหรับเธอ โชคดีที่เธอพบชาร์ดซ่อนอยู่ในของใช้ของเธอ ซึ่งเปิดประตูแห่งโอกาส แต่เหมือนกับโอกาสทั้งหมดในไนท์ซิตี้ มันมักจะจบลงด้วยการต่อสู้ด้วยปืน การแทรกตัวเองเข้าไปในเกม ด้วยระบบเกม Cyberpunk 2077 ที่ดัดแปลงแล้ว ไม่ใช่การครอสโอเวอร์ Ghost in the Shell โดยตรง ตัวเอกเพียงแค่บังเอิญมีชื่อเดียวกันเท่านั้น อัปเดตทุกสี่วัน

กษัตริย์แห่งท้องทะเล อาการเมาเรือ ผิวไหม้แดด กองทัพเรือฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ 95% และอีกนับล้านวิธีการตายอื่นๆ เป็นทางการแล้ว: การถูกยัดเข้าไปในอนิเมะนั้นแย่มาก... แต่ฉันเดาว่ามันอาจจะแย่กว่านี้ได้ หมายความว่า ดูในแง่ดีสิ: อย่างน้อยฉันก็ได้แล่นเรือกับอนาคตของราชาโจรสลัด

การที่ได้เกิดมาเป็นลูกคนที่ห้าของตระกูลซึเนะโมริที่เคยรุ่งเรืองนั้น ไม่เคยง่ายเลยสำหรับฮิโนกะ ลองนึกภาพเพิ่มเข้าไปว่า เธอเคยเป็นทาจิบานะ โทโมเอะมาก่อน เด็กหญิงที่เอาแต่ใจจากโตเกียวที่เติบโตมาในยุค 90 แล้วคุณก็จะได้สูตรแห่งหายนะ การที่ดิ้นรนต่อสู้กับสัญญาณทางสังคมแม้กระทั่งตอนที่เป็นโทโมเอะ การที่ติดอยู่ในร่างเด็กทารกของซึเนะโมริ ฮิโนกะ ก็ยิ่งทำให้เรื่องแย่ลงไปอีก ในฐานะลูกคนเดียวที่มีผมสีเข้มเกิดกับพ่อแม่ผมสีอ่อน ฮิโนกะเผชิญกับความเกลียดชัง ความไม่แน่นอน และการถูกทารุณจากสมาชิกในครอบครัวใหม่ของเธอ เด็กที่ไม่เหมือนพ่อแม่นั้น ดังที่พวกเขาว่ากัน คือลูกของโอนิ

ชายหนุ่มจากอเมริกาในยุคปัจจุบันตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองอยู่ที่เวสเทอรอสหลายปีก่อนที่ซีรีส์จะเริ่มต้น ในฐานะแฟน (และในระดับหนึ่งคือผู้ที่มองโลกตามความเป็นจริง) เขาจะทำอย่างไรตามอนาคตที่เขารู้ว่ากำลังจะมาถึง? ฉันขอละเว้นแท็กความสัมพันธ์หรือคำเตือนในคลังเพื่อหลีกเลี่ยงการเปิดเผยเกมมากเกินไป หวังว่าคุณจะให้อภัยฉัน! *ปัจจุบันหยุดเขียนชั่วคราว ณ วันที่ 6/29/2024 เขียนไปแล้ว 2,000 คำ จากทั้งหมด 100,000 คำ

ไอคาวะ โทชิโร่ ได้ถือกำเนิดขึ้นใหม่หลังจากสงครามนินจาครั้งที่สาม เขาไม่มีตระกูล ความแข็งแกร่งก็ธรรมดา และยังมีชีวิตอยู่ได้ก็เพราะโชคช่วย แต่เขาก็มาอยู่ที่นี่ และเขากำลังจะทำให้มันเป็นปัญหาของคนอื่น ชีวิตก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง และถ้าโคโนฮะมักถูกเปรียบเทียบกับต้นไม้ ก็ควรจะคาดหวังว่ามันจะเติบโตใช่ไหม

“ที่รัก เราอาจจะไม่ควรทำอย่างนั้นนะ?” ฟูกาคุกระซิบระหว่างจูบ “คือ… มันยังไม่นานเท่าไหร่นับจากที่อิทาจิ… คุณแน่ใจเหรอว่าไม่เป็นไร?” “โอ้ ได้โปรดเถอะ ฟูกาคุ ที่รักของฉัน มันโอเคแล้วจ้ะ อะไรจะเกิดขึ้นได้เลวร้ายที่สุดล่ะ?” คำพูดสุดท้ายที่โด่งดัง ในเรื่องนี้ โอซีของเราถูกนำมาจากโลกยุคใหม่เข้าสู่โลกของนินจาในฐานะลูกสาวของฟูกาคุและมิโคโตะ อุจิวะ บางคนอาจบอกว่าเธอเป็นนางฟ้า แต่ตระกูลก็ได้เรียนรู้ในไม่ช้าว่า เธอเหมือนกับลูกหลานของมาดาระ อุจิวะ มากกว่า ในขณะเดียวกัน โอซีที่รักของเรา เมื่อต้องเผชิญกับชีวิตของนินจา จะถามคำถามเพียงคำถามเดียวเท่านั้น: มาดาระจะทำอย่างไร? ฟิคเรื่องนี้มีดิสคอร์ดนะ! ^^

เมื่อเธอตื่นขึ้นมาสู่ชีวิตใหม่ในเวสเตอร์อส อูร์ซูลามิเรสเกือบจะทำสิ่งที่ฉลาดห่างเพียงหนึ่งปีจากการปฏิญาณต่อศรัทธาในฐานะเซปตา และเป็นอิสระที่จะใช้ชีวิตในความสะดวกสบายและความปลอดภัยในคลอสเตอร์ของ Reach อันทรงเกียรติมากกว่า เธอพอใจกับสิ่งของเธอในชีวิตคำแนะนำของเธอ ค่อยๆให้อาหารพ่อของเธอเป็นเวลาหลายปี ทำให้ครอบครัวของเธออยู่รอดจากการเต้นรำและขึ้นในสถานีHouse Mires มีมรดกที่ปลอดภัยจนกระทั่งโศกนาฏกรรมเกิดขึ้นในช่วงต้นฤดูหนาวนั้นตอนนี้อูร์ซูลาเป็นทายาทของบ้านที่เธอไม่ต้องการในดินแดนที่ถูกทำลายจากสงครามซึ่งเธอต้องลากออกจากโคลนผู้หญิงหลายคนอยู่ในตำแหน่งของเธอในสิ่งที่อาจารย์จะเรียกว่า 'ฤดูหนาวของม่าย' ในภายหลัง มีเพียงอูร์ซูลาเท่านั้นที่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป และเธอไม่แน่ใจว่าบ้านของเธอจะอยู่รอดหรือไม่

"เป็นการแยกแยะที่ดีทีเดียว ฉันไม่ใช่เบลลา แต่ในตอนนี้ ฉันก็เป็นอิซาเบลลาได้" เพราะเวลาเดินต่อไป และการตื่นขึ้นมาในฐานะเบลลา สวอนนั้นโชคร้าย แต่ก็ไม่ใช่จุดจบของโลก แค่จุดจบของเธอเท่านั้น ลิงก์สำหรับเพลย์ลิสต์เพลงและการแปลเรื่องราวต่างๆ มีอยู่ในหมายเหตุตอนต่างๆ

ถ้าเป็นแฟนฟิคชั่นปกติ เธอคงได้เกิดใหม่ก่อนเริ่มต้นเนื้อเรื่องสิบห้าปี เพื่อที่เธอจะได้เข้าเรียนห้อง 1-A (หวังว่าจะได้แทนที่มิเนตะ มิโนรุ) และช่วยโลกเคียงข้างเพื่อนๆ เธอคงอยู่ฝ่ายคนดีมาตั้งแต่เกิด เพราะทุกคนรักฮีโร่และเด็กทุกคนใฝ่ฝันอยากเป็นฮีโร่ ถูกไหม? เอาล่ะ มีใครบางคนในฝ่ายบริหารการเกิดใหม่คงทำพลาดแน่ๆ เพราะไม่เพียงแต่เธอจะเกิดก่อนกำหนดเจ็ดปีเท่านั้น แต่เธอยังเกิดในครอบครัวที่มีปัญหาจนเอาตระกูลโทโดโรกิไปเทียบไม่ติดเลย แต่เฮ้ เธอสามารถเทเลพอร์ตได้ เธอคงไม่บ่นเรื่องนี้อยู่แล้วใช่ไหม? (ตัวละครแทรกตัวเอง เกิดก่อนรุ่นของอิซึคุ มิโดริยะไม่กี่ปี มาสำรวจโลกนี้กัน แก้ปัญหาต่างๆ และพยายามเป็นฮีโร่ไปด้วยในระหว่างนี้ อะไรจะเกิดขึ้นได้บ้าง?) หยุดอัปเดตจนถึงฤดูร้อนปี 2025

มีคำคมหนึ่งที่นึกขึ้นได้: “ปฏิบัติต่อคนตามที่เขาเป็น เขาจะยังคงเป็นเช่นนั้น ปฏิบัติต่อคนตามที่เขาควรจะเป็น เขาจะกลายเป็นอย่างที่เขาควรเป็น” ถ้าพวกเขาฉลาด พลเมืองของโคโนฮะคงจะรู้เรื่องนี้ ถ้าคุณเรียกเด็กคนหนึ่งว่าปีศาจ เขาก็จะเป็นปีศาจ นาซึเมะมีหัวเต็มไปด้วยความรู้จากชาติปางก่อน และรู้ตัวว่าในโลกนี้ไม่มีใครจะปกป้องเขาและนารูโตะ ดังนั้นเขาจึงเรียนรู้ที่จะทำมันด้วยตัวเอง แม้ว่ามันจะหมายถึงการเปื้อนมือของเขา เพื่อให้นารูโตะยังคงมือสะอาด

นิยายเรื่องราไฮเนราใส่ตัวเองล้วนๆ เขียนขึ้นเพราะฉันต้องเริ่มเขียนอีกครั้งแทนที่จะวางแผนเรื่องจนตาย โพสต์ซ้ำใน Space Battles - กลับมาโพสต์ปกติแล้ว!

เรตติ้งเพิ่มขึ้นเป็นผู้ใหญ่ การเกิดใหม่พร้อมความทรงจำที่สมบูรณ์นั้นเยี่ยมมาก การเกิดใหม่ในโลกที่ถูกภัยสงครามรบกวนนั้นเยี่ยมน้อยลงหน่อย การเกิดใหม่ก่อนเหตุการณ์หลักหลายสิบปีนั้นแย่มาก เซ็นจู สึนะเดะ ต้องการสิ่งที่เธอเคยถูกปฏิเสธ: ชีวิตที่สงบสุขยาวนาน ครอบครัวที่รักเธอ และงานที่ทำให้เธอมีจุดมุ่งหมาย แต่สิ่งที่เธอได้รับคือชีวิตนักฆ่าอาชีพ ครอบครัวที่ถูกกำหนดให้ตายก่อนที่เธอจะโตเป็นผู้ใหญ่ และไม่มีโอกาสทำงานใดๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องกับการฆาตกรรม เยี่ยมไปเลย เรื่องราวนี้ถูกปรับแต่งเพื่อสร้างความโรแมนติกที่น่าเชื่อถือสำหรับโอโรจิมาரு ที่ไม่ไถ่ถอนเขาหรือแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นปีศาจที่เป็นพิษ เจ้ากี้เจ้าการ และหมกมุ่น ส่วนแรกของเรื่องจะเน้นที่สึนะเดะเพื่อแสดงให้เห็นว่าเธอเป็นคนแบบไหนที่สามารถมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อสุขภาพกับคนที่เหมือนเขามาก ถ้าคุณมาที่นี่เพื่อความโรแมนติกเท่านั้น ฉันจัดให้ - หมายเหตุจะรวมบทสรุปของแต่ละตอนเพื่อให้คุณสามารถข้ามตอนที่ไม่เกี่ยวข้องได้ อัปเดตทุกวันอาทิตย์! ฟิคเรื่องนี้มีดิสคอร์ด!

นี่เป็นฟิคใส่ตัวเองนะคะ คุณคงรู้ขั้นตอนแล้วล่ะ มีตัวเอกขี้บ่นที่อยากได้โมจิ ถุงเท้าสะอาด และอยากรักษาชีวิตและลูกตาของตัวเองไว้ตามลำดับ อาจารย์ที่เป็นโทรลล์พ่อที่พยายามอย่างจริงจังที่จะเข้าใจเด็กประหลาดตัวเล็กๆ ที่เขาต้องดูแลแต่ไม่แน่ใจว่าจะเริ่มจากตรงไหน และเพื่อนร่วมทีมสองคนที่เป็นเด็กอายุสิบสองจริงๆ ที่ตามเนื้อเรื่องแล้วโตเป็นผู้ใหญ่หลังจากช่วงเวลาข้ามเวลาสุดเจ๋ง ขอถามหน่อยค่ะว่าปุ่มยกเลิกการสมัครอยู่ที่ไหน เพราะฉันอยากขอไปเกิดใหม่ค่ะ

ชื่อเรื่องอื่น: งูไป อารารา ด้วยกลอุบายที่โหดร้ายของโชคชะตา การแทรกแซงของเหล่าเทพเจ้าโง่เขลา หรือเพียงแค่ความเฉยเมยของจักรวาลที่ไม่แยแส ฉันพบว่าตัวเองตื่นขึ้นมาในฐานะโอโรจิมารุหลังจากที่เขาได้ครอบครองหญิงสาวคนหนึ่งเป็นร่างใหม่ของเขาแล้ว ตอนนี้ฉันต้องหาทางเปลี่ยนฝูงคนอ่อนน้อมและพวกโรคจิตนี้ให้กลายเป็นบางสิ่งบางอย่างที่จะไม่เพียงแต่ช่วยฉันจากหลุมศพก่อนวัยอันควรเท่านั้น แต่ยังเปลี่ยนมันให้เป็นพลังแห่งการเปลี่ยนแปลงในโลกที่ยุ่งเหยิงนี้ด้วย

ถ้อยคำของนางคือ 'เรามาจุดแสงนำทาง' ดวงตาของนางสีเขียวเหมือนความฝัน และนางรู้ว่านางจะเป็นเพียงเชลยของครรภ์ของนาง ลูกน้อยของนาง และเลือดที่พวกเขาจะถือตามคำสั่งของบิดาของนาง นางเคยเป็นคนอื่นมาก่อน ในอนาคตที่นางได้เห็น ในโลกที่นางได้อ่านในหน้าหนังสือ ได้เห็นการแสดงบนหน้าจอ บุตรชายของนางจะทำให้มังกรเต้นรำ อะลิเซนต์ ไฮทาวเวอร์ หัวเราะเยาะกับความคิดที่ว่านางจะต้องตกเป็นผู้ถูกครอบงำโดยใครนอกจากตัวนางเอง

เมื่อมีคนตาย พวกเขาจะสูญเสียความทรงจำและเกิดใหม่เป็นคนอื่น นั่นแหละคือสิ่งที่ควรจะเป็น "ควร" คือคำสำคัญ ไม่มีใครอยากเกิดใหม่เป็นแฮร์รี่ พอตเตอร์ ไม่มีใครอยากเก็บความทรงจำเอาไว้ขณะเกิดใหม่เป็นแฮร์รี่ พอตเตอร์ ฉันขอเน้นอีกครั้ง: ไม่มีใครอยากเป็นแฮร์รี่- โอ้ลืมมันไปเถอะ ฉันจะไปสลิธีริน

ฉันหันหลังแล้วก็เอาหน้าผากกระแทกกับดาดฟ้าขณะที่ล้มลงคุกเข่า “โปรดเถอะ พระเจ้า ข้ารู้ว่าครั้งสุดท้ายที่เราคุยกัน ข้าบอกให้ท่านไปดูดไข่ แต่ไอ้บ้าอะไรเนี่ย อะไรวะที่ข้าทำลงไป นี่เพราะเรื่องเกย์เหรอ? ข้าจะหยุด ข้าสาบานว่าจะเลิกทำแค่นี้ได้โปรด—” “นายกำลังพูดถึงอะไร? ทำไมนายถึงว่ายน้ำมาไกลขนาดนี้? แล้วเสื้อผ้าแปลกๆของนายน่ะ?” เด็กชาย ซึ่งข้าปฏิเสธที่จะตั้งชื่อตามหลักการ เริ่มถามรัวๆ พร้อมกับขยับตัวไปมารอบๆเรือลำเล็กๆมาหาข้า “นี่มันเกิดขึ้นจริงเหรอ โอ้ พระเจ้า นี่มันเรื่องจริงเหรอวะ…” ฉันหันหลังจากที่นั่งอยู่บนพื้นเพื่อดูเด็กชายที่กำลังนั่งยองๆอยู่ห่างจากหน้าข้าไม่กี่นิ้ว ฉันร้องเสียงหลงอย่างไม่น่าดูและไถลตัวถอยหลังไปไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้โดยไม่ทำให้เรือล่ม เขาส่งยิ้มสดใสมาให้ฉันแล้วประกาศว่า “ข้าคือ มังกี้ ดี ลูฟี่! ข้าจะได้เป็นราชาโจรสลัด!” จากนั้นเขาก็เอียงหัว “แล้วนายล่ะ ใคร?”

ด้วยเหตุผลบางอย่าง ฉันพบว่าตัวเองเกิดใหม่ในโลกของแฮร์รี่ พอตเตอร์ ในฐานะเด็กกำพร้าไร้ชื่อ คุณรู้ความหมายของมันแล้วล่ะ: การแสวงหาความลับแห่งเวทมนตร์และการเปิดเผยความลึกลับที่สุดที่น่าดึงดูดใจที่สุดที่โลกนี้มีให้! โอ้ วอลเดอมอร์ท? ทำไมฉันต้องสนใจด้วย? SI OC การเดินทางที่ค่อยๆ เป็นไปอย่างสมจริงของผู้ชายคนหนึ่งที่ค้นพบเส้นทางของเขาอีกครั้งในโลกแห่งเวทมนตร์อันยิ่งใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นไปเพื่อสิ่งที่ดีหรือสิ่งที่ชั่วร้ายก็ตาม โพสต์ซ้ำจาก FFNet ตามคำขอของแฟนๆ

แฮร์รี่ พอตเตอร์ เคว้งคว้างไปกับชีวิตเพราะคนอื่นวางแผนเส้นทางไว้อย่างรอบคอบและปฏิบัติต่อแฮร์รี่เหมือนเป็นเบี้ยตัวหนึ่งตั้งแต่เกิด อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อมีแฮร์รี่คนหนึ่งที่ปฏิเสธที่จะยอมรับโชคชะตา อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อแผนการที่วางไว้อย่างรอบคอบของทั้งศัตรูและมิตรสหายพังทลายลงเป็นจุล

เกิดใหม่ทันเวลาพอดีที่จะเข้าร่วมกับเด็กฝึกหัดคนอื่นๆ ในการถามอาจารย์สกายวอล์คเกอร์ว่าพวกเขาจะทำอะไรกัน เพราะมีพวกเขามากเกินไป โอ้ดีนะ เธอมีอนาคตที่รู้ล่วงหน้า มีแนวโน้มที่จะถูกมองข้ามและลืมไปโดยอาจารย์ของศูนย์เลี้ยงดู และการละทิ้งอย่างประมาทของคนที่รู้ว่าเมื่อไหร่พวกเขาจะตาย หรือที่รู้จักในนาม มาเรีย แฟนจากโลกของเรา ตื่นขึ้นมาใน GFFA และตัดสินใจว่าเธอไม่ได้อยู่ที่นี่นาน แต่เป็นช่วงเวลาที่ดี เธอไม่ได้อยู่ที่นี่เพื่อลัทธิของเจได แต่เธอจะรบกวนพวกซิธเมื่อใดก็ตามที่เธอทำได้ แม้ว่าหากองกำลังรักษาความปลอดภัยของเมืองคอรัสแซนต์จะเก่งน้อยลงในการสังเกตเห็นเด็กเจไดที่ไม่ได้อยู่กับผู้ปกครองเดินเตร่ในวุฒิสภา ก็จะดีมาก

ร่วมผจญภัยไปกับวิคตอเรีย เฟอร์รัส เด็กสาวที่กลับชาติมาเกิดใหม่ ในโลกโปเกมอน ผ่านการผจญภัยสำคัญๆ เช่น การรับมือกับอาจารย์ของเธออย่างทอรัส และการรับมือกับการปฏิบัติหน้าที่ของโกรว์ไลท์ในตอนเช้าที่ไม่ยอมให้เธอนอนหลับ! ร่วมเดินทางไปกับเธอในโลกโปเกมอน ขณะที่ดวงตาของเธอได้เปิดกว้างขึ้นว่าโลกใบนี้เป็นอย่างไร เรื่องราวการผจญภัยในชีวิตประจำวันในโลกโปเกมอน อิงจากอนิเมะ แต่หลายสิ่งหลายอย่างไม่เหมือนกัน ไม่ใช่มังงะมืดมน แต่เป็นการสำรวจเพื่อทำให้โลกนี้ดูสมจริงมากขึ้น

ริ้วคลื่นกลายเป็นคลื่นใหญ่ซัดสาดเข้าหาฝั่งแห่งความเป็นจริงและความเป็นไปได้ และฉันก็เป็นเพียงอีกคนที่ถูกดึงลงไปใต้น้ำ ฉันไม่รู้ตัวเลยว่าแม้แต่คนที่กำลังจมน้ำก็ยังสร้างคลื่นของตัวเองได้ เรื่องราวของตัวละครต้นฉบับใน SI โพสต์ซ้ำเพื่อแก้ไขรูปแบบและพูดคุยกัน การจัดอันดับขึ้นอยู่กับภาษา

การตื่นขึ้นมาในร่างของตัวละครที่ลำบากที่สุดใน Fire & Blood นั่นคือ เรีย โรซ ที่ยังเด็กอยู่ เป็นเรื่องที่น่าตกใจ รู้ว่าอะไรกำลังรออยู่ และไม่ค่อยอยากใช้ชีวิตอย่างน่าเวทนา จนกระทั่งตายตอนอายุ 34 ปี เธอจึงเลือกที่จะจัดการเรื่องด้วยตัวเอง เธอวางแผนที่จะลบการหมั้นหมายที่อาจเกิดขึ้นกับเจ้าชายเดมอน ทาร์แกเรียน หรืออาจจะทำให้เขาพอใจมากพอที่จะสร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างกัน ดูเหมือนทุกอย่างจะเรียบร้อย อย่างไรก็ตาม ทำไมเดมอน ทาร์แกเรียนถึงทำตัวแปลกๆ อย่างนั้น

ก่อนสอบเข้า UA หนึ่งวัน อิซึคุหลับไป แต่มีคนอื่นตื่นขึ้นมาในร่างกายของเขา พร้อมกับความรู้เกี่ยวกับอนิเมะและมังงะ อิซึคุ มิโดริยะคนใหม่นี้จะยึดตามเนื้อเรื่องเดิมหรือจะเปลี่ยนแปลงเรื่องราวตามความจำเป็น อะไรคือสิ่งที่แย่ที่สุดที่จะเกิดขึ้นได้? มีคนจากโลกแห่งความจริงตื่นขึ้นมาในฐานะอิซึคุ มิโดริยะ เปลี่ยนชื่อจาก Remastered Izuku Midoriya

ซาซากิ มิไร รู้เรื่องอนาคต หลายคนคิดว่านั่นเป็นเรื่องปกติสำหรับคนที่มีความสามารถพิเศษอย่างการมองการณ์ไกล แต่ฮีโร่ใต้ดินที่มีความวิตกกังวล หน้าตาเฉยชา นิสัยแบบ A จะบอกโลกได้อย่างไรว่าจริงๆ แล้วเป็นเพราะเธอเกิดใหม่ในอนิเมะเรื่องโปรดของเธอ? คำตอบคือ: เธอไม่บอก แทนที่จะบอก เธอลอง (และล้มเหลว) ที่จะยึดติดกับเนื้อเรื่องดั้งเดิม สร้างครอบครัวของตัวเองขึ้นมาจากพลเรือน ฮีโร่ และเหล่าวายร้ายตัวน้อย และอธิษฐานขอพรจากพระเจ้าเนดซึว่าทุกอย่างจะออกมาดีที่สุด หรือ: ตัวละครที่ผู้เขียนใส่ตัวเองเข้าไปจริงๆ แล้วอยากนั่งดูเนื้อเรื่องดั้งเดิมจากระยะไกล แต่ก็ทำได้ยากเมื่อเธอก็เดินสะดุดเด็กที่กำลังตกทุกข์ได้ยากและเพิ่มพวกเขาเข้าไปในครอบครัวของเธอเหมือนกับมังกรที่เพิ่มทองคำลงในกองสมบัติของมัน มี: ผู้เขียนเปิดเผยตัวเอง เอกสาร และออลไมท์ที่กำลังพยายามอย่างงุ่มง่ามที่จะจัดการกับการได้รับการดูแลร่วมกันกับฮีโร่ใต้ดิน

เธอไม่ได้ขอให้เป็น ฮารุโน่ ซากุระ แต่ถ้าเธอต้องรับมือกับการเป็นเธอ คนอื่นๆ ก็ต้องรับมือเช่นกัน หรือ: เหมือนกับแม่น้ำ เราถูกพัดพาไปตามกระแส (ทุกสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลง)

บ้านมูตันเป็นบ้านเก่าแก่และได้รับความเคารพก่อตั้งขึ้นก่อนยุคกษัตริย์เล็กๆ และอาศัยอยู่ในเมืองเมเดนพูลมาตลอด เอเลอนอร์ มูตัน สืบทอดตำแหน่งหญิงแห่งบ้านมูตันหลังจากพี่ชายคนที่สองเสียชีวิตในการล่าสัตว์กลางกบฏของโรเบิร์ตเมื่อสองเดือนก่อน เธอค่อนข้างหนักใจกับเรื่องนี้ (หรือ: การกลับชาติมาเกิดในท้องถิ่นกลายเป็นสิ่งสำคัญเนื่องจากความโชคร้ายของจักรวาล เธอควรจะหนีไปเอสโซสตั้งแต่ที่เธอรู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน)

อุ๊ยตาย ต้องทำทุกอย่างเองหมดเลยนี่นา หาฟิค Self-Insert ในบทของบาคุโก คัตสึกิไม่เจอสักเรื่อง เลยต้องมาทำหน้าที่แทนพระเจ้าเองซะเลย (พวกขี้ขลาด)

"เธอกำลังอยู่ในวัยที่สาวๆ มีสิ่งเดียวอยู่ในหัว" ชิกากุยิ้มมุมปาก พร้อมกับแววตาที่แฝงไปด้วยความสนุกสนาน "ผู้ชายเหรอคะ?" โคฮารุผู้เฒ่าถาม พร้อมกับสีหน้าที่เยาะเย้ยเล็กน้อย "การปฏิวัติ" ชิยุคีตอบอย่างตรงไปตรงมา และความเงียบที่ตามมาหนักอึ้ง หรือ; การเป็นลูกสาวของโฮคาเงะรุ่นที่สามนั้น มีข้อดีเพิ่มเติมคือได้เห็นเรื่องราวเบื้องหลังทั้งหมด แต่ไม่เป็นไร เธอจะทำลายโคโนฮะและสร้างมันขึ้นมาใหม่จากรากฐาน ถ้าจำเป็น [OC/Self-insert]

หรือว่า 'วิธีที่ฉันเรียนรู้ที่จะเครียดและทำลายทุกอย่าง': เรื่องราวที่น่าติดตามเกี่ยวกับน้ำตา อันตราย หัวใจที่อ่อนโยน และความกล้าหาญ ที่ฉันได้เข้าไปสู่โลกที่ไม่ได้สร้างขึ้นมาอย่างที่ฉันคิด และทางเลือกของฉันนั้นสำคัญจริงๆ [เรื่องราวการแทรกตัวเองที่ใช้เวลานานมาก แต่ก็ได้รับแรงบันดาลใจส่วนหนึ่งจาก SATOKO ของ YourIdiotWriter และ Day One ของ Tozette]

"ไม่ค่ะ พวกเรามาที่นี่ด้วยเหตุผล แซมมี่" เขาส่งยิ้มให้เธอ พร้อมกับเผยให้เห็นฟันขาวแวบๆ "พวกเรามาที่นี่เพื่อสร้างความโกลาหล" แซมไม่เห็นด้วยกับความคิดนั้นเลย สักนิดเดียว พวกเธอไม่ได้มาที่นี่เพื่อเอาเปรียบโลกใหม่นี้ พวกเธอไม่ได้จะไปยุ่งกับเรื่องราวแค่เพราะพวกเธอทำได้ และเธอก็ไม่ได้ยิ้มตอบเขา ไม่ แน่นอน พวกเธอมาที่นี่เพื่อทำให้ทุกอย่างดีขึ้น พวกเธอมาที่นี่พร้อมกับความรู้ล่วงหน้าเกี่ยวกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นเพื่อที่พวกเธอจะได้ช่วยเหลือผู้คน เธอไม่ได้คิดถึงความโกลาหลที่พวกเธอจะสร้างขึ้น หรือว่าคนที่อย่างจิมเป็นแฮร์รี่พอตเตอร์จะทำลายพล็อตเรื่องทั้งหมด และเธอแน่นอนว่าไม่ได้คิดถึงความเสียหายที่พวกเธอจะก่อขึ้นกับทุกสิ่งทุกอย่างด้วยเวทมนตร์ที่พวกเธอมีอยู่ เธอไม่ได้คิด "คุณพูดถูก" แซมโน้มตัวเข้ามาใกล้โต๊ะจนพวกเธออยู่ห่างกันแค่ไม่กี่นิ้ว ขณะที่เธอกระซิบว่า "งั้นก็มาจัดการมันซะเลย"

เรื่องราวของเรนลี่ บาราเธียน SI ที่พยายามจะสมจริงที่สุด ในฐานะเจ้าผู้ปกครองสูงสุดแห่งสตอร์มแลนด์ ฉันจะรักษาหัวของฉันไว้ได้หรือไม่? การแย่งชิงบัลลังก์เป็นความคิดที่ดีหรือไม่? และฉันจะทำอย่างไรกับพวกไวท์วอล์คเกอร์?

เป็นไปอย่างนี้: คริสตันใช้ชีวิตมาแล้วยี่สิบสองปีก่อนที่จะจำชีวิตก่อนหน้านี้ได้ เขาคุกเข่าอยู่เบื้องหน้ากษัตริย์ไวเซอริส ทาร์แกเรียน พระองค์แรกในพระนาม และพระมเหสีและพระธิดา เสียงโลหิตพลุ่งพล่านในหูของเขา ขณะที่แขนขาของเขากำลังสั่นเทาด้วยความเจ็บปวดและเหนื่อยล้า ห่างออกไป เจ้าชายเดมอน พระอนุชาของกษัตริย์ จ้องมองเขาอย่างโกรธแค้น ขณะที่กำลังรักษาบาดแผลของตนเอง คทาของเขาถูกทิ้งไว้ที่ด้านข้าง ถูกทิ้งไว้เพื่อมงกุฎลอเรลที่เขาถืออยู่ในมือ หรือ ชายหนุ่มคนหนึ่งที่กลับชาติมาเกิดเป็นคริสตัน โคล จำอดีตชาติของเขาได้ และเรเนียรา ทาร์แกเรียน ก็เปลี่ยนไปตลอดกาล ไม่ว่าจะดีหรือร้าย เวสเทรอสก็กำลังก้าวไปบนเส้นทางที่แตกต่างออกไป

เด็กหญิงยืนนิ่ง มีเสียงเคาะเบาๆ ก้องอยู่ในอากาศขณะที่เธอมองสำรวจห้อง นิ้วของเธอเปียก และนิ้วเท้าของเธอขยับเข้าไปในแอ่งน้ำข้างล่างโดยไม่รู้ตัว เป็นนิสัยเก่าแก่มาตั้งแต่เด็กที่ชอบเล่นน้ำ มันไม่เหมาะสมอย่างยิ่งในสถานการณ์ปัจจุบัน ความคิดของเธอชี้ให้เห็น เคาะๆๆ เสียงนั้นเยาะเย้ยเธอ เธอสูดหายใจเข้า ทำให้เสียงนั้นหายไป และหันสายตาออกจากภาพตรงหน้า นิ้วของเธอเกร็งเป็นกำปั้น ไม่มีประโยชน์ เธออดสังเกตไม่ได้ มือเล็กๆ ที่อยู่ปลายแขนสั้นๆ ของเธอแทบไร้ประโยชน์ นิ้วเล็กๆ ที่ไม่สามารถกำอะไรได้ ฝ่ามือเล็กเกินไปที่จะจับอะไรก็ได้ ไร้ประโยชน์ เคาะๆๆ เด็กหญิงสูดหายใจเข้าอีกครั้ง กำนิ้วมือที่เปื้อนเลือดเข้าหากันในอากาศเย็นยะเยือก เธอมองพื้นอีกครั้ง หรือพูดให้ถูกต้องกว่านั้นคือกองเลือดที่ปกคลุมพื้น นิ้วเท้าของเธอขยับอีกครั้ง หรือ: เด็กหญิงคนหนึ่งตกใจอย่างรวดเร็วเมื่อรู้ว่าเธอได้เกิดใหม่ในจักรวาลของแฮนนิบาลและค่อนข้างแน่ใจว่าเธอจะต้องตาย เธอไม่ควรผูกพันกับผู้ชายที่ตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นพ่อของเธอเลย