ความสับสน

แฮร์รี่ พอตเตอร์ไม่เคยเก่งเรื่องการโกหกเมื่ออยู่ภายใต้ความกดดัน และความผิดพลาดครั้งล่าสุดของเขาก็ทำให้เขาตกอยู่ในอันตรายอย่างใหญ่หลวง ตอนนี้เขาคือลอร์ดแห่งตระกูลเนโครแมนเซอร์โบราณมาก อำมหิตมาก และสูญพันธุ์ไปแล้ว โชคดีที่เขามีเพื่อนที่สามารถตามทันเขาได้ และศัตรูที่ตั้งใจจะดึงข้อสรุปที่ผิดพลาด เรื่องราวการเติบโตเกี่ยวกับครอบครัวที่พบเจอ การทำให้ศัตรูหวาดกลัว การบอกให้ผู้ชายคนนั้นไปไกลๆ และสิ่งน่าสะพรึงกลัวตัวเล็กๆ ที่แค่อยากได้การลูบหัว --- แฮร์รี่กระพริบตา เขาต้องหยุดตัวเองจากการทำอะไรบางอย่างที่โง่มากๆ เช่น การกรีดร้องในที่สาธารณะ หรือพยายามวิ่งและชนเข้ากับกำแพง รออยู่ห่างจากทางออกลิฟต์เล็กน้อย คือคนที่เขาไม่อยากเจอที่สุด ที่นั่นมีลูเซียส มาลฟอย ยืนดูสงบเสงี่ยมเหมือนเคย แม้ว่าเหงื่อที่ซึมออกมาตามขอบหน้าผากและรอยยิ้มจางๆ ที่ดูเหมือนจะแตกสลายได้ทุกเมื่อ จะทำให้ภาพลักษณ์ของลอร์ดเลือดบริสุทธิ์ที่สมบูรณ์แบบนั้นลดน้อยลง ข้างๆ เขาคือ ฟัดจ์ ผู้ที่มือสั่นจนขาวซีด มีผู้หญิงอยู่ข้างๆ พวกเขา เขาไม่รู้จักเธอ แต่รูปร่างที่เคร่งขรึมและสวมแว่นตาเดียวของเธอทำให้เขาคิดถึงมักโกนากอลที่โกรธเป็นพิเศษ “ลอร์ด มอร์ทิส?” รัฐมนตรีถาม

ดังนั้น ปีเตอร์กับเวดกำลังเดทกัน รอแป๊บ ลบคำนั้นไปซะ พวกเขาทั้งคู่หมั้นหมายกันแล้ว (ปีเตอร์จะให้คุณดูแหวน) คู่หมั้นตลอดชีวิต ถูกต้องไหม? ทุกอย่างจากตรงนี้ไปควรจะเป็นไปอย่างมีความสุขใช่ไหม? ใช่ไหม? ถ้าคำตอบของคุณคือ "แน่นอน ไม่ใช่ ปีเตอร์จะมีชีวิตที่ไม่ง่ายเลย" คุณก็คิดถูกแล้ว ชีวิตของปีเตอร์ยากลำบาก และเท่าที่ทุกคน (รวมถึงตัวเขาเอง) รู้ มันจะไม่ง่ายเลย ...แต่ทำไมเหล่าอเวนเจอร์ต้องทำร้ายเขาแบบนี้?

หรือตอนที่คลินท์แอบฟังบทสนทนาอยู่สองสามครั้ง แล้วก็คิดทฤษฎีสมคบคิดขึ้นมา แล้วก็ชักชวนเหล่าอเวนเจอร์คนอื่นๆ ให้ไปด้วยกันด้วย; และโทนี่กับปีเตอร์ก็เหลือแค่สงสัยว่าความเข้าใจผิดแบบนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไง

เดดพูลพังเดทมื้อกลางวันของปีเตอร์แบบไม่ให้เหลือซาก ด้วยของเหลือที่ป้าเมย์ให้ปีเตอร์มาจนล้นมือ ปีเตอร์ก็แบบ "ว้าว นั่นมันไอ้ฆาตกรนี่นา?" แล้วก็เลยเถิดไปเรื่อยๆ จากนั้น และบางทีตอนที่ปีเตอร์เห็นเดดพูลครั้งแรก แต่งตัวด้วยถุงมือแพนด้าขนปุยและปืนมากพอที่จะโค่นล้มราชอาณาจักรเล็กๆ ได้ เขาควรจะวิ่งหนีไปให้ไกลๆ แต่ความสนุกมันอยู่ตรงไหนล่ะใช่ไหม? ใช่ไหม???

MHA หนึ่งหรืออาจจะสองช็อต ส่วนใหญ่จะเป็นเนื้อหา 18+ ฉันจะพยายามใส่คำเตือนที่เหมาะสมไว้ในแต่ละตอน

เมื่อสารพิษระเบิดใส่ วันเดอร์วูแมน ซูเปอร์แมน และแบทแมน JLA รีบนำพวกเขามายังห้องพยาบาลของวอทช์ทาวเวอร์ ขณะที่วันเดอร์วูแมนและซูเปอร์แมนฟื้นขึ้นมา มันชัดเจนว่าแก๊สนี้ทำให้เหยื่อสูญเสียการยับยั้งชั่งใจ และทีมสั่นสะท้านเมื่อคิดถึงสิ่งที่อัศวินดำจะทำหากไม่มีข้อจำกัดและนโยบายไม่ฆ่า อย่างไรก็ตาม เมื่อแบทฟื้นขึ้นมา เขาอาจทำให้พวกเขาตกใจก็ได้ AU 'สตาร์เทร็ค: เดอะ เน็กเกด ไทม์' ที่ไม่มีใครขอ a.k.a. บรูซสูญเสียตัวกรองทั้งหมดและจะไม่หยุดพูดถึงลูกๆ ของเขา ตอนที่ 4 ของซีรีส์ Justice League ค้นพบ Batfam!

โอเค งั้นอาจจะปีเตอร์รับงานนั้น (ฝึกงาน หรืออะไรก็ตาม) เพื่อที่จะได้อยู่ใกล้ๆ เวด และใช่ อาจจะไม่ค่อยมืออาชีพเท่าไหร่สำหรับเขา แต่ก็ไปฟ้องเขาสิ เขาอยากใช้เวลากับแฟนของเขามากกว่า! โอเค ไม่ต้องไปฟ้องเขา ปีเตอร์จน แต่ตอนนี้เขามีงานแล้ว งั้นอาจจะไม่จนอีกต่อไปแล้ว แน่นอนทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับว่าเจ้านายใหม่ของเขาจะชอบเขาหรือเปล่า และว่าปีเตอร์จะสามารถปกปิดเจ้านายคนนั้นไม่ให้รู้ว่าปีเตอร์คือสไปเดอร์แมนที่ทุกคนในละแวกนั้นชื่นชอบได้หรือเปล่า และเมื่อเจ้านายคนนั้นคือโทนี่ สตาร์ค... ความมั่นใจของปีเตอร์ก็ตกต่ำที่สุดเป็นประวัติการณ์

ขณะที่คอนเนอร์พยายามทำความเข้าใจอารมณ์ใหม่ๆ ที่เขาเพิ่งค้นพบ เขาได้เรียนรู้ความหมายของการเป็นมนุษย์ ขณะที่แฮงค์คอยชี้นำเขาตลอดการเดินทางค้นหาตัวตนของตัวเอง ขณะที่ความเบี่ยงเบนทำให้เขาเป็นสิ่งที่มากกว่าเครื่องจักร คอนเนอร์นั้นไม่ได้แข็งแกร่งอย่างไม่ย่อท้อ และความเอาแต่ใจ เสียสละเพื่อให้บรรลุภารกิจของเขา จะเป็นเหตุให้เขาต้องตาย...หรือแฮงค์! แอนดรอยด์คนหนึ่งจะทำร้ายตัวเอง เจ็บป่วย หรือทำให้คู่หูของเขาตายก่อนวัยอันควรได้กี่วิธีกัน ในขณะที่เขาเรียนรู้ความหมายของการเป็นสิ่งเบี่ยงเบน การเป็นอิสระ และการมีชีวิตอยู่

ทิมตื่นขึ้นมาในโลกที่แบทแมนไม่มีตัวตน และเป็นผลให้โรบินไม่เคยได้เป็นฮีโร่ ดิกเป็นทาลอน เจสันเป็นเรดฮู้ด (วายร้าย) และดาเมียนเป็นมือสังหารของลีกออฟแอสแซสซินส์ ส่วนทิมดูเหมือนจะเป็นฮีโร่ที่ชื่อว่าดราเคน ซึ่งพูดตามตรงคือเก่งแค่ปลายนิ้ว และในโลกคู่ขนานแปลกๆ นี้ มีบางอย่างใหญ่กำลังจะเกิดขึ้น และแบทแมนก็ไม่อยู่ที่นี่เพื่อไม่ให้สมาชิกจัสติสลีกแตกแยกกัน ทิมเหนื่อยหน่ายกับทุกอย่างจริงๆ ดิก เจสัน และดาเมียนก็ไม่ช่วยอะไรเลย ทิมเกลียดเวทมนตร์อย่างที่สุดด้วย

ปีเตอร์ได้รับโทรศัพท์จากประธานาธิบดีขณะเรียนอยู่

ปีเตอร์ถูกทำให้ใบ้และต้องไปใช้ชีวิตอยู่ข้างถนนหลังจากป้าของเขาหัวใจวาย เขาไม่แน่ใจว่าชีวิตจะแย่ไปกว่านี้ได้อีกแล้ว เขาเฝ้ารอวันเกิดอายุ 18 ปีอย่างหมดหวัง เมื่อเขาจะมีชีวิตที่ดีขึ้นได้อีกครั้ง จนกระทั่งแซม วิลสัน เพื่อนที่ดูเหมือนปกติคนหนึ่งเข้ามาช่วยเปลี่ยนชีวิตเขาให้ดีขึ้น ด้วยความช่วยเหลือจากเหล่าอเวนเจอร์คนอื่นๆ ด้วยแน่นอน ท่ามกลางการจัดการเรื่องทั้งหมดนี้ ไฮดราได้ก่อปัญหาให้กับเหล่าฮีโร่ของเราอีก และปีเตอร์ก็ถูกทิ้งไว้กลางความโกลาหลอีกครั้ง

ปีเตอร์ชอบเวด มากเลย ชอบมากๆๆๆ แต่ปัญหาก็คือ เวดไม่รู้หรอกว่าใครอยู่หลังหน้ากากสไปเดอร์แมน แล้วพวกเขาก็ไปงานปาร์ตี้วันส่งท้ายปีเก่าที่โทนี่ สตาร์คเป็นเจ้าภาพเมาแอ๋ แล้วจู่ๆ ปัญหานี้ก็ดูไม่ใช่ปัญหาใหญ่เหมือนอย่างที่ปีเตอร์คิดไว้ตอนแรก เพราะปีเตอร์มักจะตัดสินใจได้ดีที่สุดตอนเมาใช่ไหมล่ะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าการตัดสินใจนั้นเกี่ยวข้องกับการเข้าไปอยู่ในกางเกงของเดดพูล

มีคนบางคน—และแฮร์รี่อาจจะฆ่าพวกเขาถ้าเขารู้ว่าใคร—ขุดคุ้ยบางอย่างในบันทึกเก่าที่ประกาศว่าแฮร์รี่ไม่เพียงแต่เป็นทายาทของสลิธีรินอย่างที่พาร์เซลมัธทุกคนเป็นเท่านั้น แต่ยังเป็นลอร์ดสลิธีรินโดยสิทธิ์แห่งการพิชิตหลังจากฆ่างูบาซิลิสก์ นักเรียนเริ่มเข้ามาหาแฮร์รี่เพื่อขอความคุ้มครองและของขวัญอื่นๆ ที่เขาสามารถมอบให้พวกเขาในฐานะลอร์ดสลิธีริน แฮร์รี่คิดว่าเรื่องลอร์ดนี่เป็นเรื่องที่โง่ที่สุดที่เขาเคยได้ยินมา แต่สิ่งที่เขาต้องทำก็คือให้การคุ้มครองพวกเขาและอื่นๆ โดยไม่ต้องโอ้อวดจนเกินไป ดังนั้นจึงทำได้ หวังว่า

รถไฟของดัมเบิลดอร์เมื่อเขาตายพาเขาไปยังจักรวาลคู่ขนานที่มีทอม ริดเดิลขอตำแหน่งอาจารย์วิชาป้องกันตัวจากศาสตร์มืด ที่นั่นเขาแก้ไขความผิดพลาดของตนและจ้างทอม ริดเดิลเป็นอาจารย์วิชาป้องกันตัวจากศาสตร์มืดเพื่อไม่ให้เขากลายเป็นโวลเดอมอร์ท มันได้ผล (ส่วนใหญ่) แฮร์รี่จากเนื้อเรื่องหลักทำเช่นเดียวกันโดยไม่ได้ตั้งใจเมื่อเขาเป็นผู้ใหญ่ที่มีฐานะมั่นคงและบังเอิญไปโผล่ที่ฮอกวอตส์ใน AU นี้โดยหวังจะสอนวิชาป้องกันตัวจากศาสตร์มืด เขาทำไม่ได้เพราะทอม มีตำแหน่งการสอนเหลืออยู่เพียงตำแหน่งเดียว: วิชาวิทยาการมักเกิล ความโกลาหลเกิดขึ้นเมื่อวิชาวิทยาการมักเกิลกลายเป็นวิชาที่ทุกคนชื่นชอบและมีชื่อเสียงว่าเป็นวิชาที่ยากที่สุดในฮอกวอตส์ ทอม ริดเดิลรู้สึกโกรธ กังวล และ… ตื่นเต้น?

บ้านที่อบอุ่นจากคุณพ่อ

แทฮยองและจองกุกถูกบังคับให้แต่งงานกันโดยพ่อแม่ของพวกเขาตอนที่ยังเด็ก พ่อแม่ของแทฮยองต้องการเงินสำหรับฟาร์มของพวกเขา ดังนั้นพ่อของแทฮยองจึงทำข้อตกลงกับพ่อรวยของจองกุก พวกเขาทั้งคู่โกรธมากเมื่อรู้เรื่อง และถึงแม้ว่าพวกเขาจะคบกันเป็นครั้งคราว แต่พวกเขาก็ไม่เคยตกหลุมรักกัน พวกเขาคิดที่จะต่อต้านและทำลายพันธะของพวกเขา แต่กระบวนการนั้นเจ็บปวด ดังนั้นพวกเขาจึงแค่ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน ไม่กี่ปีต่อมาในความสัมพันธ์แปลกๆของพวกเขา แทฮยองก็ยังคงทำตัวเหมือนวัยรุ่นที่ไม่รับผิดชอบอยู่เสมอ ทำให้ชีวิตของอัลฟ่าลำบากขึ้น จองกุกดื่มหนักมาก พยายามจัดการกับเรื่องยุ่งเหยิงทั้งหมด พวกเขากำลังทำให้กันและกันแย่ลง แต่ในขณะเดียวกันก็ช่วยเหลือกันและกันด้วย ส่วนใหญ่แล้วมันรู้สึกเหมือนพวกเขาเป็นคนแปลกหน้าสองคนที่อยู่ด้วยกัน แต่มีบางช่วงที่จู่ๆความไม่ดีทั้งหมดก็หายไป ในการเดินทางที่ยาวนานและยากลำบากของพวกเขา พวกเขาเริ่มตระหนักว่าพวกเขาต้องการกันและกัน และบางทีอาจมีบางความรู้สึกที่แท้จริงซ่อนอยู่ลึกๆ A/N: ส่วนหนึ่งอิงจากเพลง Need me ของ Eminem และ Pink ลองฟังดู เนื้อเพลงสวยงามแต่เจ็บปวดในเวลาเดียวกัน สําคัญ – อ่านโน้ตตอนต้นก่อนเริ่มอ่านฟิค

ฉันอยากเขียนแชทฟิคมาตลอดเลยล่ะค่ะ; ซึ่งอีเธอร์แค่ต้องการให้พวกผู้ชายในห้องเรียนของเขาตอบข้อความของเขา

ความคิดของโซโลกระจ่างขึ้นอย่างรวดเร็ว ป่าทึบรอบตัวเขาปรากฏขึ้นอีกครั้ง ความร้อนจากผิวหนังของซันจิใต้ฝ่ามือของเขาร้อนผ่าว เขาเงยหน้ามองขึ้นไป ดวงตาของซันจิยังคงมืดมน ม่านตาเบิกกว้าง ลมหายใจของเขากำลังสงบลง แต่ร่างกายของเขายังคงกระตุกและชักอย่างต่อเนื่องจากฤทธิ์ยา โซโลเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผากขณะที่เขารีบถอยหลังเพื่อเว้นระยะห่างระหว่างร่างกายของพวกเขา “พ่อครัว-“ เขาขยับเข้าไปใกล้ใบหน้าของซันจิ จับกรามของเขาและบังคับให้ดวงตาของพวกเขาสบกัน “ไอ้พ่อครัว” เขาดีดนิ้วใกล้หูของซันจิสองสามครั้ง ดวงตาของซันจิเบี่ยงไปจ้องมองใบหน้าของโซโล “อะไร? ไอ้สมองมอสหัวโง่-“-------ป่าฝนบนเกาะแปลกๆ แห่งนี้มีผลกระทบที่ไม่เหมือนใครต่อซันจิและโซโล ขณะที่พวกเขากำลังเดินทางกลับไปยังโกอิ่งเมอร์รี่ สิ่งต่างๆ จะกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อย่างไร?

มีคนลบเบอร์โทรศัพท์ในเครื่องของสไตส์ไปครึ่งหนึ่งแล้ว

สตีเฟนได้พิจารณาทุกผลลัพธ์ที่เป็นไปได้ของการต่อสู้กับธานอสแล้ว 14,000,605 ครั้ง ด้วยโอกาสที่จะชนะเพียงครั้งเดียว อย่างไรก็ตาม มีโอกาสที่จะชนะอีกครั้งหนึ่งที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน โอกาสที่ไม่น่าจะเกิดขึ้น จนกระทั่งเขาไม่เคยคิดถึงมันเลย มันเป็นไปไม่ได้ มันเป็นไปไม่ได้เลย แต่แล้วมันก็เกิดขึ้น อัญมณีสีเขียวเรืองแสงได้ย้อนเวลา ใครจำได้ว่ามันเกิดขึ้น?

ซึ่งในนั้น โอบีวัน เดินทางย้อนเวลา และไม่ได้บอกใคร จนกระทั่งการประชุมสภาที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ปีเตอร์และเวดได้ทำอะไรหลายอย่างมาก นี่เป็นเรื่องปกติ สำหรับมนุษย์ และสำหรับพวกเขา มนุษย์ทำอะไรต่างๆ ปีเตอร์และเวดก็ทำอะไรต่างๆ มันเป็นเรื่องธรรมดา นี่คือเรื่องราวทั้งหมดที่เราพลาดไปที่ได้เห็นพวกเขาทำตลอดหลายปีที่ผ่านมา และเรื่องราวทั้งหมดที่ไม่ได้เกิดขึ้น แต่เราอยากให้มันเกิดขึ้น (ชุดเรื่องสั้นที่เกี่ยวข้องกันเล็กน้อยในจักรวาลปีเตอร์และเวดของฉัน และเรื่องอื่นๆ ที่โดนต่อยหน้า)

“ผมรับรองได้เลย” ไซบอร์กพูดพลางนั่งตัวตรงขึ้น “เราเคยทำงานด้วยกันมาก่อน ผมรับประกันไม่ได้หรอกนะว่าเขาจะอยากรับงานนี้ แต่เท่าที่ผมเช็คดู ล่าสุดเขาทำงานอยู่ที่บลัดเฮฟเวน” ไดนาห์เงยหน้าขึ้นจากที่เธอนั่งพิงโต๊ะอยู่ข้างโอลิเวอร์ “นั่นอยู่ใกล้ๆ ก็อธแอม แบทแมน คุณรู้จักเขาไหม?” ทุกสายตาหันไปที่แบทแมนทันทีที่เขานั่งไขว่ห้างอยู่ ใบหน้าเรียบเฉยเหมือนเดิม ความเงียบยาวนานเกิดขึ้น มุมปากของแบทแมนกระตุกลงเล็กน้อย สุดท้ายด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งที่ไม่เปิดเผยอะไรมากกว่าใบหน้าของเขาเลย เขาพูดว่า “เขา… ฝึกฝนมาอย่างดี เร็ว อาจจะมีประโยชน์” … หรือที่รู้จักกันในนาม สุดท้ายลีกก็รู้ว่าไนท์วิงคือลูกชายของแบทแมน แต่ก็ใช้เวลาอยู่พักใหญ่ อ้างอิงจากโพสต์นี้ที่ผมเขียนไว้ใน Tumblr: https://www.tumblr.com/bats-and-the-birds/749291233997963264/there-are-a-lot-of-fics-about-the-justice-league?source=share

เมื่อได้ยินคำพูดที่ชี้ชะตาว่า "ได้รับการยอมรับ: ร็อบบิน - B01" ไม่มีอะไรเลยที่เตรียมพวกเขาไว้สำหรับใยลับที่กำลังจะคลี่คลายออกมาขณะที่แดเนียล เฟนตันและริชาร์ด เกรย์สันค้นหาคำตอบ เรท K-plus สำหรับแอ็คชั่น ธีม และภาษาที่ใช้บางครั้ง แน่นอนว่าไม่ใช่การข้ามเรื่อง DP/YJ แบบทั่วไป

โทนี่ไม่ใช่ที่หนึ่งของใคร และเขาก็โอเคกับเรื่องนั้น เขาและสตีฟกำลังเดทกันและทุกอย่างกำลังไปได้สวย จนกระทั่งบัคกี้กลับมา... สตีฟจะต้องเลือกคนรักทั้งสองคนหรือเปล่า? หรือโทนี่จะเป็นคนเลือกให้เขา?

ช่วงครึ่งหลังของปีที่ห้าของแฮร์รี่ หมายความว่าเขาต้องสอบโอ.ดับเบิล.ยู.แอล. ซึ่งเป็นเรื่องที่เขาเป็นกังวลอย่างมาก แต่โลกใบนี้พร้อมด้วยสิ่งมีชีวิตวิเศษและพวกมักเกิ้ลที่ต้องการความช่วยเหลือ กระทรวงเวทมนตร์ที่เน่าเฟะ และโวลเดอมอร์ที่โง่เขลา ยังคงหมุนต่อไป\n

ทิมรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับแบทแมนและไนท์วิง และดูเหมือนว่ามันทั้งหมดจะเกี่ยวข้องกับเจ้าพ่ออาชญากรรมคนใหม่ที่กำลังขึ้นมาในไครม์อัลเลย์ ดังนั้นแน่นอนว่าเขาจะไม่ไปอยู่ที่คฤหาสน์ขณะที่พวกเขาออกไปเสี่ยงชีวิต ทิมทิ้งโน้ตไว้และออกไปหาข่าวกรองเกี่ยวกับเรดฮู้ด หรือก็คือ ทุกคนกำลังไม่สบายใจอย่างมาก

แทนที่จะเป็นการระเบิดของคุกกี้ที่จัดการได้ง่ายๆ ที่เขาเตรียมตัวไว้ โรบินก็บุกเข้ามาในห้องนั่งเล่นและถูกแบทแมนตะครุบลงไปกับพื้น โอเค เขาชินกับเรื่องนี้แล้ว แม้ว่าบรูซจะพยายามหลีกเลี่ยงการทำแบบนั้นต่อหน้าเพื่อนร่วมทีมของโรบิน เพราะมันดูน่าอับอายเล็กน้อย และดิกก็ชอบที่จะถูกมองว่าเป็นฮีโร่หนุ่มที่เข้มแข็งและเป็นอิสระ ไม่ใช่เป็นเพียงแค่ผู้ช่วยที่ถูกเมนเทอร์ตะครุบไปมา แต่ถึงกระนั้น การมีผ้าคลุมเคฟลาร์ที่ยอดเยี่ยมของแบทแมนอยู่ระหว่างตัวเขากับการระเบิดก็เป็นเรื่องที่น่ายินดีเสมอ ยิ่งไปกว่านั้น แบทแมนยังปกป้องซาตานน่าด้วย ดังนั้นทุกอย่างจึงไม่เลวร้ายเท่าที่ควรจะเป็น หลังจากนั้น เมื่อแบทแมนสบถและคุกเข่าลง ดิกก็เริ่มสงสัยว่าบางอย่างผิดปกติไปอย่างมากมายเหลือเกิน

"ท่านอาจารย์… ท่านอาจารย์—อื้อ—ไชลด์…!" นิ้วมือหนึ่งสอดเข้าไปในรูที่เปียกโชก บิดและหมุนอยู่ภายใน นิ้วมือที่หยาบกร้านและยาวนั้นไปถึงทางเข้าที่สอง ค่อยๆล้วงดูว่ามันจะยอมให้เข้าไปได้หรือไม่ "โอ้โฮ? ความมั่นใจของคุณหายไปไหนแล้วเหรอล่ะ ที่รัก?" เสียงแหบพร่าถาม ผมสีส้มจั๊กจี้ท้ายทอย จงลี่ร้องครางเบาๆ ส่ายหัวอย่างดื้อดึง ด้วยความมั่นใจที่พุ่งทะลุฟ้าสวรรค์ จงลี่ปีศาจสาวคนใหม่ได้เล็งเป้าหมายไปที่นักศึกษามหาวิทยาลัยหน้าตาบริสุทธิ์คนหนึ่งชื่อไอแด็กซ์ ทาร์ตาเลีย หรือไชลด์ ควรจะเป็นของเล่นของเขา แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นตรงกันข้าม?

ภาคต่อจากเรื่อง “ความสับสนเป็นของข้า พระเจ้าตรัส” แฮร์รี่มีช่วงฤดูร้อนที่ดี แต่ดูเหมือนว่าปีที่สี่จะซับซ้อนกว่านี้ เพราะมีคนพยายามมาเป็นลูกสมุนเขาเพิ่มขึ้น กระทรวงพยายามใช้ประโยชน์จากเขา ควิดดิชถูกยกเลิก และมีการเปิดเผยเรื่องส่วนตัวของเขาที่แฮร์รี่ไม่ชอบ อ้อ และกระทรวงต้องการให้เขาอนุญาตในฐานะลอร์ดสลิธีริน ให้จัดการแข่งขันประลองความตายที่ฮอกวอตส์ แฮร์รี่ไม่เห็นว่าทำไมเขาต้องทำอย่างนั้น

ถึง ยูจีน ธอมป์สัน: เรายินดีที่จะแจ้งให้คุณทราบว่าคุณได้รับการยอมรับเข้าร่วมโครงการฝึกงานของสตาร์ค อินดัสตรีส์ โปรดมาถึงอาคารแองเจอร์ส ทาวเวอร์ ในวันจันทร์ที่ 1 กุมภาพันธ์ และใช้บัตรผ่านประตูที่แนบมาเพื่อเข้าลิฟต์สำหรับพนักงาน [...] เรารอคอยที่จะได้ร่วมงานกับคุณ สตาร์ค อินดัสตรีส์ ---หรือ แฟลช ได้รับการฝึกงานที่ SI และเรียนรู้เกี่ยวกับสิ่งลึกลับในอาคารft: แฟลช ธอมป์สัน ที่ได้รับการไถ่โทษ โทนี่ สตาร์ค ที่เป็นตัวตลก และของขวัญเฮลโลคิตตี้มากมาย ข้อจำกัดความรับผิดชอบ: ฉันไม่ได้เป็นเจ้าของ MCU หรือตัวละครที่ฉันใช้ในเรื่องนี้ ยกเว้นตัวละครสมทบเล็กๆน้อยๆของฉัน (นักศึกษาฝึกงาน)

มันไม่ยุติธรรม อีกคนหนึ่งได้อาจารย์ผู้ใจดีและอ่อนโยนที่ยิ้มเมื่อเขาเรียกชื่อ ใบหน้าของอาจารย์นั้นอ่อนโยนและไม่มีเจตนาที่ไม่ดีอยู่ในดวงตา มันเหมือนกับว่าสวรรค์ได้ส่งของขวัญชิ้นสุดท้ายให้เขา แต่เขากลับถูกอีกคนหนึ่งแย่งของขวัญไป ทำไมโชคชะตาถึงไม่ให้เขาได้อาจารย์ที่ดี? ทำไมมันถึงไม่ให้สิ่งที่เขาสมควรได้รับ? เขาไม่อยากให้มันจบแบบนี้ ไม่ มันไม่ควรจบแบบนี้ ถ้าหากเขาสามารถหาพลังที่จะย้อนเวลากลับไปได้ หัวของเขาเงยขึ้น เขามีพลังนั้น เขายังไม่เคยรู้ตัวเลย “รอข้าเถิด อาจารย์ เราจะได้อยู่ด้วยกันสักที” เสินชิงชิวสะดุ้งตื่นขึ้นมา……เช่นเดียวกับอาจารย์ยอดเขาองค์อื่นๆ ดูเหมือนว่าเขาจะคำนวณผิดพลาด

โอบีวันและอนาคินอยู่ท่ามกลางสงครามโคลน และขณะพยายามหลบหนีจากยานของฝ่ายกบฏ พวกเขาจึง "ลงจอด" บนโลก พวกเขาไม่เคยเห็นดาวเคราะห์แบบนี้มาก่อน แต่สิ่งที่พวกเขาไม่คาดคิดเลย คือการได้พบคุณ คนที่รู้เรื่องราวของพวกเขาและความลับที่พวกเขากำลังปกปิดมากเกินไป ดังนั้นคุณจึงไม่เพียงแต่เป็นอันตรายต่อพวกเขา แต่ยังเป็นอันตรายต่อเหล่าเจไดและฝ่ายซิธทั้งหมดด้วย แผนที่ดีที่สุด? หนีจากผู้ที่จะตามหาคุณเพราะความรู้ที่ไม่มีขอบเขตของคุณ __________________ (ฟิคที่เน้นผู้อ่าน ซึ่งตั้งอยู่บนพล็อตของสงครามโคลน พร้อมความโรแมนติกที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ จริงๆ แล้วช้ามากเมื่อเทียบกับสิ่งที่ทุกคนเคยชิน ฉันขอโทษจริงๆ) fem!reader x โอบีวัน / อนาคิน

ในเรื่องนี้ โยงิเป็นยมทูตที่เพิ่งถูกไล่ออกจากงานหลังจากด่าเจ้านายว่า “ไอ้สารเลวอารมณ์แปรปรวน” และจีมินเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยที่บังเอิญไปพบเขาหมดสติหลังจากเซอร์เบอรัสไล่เขาออกมาจากนรก

เครื่องสื่อสารของโคดี้พังมาหลายสัปดาห์แล้ว และเขาก็ดื้อดึงเกินกว่าจะซ่อมมัน ในข่าวอื่นๆที่เกี่ยวข้อง คำสั่ง 66 ไม่ได้ถูกสั่งการ แต่คำสั่ง 6 ถูกสั่งการ และโคลนได้ให้เหตุผลกับการปกป้องอย่างมากเกินไปด้วยกฎระเบียบทางทหารในเวลาต่อมา