บาดเจ็บ

ซีเรียสเรียนอยู่โรงเรียนประจำ รีเมสอยู่โรงพยาบาล และพวกเขาไม่รู้จักกันจนกระทั่งซีเรียสส่งข้อความผิดเบอร์

หลังจากที่ Jungkuok พยายามช่วยเหลือคนแปลกหน้าที่ดูป่วยในคืนที่ฝนตก จักรวาลก็เลือกให้รางวัลเขาด้วยวิธีที่แปลกประหลาดและคาดไม่ถึงที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ด้วยรังของพ่อน้ำตาลแวมไพร์ที่ปกป้องมากเกินไป

ขณะที่เขาล้มลง เขาก็ปล่อยให้ตัวเองคิดถึงเรื่องนั้น เขาปล่อยให้ตัวเองคิดว่าถ้าเขาตื่นขึ้นมา ถ้าทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิม นั่นหมายความว่าเขามีควิร์กจริงๆ นั่นหมายความว่าเขาสามารถกระโดดลงจากหลังคาได้จริงๆ และหวังว่าจะโชคดีขึ้นในชีวิตหน้า นั่นหมายความว่าตลอดมา เขาก็ไร้ประโยชน์และไร้ค่า เพราะเขายังไม่ตาย เขาตกถึงพื้น แล้วเขาก็ลืมตาขึ้น (vigilante!izuku AU ที่อิซึคุมีควิร์กที่ย้อนเวลาเมื่อเขาตาย)(หยุดเขียนชั่วคราว! จะถูกดัดแปลงเป็นผลงานต้นฉบับในที่สุด สำหรับการอัปเดต/ข้อมูลเพิ่มเติม ทวิตเตอร์ของฉันคือ nauticalwarri0r)

เพียงสามวันหลังจากที่คลาร์กหนีออกมา เธอก็ตระหนักว่าตัวเองไม่ได้คิดให้รอบคอบ ตอนที่เธอเดินออกจากค่ายยาฮา เธอเอาแต่ตัวเธอเอง ปืนพกกระสุนจำกัด และความรู้สึกผิดกัดกินข้างใน แต่หลังจากสามวันโดยไม่มีอาหาร น้ำ เสื้อผ้าใหม่ หรือที่นอนใดๆ เธอก็ตระหนักอย่างเจ็บปวดว่าการตัดสินใจนั้นโง่เขลาแค่ไหน

แลนซ์และเพื่อนๆ เป็นขาประจำสตูดิโอเต้นรำอัลเทียมาหลายปีแล้ว ไม่ใช่แค่เรียนเต้นเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการมาสังสรรค์ ฝึกซ้อม และใช้เวลากับคนที่รักการเต้นเหมือนกัน ทุกปี พวกเขาจะเข้าร่วมออดิชั่นเพื่อคัดเลือกตัวแทนไม่กี่คนจากอัลเทียไปแข่งขันเต้นระดับภูมิภาค แลนซ์มักจะออดิชั่นเดี่ยว แต่ปีนี้เขาพลาดการออดิชั่นและเสียโอกาสที่จะได้เข้าร่วมการแข่งขัน เช่นเดียวกับคีธ คู่แข่งที่ประกาศตัวของเขา โชคดีที่ชิโร่คิดแผนที่สุดยอดออกมา: ชักชวนแลนซ์และคีธให้ไปออดิชั่นเป็นคู่ ด้วยการโน้มน้าวเล็กน้อย และความพยายามอย่างมาก สองคนนี้อาจจะทำได้สำเร็จและได้ไปแข่งระดับภูมิภาค... หรืออาจจะพังไม่เป็นท่าก็ได้

ชิโร่ถูกกักขังเป็นเชลยของชาวกาเลร่ามานานกว่าหนึ่งปีแล้ว โดยถูกตัดขนและไม่สามารถบินได้ ด้วยความสิ้นหวังที่จะหนี เขาจึงกระโดดลงทะเลขณะถูกนำตัวไปยังเมืองหลวงบนเรือของชาวกาเลร่า แลนซ์ซึ่งเป็นเงือกได้ช่วยเขาไว้จากการจมน้ำ คีธคิดว่าชิโร่กำลังจะกลายเป็นอาหารของเงือก ฮังค์แค่อยากให้แลนซ์หยุดขึ้นมาบนผิวน้ำตลอดเวลา ชิบหาย! (AU ที่นก (ชนเผ่ามีปีก), กาเลร่า, มนุษย์ และเงือกอาศัยอยู่ร่วมกันบนโลก ชิโร่และคีธเป็นทหารนก แลนซ์เป็นลูกชายคนสุดท้องของราชินี ฮังค์ก็เป็นเงือกเช่นกัน และพิ๊ดจ์ยังคงตามหาครอบครัวของเธอ พวกเขาติดอยู่ในสงคราม) หมายเหตุ: พักการเขียนชั่วคราวแต่ไม่ได้ทิ้งไป (ขออภัยในความเงียบหายไปนาน :(). มีการอัปเดตเนื้อหาเพิ่มเติมบางส่วนในซีรีส์แล้ว!

"คุณจริงจังกับเขาจังเลยนะ" ฮังค์พึมพำ และว้าว ใบหน้าของแลนซ์ร้อนผ่าว ฮังค์กำลังทำให้เขาตายเลย "ดูสิ อ่านเอาเองตามใจชอบเลยนะ ฟรอยด์ แค่ทำให้แน่ใจว่าถ้าฉันตาย คีธจะรู้ว่าฉันจะต้องจัดการเขาให้ราบคาบเหมือนหญ้าแห้งแน่ๆ แบบนั้นฉันจะได้หัวเราะเยาะเย้ยกับสีหน้าอึดอัดทางอารมณ์ของเขาจากปรโลกได้" หรือ: แลนซ์ได้รับบาดเจ็บสาหัสและมีเรื่องลับๆ ซ่อนเร้นอยู่บ้าง หรืออาจจะมีแค่เรื่องเดียว

บางอย่างผิดพลาดไป มงกุฎแตกออกในระหว่างความพ่ายแพ้ของนารินเดอร์ ทำให้พลังแยกออกระหว่างเขากับเดอะแลมบ์ นารินเดอร์ยังคงมีส่วนหนึ่งของความเป็นเทพของเขาอยู่ และเดอะแลมบ์พบว่าความสามารถที่พวกเขามีมาก่อนนั้นไม่สามารถทำได้อีกต่อไปแล้ว: การรักษาถูกตัดสั้น พลังถูกแบ่งครึ่ง และมีความเสี่ยงสูงมากที่จะตายถาวร เนื่องจากความสามารถในการฟื้นคืนชีพไม่สามารถทำได้หากไม่มีพลังเต็มที่ และเทพแห่งความตายก็ไม่ให้ความร่วมมือ ชีวิตหลังความตายและนรกก็ไม่ใช่ตัวเลือกเช่นกัน การตายหมายถึงการลบเลือนหายไป แลมเบิร์ตรู้ว่านารินเดอร์แข็งแกร่งขึ้นทุกวัน ไม่ว่าจะมีมงกุฎหรือไม่ก็ตาม และยังคงไว้ชีวิตเขาไว้ขณะที่พวกเขากำลังพยายามหาทางให้บรรลุเป้าหมายของตนเอง นารินเดอร์สาบานว่าจะแก้แค้นเดอะแลมบ์ที่แย่งชิงอำนาจจากเขา หลังจากพยายามฆ่าหลายครั้งไม่สำเร็จ เขาก็เตรียมตัวสำหรับการต่อสู้ระยะยาว มันเป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้นก่อนที่การ์ดของเดอะแลมบ์จะเผลอลง ก่อนที่เขาจะโจมตี และผู้ที่รอคอยนั้นอดทนมาก เมื่อสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติเรียกร้องให้พวกเขารอดูแลบิชอปจากนรก พวกเขาก็ต้องร่วมมือกัน ยกเว้น...การกระทำและการปรากฏตัวของเดอะแลมบ์เริ่มปลดล็อกความสามารถภายในเทพแห่งความตายที่เขาไม่รู้จักมาก่อนการถูกจองจำ รวมถึงสิ่งต่างๆ ที่ไม่แน่นอน เช่น อารมณ์ คำทำนายไม่ได้เตือนเขาเกี่ยวกับส่วนนั้น

(เดิมทีรู้จักกันในชื่อ Into the Deku-Verse) ช็อต้าเยาะเย้ยวัยรุ่นที่อยู่ตรงข้ามเขา การป้องกันตัวของเขาชูขึ้นเหมือนขนลุกที่หลังคอขณะที่เขามองอย่างไม่ลดละ พร้อมและรอคอยสิ่งที่จะเกิดขึ้นจากการพบกันครั้งนี้ เขาหรี่ตาลงเมื่อวัยรุ่นคนนั้นขยับ แค่คิดว่าต้องแบ่งพื้นที่ดาดฟ้าแห่งนี้กับวายร้ายที่เลวร้ายที่สุดของญี่ปุ่นก็ทำให้ผิวหนังของเขาสั่นแล้ว “เดกุ” “ข-ครับ!” วัยรุ่นร้องออกมาด้วยความโล่งใจ ก้าวไปข้างหน้าช็อต้าเล็กน้อย “ผมคือเดกุ! ผมย-ยินดีที่—” “เดกุ” ช็อต้าคำรามอย่างมืดมน ปล่อยอาวุธจับกุมของเขาอย่างรวดเร็วเพื่อคว้าตัววายร้ายก่อนที่เขาจะได้ทำการเคลื่อนไหว เขาใช้มันดึงอย่างรวดเร็ว ไม่ทิ้งช่องว่างให้เดกุหนี “นายถูกจับกุมแล้ว” “ผม-ผมอะไรนะ?! ร-รอด้วย!” tl;dr อิซึกุ นักเรียนหลักสูตรฮีโร่ ตระหนักได้ว่าเขาไม่ได้อยู่ที่ที่ควรจะอยู่แน่ๆ * ฟิคเรื่องนี้เป็นพอดฟิคแล้ว! เช็คเพลย์ลิสต์ได้ที่นี่!

“และในขณะนั้นเอง เดรโกก็รู้ เขา รู้ว่าความสงสัยฝังลึกของเขาเกี่ยวกับวัยเด็กของแฮร์รี่นั้น น่ากลัวและแย่มาก จนเป็นความจริง” เมื่อความสัมพันธ์ของพวกเขามีมากขึ้น ความกังวลใจของเดรโกเกี่ยวกับอดีตของแฮร์รี่ก็เพิ่มมากขึ้นเช่นกัน

เว่ยอิงเดินทางไปลานลิงเพียงลำพังเพื่อร่วมฉลองวันเกิดครบหนึ่งเดือนของหลานชาย โดยไม่มีเวินหนิง ลันจ้านต้องรับผลที่ตามมา

วิคเตอร์ตกหลุมรักยูริทุกครั้งที่พวกเขาสัมผัสกัน ยูริรักเขามาตั้งแต่แรก เวอร์ชันภาษาจีน

ครั้งแรกที่พวกเขาพบกัน สุรุและซาторуไม่ชอบกันเลย หยิ่งยโส โอหัง ทนไม่ได้ พวกเขาคิดเช่นนั้น แม้จะมีรอยยิ้มที่โชโกะมอบให้สุรุ หรือเสียงถอนหายใจที่ยางะมอบให้ซาтору พวกเขาก็ยังไม่ชอบกัน จนกระทั่งภารกิจหนึ่งเปลี่ยนแปลงสิ่งนั้น

หน่วยปฏิบัติการพิเศษ 141 ทำงานได้อย่างราบรื่นโดยไม่ต้องมีโอเมก้า อย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่ไพรซ์พูดมาตั้งแต่ก่อตั้งหน่วย มีอัลฟ่าสองคนและเบตาอีกสองคนทำให้สมดุลในทีมได้ดี และพวกเขามีตัวเลขมาพิสูจน์ มันใช้ได้ผลอยู่พักหนึ่ง จนกระทั่งโครงการโอเมก้าเริ่มต้นขึ้นและหน่วย 141 พบว่าตัวเองต้องปรับตัวเข้ากับการเพิ่มโอเมก้าเข้ามาในทีมอย่างฉับพลัน คุณเพิ่งจบจากสถาบันการศึกษา คุณแทบจะไม่เหมาะกับโลกที่ลับๆ ล่อๆ และอันตรายของพวกเขาเลย หรืออย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่ไพรซ์คิด เมื่อสมาชิกแต่ละคนในทีมเข้าใกล้คุณมากขึ้น เรื่องราวต่างๆ ก็เริ่มปรากฏขึ้น ไม่ใช่แค่เรื่องของคุณ แต่ยังรวมถึงการตัดสินใจที่จะบังคับให้คุณเข้ามาในชีวิตของพวกเขาด้วย บางที ไพรซ์อาจจะผิด และหน่วย 141 อาจจะต้องการโอเมก้าจริงๆ ก็ได้

ปรากฏว่า การขู่จะงดการรักษาพยาบาลเด็กอายุสิบห้าปีนั้นมีผลที่ตามมา บางอย่างคาดการณ์ได้ แต่บางอย่าง...ไม่ค่อย

เขารู้สึกว่าทุกอย่างกระตุกไปด้านข้าง ทำให้เสียการทรงตัวก่อนที่เขาจะได้เห็นอะไร ฝุ่นตลบไปทั่วบดบังสายตาและระคายเคืองปอดขณะที่พื้นดินเปิดออกเพื่อกลืนพวกเขาลงไปทั้งเป็น เพียงชั่วครู่ ในเสี้ยววินาที ดวงตาของเขาจ้องมองดวงตาของ แรคคูนอายส์ ดวงตาของเธอส่องประกายด้วยความหวาดกลัวและความสิ้นหวังที่เกิดจากอะดรีนาลีน ลึกๆ ในใจ เขาตระหนักว่าเป็นครั้งแรกที่เธอมองเขาด้วยสิ่งอื่นนอกจากความเกลียดชังที่สมควรได้รับมานานหลายวันแล้ว แล้วเขาก็ตกอย่างอิสระ หรือหลังจากการเผชิญหน้าที่เลวร้ายเป็นพิเศษระหว่างเพื่อนสมัยเด็ก ชั้นเรียนได้เรียนรู้เกี่ยวกับประวัติอันมืดมนของบาคุโกและมิโดริยะและแทบจะกีดกันบาคุโกในขณะที่พยายามปกป้องมิโดริยะ แผ่นดินไหวในระหว่างการออกไปข้างนอกทำให้ทุกฝ่ายเสียใจกับการตัดสินใจของตน FANART โดย passionoo!FANART โดย Oinix!

“วิลเบอร์และทอมมี่ คราฟต์ บุตรของผู้ล่วงลับ เทวดาแห่งความตาย ฟิลซ่า คราฟต์ ได้หายตัวไปจากบ้านของพวกเขาที่เอเจนซี่ดรีม ซึ่งดรีม ฮีโร่หมายเลขหนึ่งได้เข้าร่วมในการฟื้นฟูพวกเขา เราขอให้ประชาชนทุกคน—” เทคโนเบลดปิดโทรทัศน์ ปล่อยให้หน้าจอมืดสนิทด้วยความตกตะลึง โอ้ พระเจ้า หรือ ฟิคที่วิลเบอร์อายุสิบสี่และได้รับบาดเจ็บทางจิตใจ ทอมมี่เป็นเด็กอายุหกขวบที่วุ่นวาย และเทคโนเบลดอยากเกษียณอย่างสงบสุข (มีการนำเสนอคาร์ลรับเลี้ยงแรนบู)

ตามเนื้อเรื่องของ 'การให้อภัย' โมโนและซิกส์พบว่าตัวเองอยู่ในโลกยุคใหม่ ซึ่งพวกเขาต้องตกเป็นคนไร้บ้านอยู่พักหนึ่ง จนกระทั่งเจ้าหน้าที่วิลเลียม อัลเลนพบพวกเขา ติดตามเด็กๆ ขณะที่พวกเขาเรียนรู้ที่จะปรับตัวในโลกใหม่นี้ พยายามปรับตัวให้เข้ากับกฎระเบียบ และทิ้งความมืดมนของโลกเดิมไว้เบื้องหลัง ค้นหาครอบครัวและความสุขไปพร้อมกัน มันไม่ง่ายเลย แต่พวกเขาก็ไม่ยอมแพ้แน่นอน

แฮนนิบาลถูกขังอยู่ในโรงพยาบาลบำบัดผู้ป่วยจิตเวชอาชญากรแห่งบัลติมอร์ โดยหลักแล้วเขาอยู่ในห้องขังที่มีการรักษาความปลอดภัยสูงสุด แต่เขาก็แค่แหกคุกแล้วหนีไปทุกครั้งที่เขาต้องการ และเขาต้องการแหกคุกทุกครั้งที่คิดว่าวิลต้องการเขา ฉันหมายถึง พวกเขาลืมวันเกิดของวิล! อย่าบอกนะว่าคุณไม่ลืม? กรอกข้อมูลสำหรับมีม

มีหลายสิ่งหลายอย่างที่จองกุกคาดหวังไว้สำหรับปีสุดท้ายของมหาวิทยาลัย ความเครียดทั่วไป หนี้สินจากการเป็นนักศึกษา เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะถูกรถชน มันกำลังไปได้สวย

ยูริเก็บเครื่องหมายของเขาไว้เป็นความลับ

ยูจิได้เรียนรู้ว่าความอิจฉาช่างมีรสชาติคล้ายมะนาว เมื่อมันค่อยๆ กระจายไปทั่วเหงือกและแสบร้อนราวกับกรดซิตริก เขาคิดว่าอยากให้มือของยูจิได้มาซ่อมแซมเขาด้วย ภายในกะโหลกศีรษะของเขา สุคุนะหัวเราะเสียงดังจนทำให้หูของยูจิอื้อไป 12 ชั่วโมง (หรือ: ยูจิโหยหา; สุคุนะ "ช่วยเหลือ")

ในปี 1965 วอลเดอมอร์ได้เป็นรัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์ ในปี 1968 การนำของกลุ่มออร์เดอร์ออฟเดอะฟีนิกซ์ถูกทำลาย ลัทธิผู้ก่อการร้ายที่เหลืออยู่ถูกกดดันให้ลับๆล่อๆ ถึงปี 1970 ทุกอย่างก็ราบรื่นในบริเตนใหญ่ ปี 1984 ซีเรียส แบล็คเพิ่งอายุครบ 25 ปี เขารวย เขามีอำนาจ และที่สำคัญที่สุดคือ...เขารู้สึกเบื่อหน่าย แต่ทั้งหมดนั้นกำลังจะเปลี่ยนไป 8/24/23โปรดอย่าโพสต์เรื่องที่ฉันแต่งใน Goodreads/Storygraphs/ฯลฯ โปรดอย่าโพสต์ผลงานของฉันในเว็บไซต์อื่นๆ โปรดอย่าพิมพ์หรือเข้าเล่มผลงานของฉันโดยใช้เว็บไซต์ของบุคคลที่สามที่แสวงหาผลกำไร - จงทำด้วยมือหรืออย่าทำเลย ห้ามขายสำเนาที่เข้าเล่มของเรื่องที่ฉันแต่ง

ดวงตาของเขาเป็นประกายราวกับเปลวไฟคู่หนึ่ง มีบางอย่างในแววตาของเขาที่ทำให้จีมินสั่นสะท้านด้วยสิ่งที่เขาเห็น "ป่าเถื่อน" พวกเขากระซิบ "ดุร้าย" พวกเขาเตือน แต่ถึงกระนั้น โอเมก้าอย่างจีมินก็อ้างว่าบางสิ่งที่อันตรายกว่านั้นมาก ของฉัน - จีมิน บุตรชายของอัลฟ่าหัวหน้าและเจ้าแห่งฝูงแพ็คพาร์ค จัดให้มีการล่าสัตว์ในป่าซ็อกซากิม พยายามนำอาหารกลับมาให้ผู้คนของเขาและเติมเต็มเสบียงที่เหลือน้อยลง เขาไม่เคยเชื่อในเรื่องเล่าที่เหลือเชื่อเกี่ยวกับหมาป่าที่ถูกลืมในป่ามาก่อน จนกระทั่งเขาได้เผชิญหน้ากับหมาป่าเร่ร่อน

พลังโบราณจากยุคสมัยของเมอร์ลินและมอร์กาน่าได้มอบของขวัญให้กับแม่มดหรือพ่อมดหนึ่งคนในคู่รัก คือกำหนดให้คนที่เวทมนตร์เห็นว่าต้องการมากที่สุด โดยจะบอกชื่อของคู่แท้ของพวกเขา แฮร์รี่ พอตเตอร์ได้เรียนรู้ชื่อสองชื่อก่อนที่เธอจะรู้ด้วยซ้ำว่าชื่อของเธอเองไม่ใช่ ‘คนประหลาด’ เรกูลัส แบล็คและลูเซียส มาลฟอย แต่ไม่ว่าเธอจะยึดติดกับความคิดเรื่องพวกเขาในฐานะผู้ช่วยเหลือมาแค่ไหน ตอนนี้เธอก็ต้องเผชิญกับความจริงที่ว่าคนเหล่านี้ไม่ใช่ผู้ช่วยเหลือ – เอาจริง ๆ พวกเขาทำงานให้กับคนที่ฆ่าพ่อแม่ของเธอ เธอไม่สามารถปรารถนาการยอมรับจากพวกเขาได้ การคุ้มครองจากการถูกทารุณกรรมทั้งจากพวกเวทมนตร์และมักเกิล ไม่ใช่เลย ในโลกที่ทั้งเกลียดและรักเธออย่างเท่าเทียมกัน แฮร์รี่ พอตเตอร์ได้สร้างตัวเองให้เป็นสิ่งมีชีวิตที่เจ้าเล่ห์และเชี่ยวชาญในการเล่นแง่ที่ไม่ยอมก้มหัวให้ใคร แม้แต่คู่แท้และเจ้านายของพวกเขา

ชุดเรื่องสั้น MadaTobi

ไคโตเกลียดโคคิชิ… แต่เขาก็เกลียดเกมสังหารยิ่งกว่า ในโรงเก็บเครื่องบินเอ็กซิซัลที่เย็นยะเยือกและกว้างใหญ่ ไคโตจ้องมองดวงตาที่ร้อนผ่าวเพราะพิษของผู้นำสูงสุดผู้ยิ่งใหญ่และตัดสินใจ: เกมสังหารจบลงแล้ว เขาจะไม่ฆ่าโคคิชิ เขาจะไม่ปล่อยให้เครื่องกดทับเด็กคนนี้ไว้ในเกมสังหารที่เขาอ้างว่าเกลียด ดังนั้น ไคโตจึงวางแผนที่จะช่วยชีวิตโคคิชิ แต่เพื่อให้แผนสำเร็จ ทั้งสองคนจะต้องร่วมมือกันภายในเอ็กซิซัล หลอกโมโนคุมาให้ตัดสินผิดพลาด และยุติการพิจารณาคดีก่อนที่โคคิชิจะตายเพราะพิษสไตรค์-9 ---กล่าวอีกนัยหนึ่ง ไคโตเลือกที่จะเขียนบทที่ 5 ใหม่ และด้วยการกระทำนั้น ทำให้บางคนต้องเขียนบทที่ 6 ใหม่ด้วย…

กระสุน มีด การตกจากที่สูงสามชั้น แม้กระทั่งคันงัดที่โคตรจะแข็งแรงก็ยังไม่สามารถจัดการเจสันได้อย่างถาวร แต่ดิก เกรย์สัน (และส่วนที่เหลือของ "ครอบครัว" เขา) กำลังจะฆ่าเขาด้วยความเมตตา.

การซุ่มโจมตีเกิดขึ้นก่อนภารกิจของคุณจะเริ่มต้น มีสงครามเกิดขึ้น และคุณพ่ายแพ้ เหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นขณะที่คุณกำลังถอยทัพ ทำให้คุณรอดอีกครั้งท่ามกลางความรุนแรงของการต่อสู้ในเมืองที่พังเสียหายและหลงทาง ขณะที่ซ่อนตัวอยู่ คุณได้เรียนรู้ว่าทำไมผีจึงไม่หยุดจ้องมองคุณราวกับว่าคุณทำสิ่งที่เลวร้ายอย่างน่ากลัว

เขาฝังใบหน้าลงในหมอน เชี่ย แลนซ์เพิ่งพูดว่าเขาเกลียดเขาไป และแลนซ์ก็เคยพูดแบบนั้นมาก่อน แต่ไม่ใช่ด้วยสีหน้าบิดเบี้ยวโกรธแค้นแบบนั้น ไม่ใช่แบบที่เขาหมายความจริงๆ และคีธก็รักเขา “เชี่ยชีวิตกู” เขากระซิบลงไปในหมอน พร้อมกับตัดสินใจที่จะนอนอยู่ตรงนั้นไปนานๆๆๆ

สำหรับพรอมต์ Avengerskink: พรอมต์ Avengerkink (พรอมต์เต็มอยู่ในหมายเหตุท้ายเรื่อง) เวลาผ่านไปไม่กี่เดือนแล้วนับตั้งแต่ Avengers ต่อสู้กับ Chitauri และทีมก็กำลังมารวมตัวกัน ยกเว้น Tony ที่ดูเหมือนจะกำลังแตกสลาย ในตอนแรก Steve คิดว่าเขาแค่ไม่รับผิดชอบและน่ารำคาญ แต่แล้ว JARVIS ก็มาบอกเขา

เมื่อป้าเมย์รู้ว่าเขาคือสไปเดอร์แมน บางอย่างในตัวเธอก็พังทลาย เธอเริ่มทำร้ายเขา และเขาก็สมควรได้รับมันไม่ใช่เหรอ? ท้ายที่สุดแล้ว คนตายเพราะเขา คนที่คงไม่ตายถ้าเขาเป็นฮีโร่ที่ดีกว่านี้ เสร็จสมบูรณ์อย่างเป็นทางการ นกพิราบตาย: ห้ามกิน ตอนนี้เรื่องนี้สามารถหาอ่านได้ในภาษา รัสเซีย: https://ficbook.net/readfic/9297131 และภาษาจีน: https://archiveofourown.org/works/14695224/chapters/33957036 และตอนนี้เป็นภาษาฝรั่งเศส! https://archiveofourown.org/works/42708762/chapters/107290062 ขอบคุณผู้คนน่ารักเหล่านี้ที่แปล!! <3

ทุกปีจะมีการจัดการแข่งขันศึกเทพเจ้าเพื่อตัดสินว่าใครคู่ควรจะได้รับความโปรดปรานจากเทพเจ้าของจักรวาล ปีนี้ ทอมมี่ตั้งใจแน่วแน่ที่จะชนะ เพื่อเป็นผู้ที่อายุน้อยที่สุดที่เคยคว้าชัยชนะมาได้ ไม่ใช่เพราะเขาต้องการพรหรืออะไรทั้งนั้น เขาแค่คิดว่ามันตลก -------- AU ที่ทอมมี่ อินนิตเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาที่ใช้ชีวิตและทำในสิ่งที่เขาทำ และสมาชิก SBI คนอื่นๆ เป็นเทพเจ้าที่ประกาศตัวว่าเขาเป็นคนโปรด

รุ่นใหม่ได้มาถึงแล้ว รุ่นที่เต็มไปด้วยทั้งวีรบุรุษและเหล่าร้าย กลุ่มหนึ่งที่เหล่าวีรบุรุษเรียกว่า "พวกอัปลักษณ์" มีข่าวลือว่ากำลังวางแผนจะทำลายเมืองหลวง เหล่าวีรบุรุษ หรือที่รู้จักกันในชื่อ P.o.G ต้องการปาฏิหาริย์ แต่สิ่งที่พวกเขาได้คือ ทอมมี่ หรือทอมมี่อาจเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มคนชั่วร้าย และถูก P.o.G จับตัวไปหลังจากเกิดอุบัติเหตุ ไม่นานเขาก็ได้เรียนรู้ว่าศัตรูที่เขาคิดว่าเป็นศัตรูอาจจะไม่ได้เลวร้ายอย่างนั้นก็ได้

...และครั้งเดียวที่เขาไม่จำเป็นต้องทำ.