หมาป่าวัยรุ่น (ทีวี)

“Üç hafta,” diyor Derek. “Yine de istemiyorum,” diyor Stiles. “Sana para vereceğim,” diyor Derek ve bu… bu Stiles’ı ilgilendiriyor. Alf’in Antika Dükkânı harika bir iş olabilir ama yüksek ücretli bir iş değil ve Stiles’ın ücretimin yarısı mali yardımdan geliyor, yani… “Ne kadar,” diye soruyor Stiles, “konuşuyoruz burada? Çünkü aileni tanıyorum dostum. Ve sonra biraz garip olacak.” “Ailem seni dünyaya bir hediye gibi görüyor,” diye tıslıyor Derek, kıskanıyormuş gibi, “bıraktığımızda muhtemelen bana kızacaklar, bu yüzden onu dert etme. Beş yüz dolar.” “Bin dolar,” diyor Stiles, çünkü etiğe tüküreyim. Ayrıca, Hale ailesi çok zengin. Derek idare eder.

“En azından yavruların önce kapıyı çalıyor,” diye homurdandı Stiles. “Onların alfasının onları iyi huylu yetiştirdiğini düşünmüştüm.” “Bir işaret var,” diye yanıtladı Derek sertçe. Merakı en büyük kininden bile ağır basan Stiles, anında soğuk kayıtsızlık perdesini terk etti. Hemen doğruldu ve pencereye ulaşmak için Derek'i neredeyse iterek kenara itti ve pencereden dışarı eğildiğinde, vinil kaplamanın üzerine bantlanmış laminasyonlu bir kart parçası olduğunu gördü: KAPıyı ÇALMAYı UNUTMA Stiles korktuğu zaman huysuzlaşıyor --- Yani, Stiles Stilinski lise üçüncü sınıfı için Beacon Hills'e taşınır ve yanlışlıkla bir grup genç kurtadamı evlat edinir.

“Los Angeles'ın iki saat dışında bulunan bir depo kompleksinde, bu sabah 101 Otoyolu'nda meydana gelen çok araçlı bir kaza sonrasında, devam eden bir rehine krizi olduğu konusunda teyit aldık...” Stiles'ın (yasal olarak) yetişkinliğe kadar yaşadığı ve bu süreçte biraz da olsa sert bir adam haline geldiği hikaye.

Derek'in, sürekli bakan yeni bir komşusu var. Alıntı: “Kör müsün?” dedi Derek düz bir ses tonuyla, öfkesi o kadar ani bir şekilde kayboldu ki neredeyse başı dönecekti. Görüşü netleşti, pençeleri tekrar düz tırnaklara dönüştü. “Not için teşekkürler, dahi,” dedi çocuk ekşi bir şekilde. “Hala kendimi savunabiliyorum, o yüzden bir adım daha yaklaşma.” “Kahretsin, ben... özür dilerim,” kekeledi Derek. “Ne?!” Çocuğun kaşı çatıldı. “Yani — ne?! Özür dilerim?!?” Dudakları sert bir çizgi halini aldı. “Bu ne, yanlışlarını fark ettiğin ve kör birini soymak istemediğin için pişmanlık duyduğun bir Hallmark filmi mi?! Bu çok aşağılayıcı, dostum. Şunu bilmelisin ki—” “Sadece bekle.” Derek, görünüşe göre sonuçta çocuğu neden soyması gerektiğine dair ikna edici bir tartışmanın başlangıcını kesintiye uğrattı ve başının dönmeye başladığını hissetti. “Bu — bir yanlış anlaşılma. Ben — seni soymuyorum. Sen — güvendesin, tamam mı? Üç adım geriye gidiyorum. Sadece — sadece açıklayayım.” “Daireme dalıp girdiğini neden açıklayacaksın? Evet, devam et dostum, bu destansı öyküyü duymayı sabırsızlıkla bekliyorum.”

Stiles, Derek'e verildiğinde on iki yaşındaydı.

Derek, alt komşusunun yatak odasına sürekli girip çıkan bir uyku yürüyüşçüsüdür. Stiles, parktaki yakışıklı adamın onu uykusunda öldüreceğinden oldukça emin. Adamın gerçekten güzel kıçını o kadar açıkça nesneleştirmemesi gerektiğini biliyor. Ne yazık ki Derek, uyurken anlaşması daha kolay çıkıyor.

Stiles, Krallığın birinci sınıf vatandaşıdır. En yüksek saygı görür ve değerli bir bebek gibi muamele görür. Stiles kendini bir mahkum olarak görür. Bir Omega'nın uygun görgü kurallarını koruduğundan emin olmak için günün her uyanık ve uyku anı izlenir. Alfa Lord Hale'e hediye edildiğinde, yalnız ve şehvetli bir Omega günlerinin bittiğini düşünür. Ama evliliğinde 'seksi' hiçbir şey yoktur, seks izlendiğinde değil. Bu, seçkin bir soy hattını ilerletmek için bir fonksiyondur. Bu bir ritüeldir—Ritüel—gizlilik çarşafları ve Alfa ile Omega'sının acıklı birleşmesine şahit olan görevlilerle. Stiles, elinde sert bir penis hissetmeye mahkumdur, kendikini bile değil. Asla orgazm olmayacak ve içindeki o sızlayan boşluğu asla dolduramayacak. Ya da dolduracak mı? 😉TAMAMLANDI!

Bazen her şeyi değiştirmek için gereken tek şey, bir anlık cesaret ya da aptallıktır. Derek Hale bunu bilmeli. Çünkü Stiles Stilinski - spastik, kaba, kör edici derecede sadık, pislik Stiles Stilinski - bu iki özelliğe de fazlasıyla sahip. Sadece dünyanın (ve belki de kendi kalbinin iyiliği için) aptal çocuğun arada bir verdiği zararı sınırlamaya çalışmasını diledi. Ama o zaman Stiles olmazdı, değil mi? Sevdiği adam olmazdı.

Eli ve Stiles, dünyanın sonu sırasında, ne kadar ortak noktaları olduğunu bilmeden birbirlerini bulurlar. Şimdi Stiles, Eli'nin babasının hala hayatta olduğuna inanması yüzünden, bu rastgele çocuğun asla geri dönmek istemediği bir kasabaya ulaşmasına yardım etmek zorunda. Stiles, Eli'nin babasının kıyameti atlatabileceğini düşünmese de ona yardım etmeyi kabul eder. Neredeyse hiç kimse atlatamadı. Eli babasının ne kadar havalı olduğunu söylese de, babalar ölülerin karşısında sadece sıradan ölümlülerdir. Bunu çok iyi biliyordu.

"Stiles rahminin verimli hale geldiği yaşa ulaştığı günden beri bu görevin geleceğini bekliyordu. Elini sevgi için değil, siyasi güvenlik için bir talip adayına verileceğini biliyordu. Bacakları arasında bir kadınlık organıyla doğmuş bir hükümdarın yolu böyledir."-----On altı yaşında Stiles, siyasi ittifak için bir araç olarak verilmeye mümkün olduğunca hazırdı. Hedef seçiminden pek mutlu değildi, ancak görevinin kendisinden daha fazlası için önemli olduğunu biliyordu. Derek ülkesinin Veliaht Prensi'dir, ancak yıllardır amcası, Naip Kral Peter tarafından tahta çıkması engellenmiştir. Peter, tahttaki gücünü korumak için suikast dışında elinden gelen her şeyi yapmaktadır. Stiles, evliliğine sadece şüphe, karışıklık ve muhtemelen her açıdan aldatmacaya maruz kalmak için girerek neye bulaştığının farkında değildir. Bu yabancı siyasi ortamda yol alırken, her köşede görev, duygu ve taktiksel konuşmayı dengelemelidir. Hale soyunun hikayesini anlatan gizemli, fantastik duvar halılarından bahsetmiyorum bile, belki de düşündüğünden daha gerçek anlamda."