ความรู้สึกตระหนักถึง

ในขณะที่ตระกูลเหวินติดอยู่ในความขัดแย้งภายในภายใน Qishan ตระกูลเจียงเป็นเจ้าภาพการประชุมอภิปรายประจำปีเป็นเวลาหนึ่งปีนับตั้งแต่การแข่งขันยิงธนูที่เหว่ยูเซียนและลานหวังจิพบกันครั้งสุดท้าย แต่ Wei Wuxian ยังคงมองโลกในแง่ดีเหมือนเดิมมิตรภาพที่ไม่น่าจะเป็นไปได้เริ่มบานและหากไม่มีส่องรอยแห่งการพิชิตและสงครามที่จะเสริมสร้างความสัมพันธ์ของเขากับครอบครัวเจียง วิถีชีวิตของ Wei Wuxian จะเปลี่ยนไป

“เจ็บหรือเปล่า สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ?” “ขอโทษฉันเหรอ?” “มันเจ็บไหม”Alastor ทำซ้ำแล้วเอนตัวเข้าใกล้ด้วยหนังแท้ “อะไรเจ็บ?”ลูซิเฟอร์ตอบสนองสับสนอย่างเต็มที่เขาพยายามจำได้ว่าเขาเคยทำอะไรที่อาจจะเจ็บปวดหรือไม่เมื่อเร็ว ๆ นี้ รอยยิ้มของอลาสเตอร์กลายเป็นเรื่องน่ากลัว แม้ว่าเสียงของเขาขยี้กระแทกด้วยความคงที่“ทำไมเมื่อคุณตกลงมาจากสวรรค์แน่นอน!” — อลาสเตอร์เริ่มหงุดหงิดกับการล่วงละเมิดลูซิเฟอร์ บินอยู่ใกล้ดวงอาทิตย์เล็กน้อยเกินไป และทั้งคู่เรียนรู้บางสิ่งเกี่ยวกับตัวเอง

“มันจะไม่ตลกไหมถ้าเราแสร้งทำออกเดทและชอบ... แสดงให้เห็นว่าแทฮยงและนัมจูน พวกเขารู้สึกแย่แค่ไหน” “นั่น -” Yoongi ตัดออก เอียงศีรษะไปด้านข้าง“ฉันเดาว่านั่นจะเป็นเรื่องตลก”เขาหยุดชั่วคราว“เราควรทำ” และนี่ไม่ใช่สิ่งที่จังคุกคาดหวังเลยเขาไม่แน่ใจเลยว่า Yoongi กำลังล้อเล่นหรือไม่“ฉัน - คุณจริงจังไหม” เขาคาดหวังว่ายูงิจะคัดค้านบอกเขาว่าเขาไร้สาระ หรือหัวเราะเลยมันเป็นความคิดที่บ้าคลั่งมันก็ไม่สมเหตุสมผลแต่ Yoongi ไม่ได้จ้องมองเขาเหมือนว่าเขาบ้าคลั่ง “แน่นอน”ยูนงิกระดูกระยิบ“ฉันหมายถึงนี่เป็นความคิดที่โง่ที่สุดที่ฉันเคยได้ยิน” “เฮ้!” ยูนงิยิ้ยิ้ม“แต่จะเกิดอะไรผิดพลาด?” -หรือ- Jungkuok และ Yoongi ที่รวมกันด้วยความเกลียดชังซึ่งกันและกันกับเพื่อนร่วมห้องที่รักอย่างรุนแรง ตัดสินใจแกล้งทำเป็นเดทเพื่อลิ้มรสยาของตนเองและนั่นควรจะดีไม่ใช่เรื่องใหญ่ อาจเป็นเพียงเรื่องราวตลกที่จะบอกในภายหลัง... ใช่มั้ย?

Jeon Jeongguk ปฏิบัติตามคำสั่งของพ่อแม่ของเขาเสมอ พยายามเป็นเด็กชายที่ดีและไม่ก่อให้เกิดปัญหาใด ๆ แต่เขาล้มเหลวเมื่อเขาพบกับนักแข่งรถทางถนน Kim Taehyung ซึ่งเปลี่ยนชีวิตของเขาเมื่อเทียบกับทุกขัดแย้ง

เมื่อเอ็ดดี้ได้รับโทรศัพท์จากครูวิทยาศาสตร์ของลูกชายเกี่ยวกับที่พักที่สมเหตุสมผล มันจะก่อให้เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ชีวิตของเขากลับหัวกลับไปอย่างสิ้นเชิง “ฉันน่าจะเริ่มไป” บัคกล่าว“มันเป็นคืนของโรงเรียนท้ายที่สุด” เอ็ดดี้ชื่นชมความทุ่มเทต่อหน้าที่นี้ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็ผิดหวังเล็กน้อยเขาตอบแทนความโปรดปรานของบัคแล้ว ตอนนี้พวกเขาไม่จำเป็นต้องพบกันยกเว้นในคืนครูผู้ปกครองแต่เขาไม่ต้องการสิ่งนั้นเป็นเวลาไม่กี่ชั่วโมง และความคิดของบัคไม่เคยมาอีกครั้งดูเหมือนเป็นไปไม่ได้“ดูเถอะ” เขากล่าว ปล่อยให้คำพูดออกมาจากปากของเขาก่อนที่เขาจะคิดมากเกินไปอีกครั้ง“ฉันไม่รู้เกี่ยวกับคุณ แต่การหาเพื่อนเมื่อคุณเป็นพ่อโสดที่มีงานบ้าคลั่งนั้นยากฉันมีหมายเลขของคุณไม่เป็นไรถ้าฉันใช้เพื่อวัตถุประสงค์นอกโรงเรียน?” รอยยิ้มอินสตาของบัคนั้นสดใสมากจนทำให้ตาบอดได้“ฉันจะชอบสิ่งนั้น”

หัวใจของอัลไฮธัม คล้องอยู่ในหน้าอกของเขา เสียงเดียวในห้องโถงเงียบสักครู่ต่อมา เสียงสะท้อนจากอีกด้านหนึ่งของประตู ราวกับว่ามีบางสิ่งหนักลื่นลงไปบนกำแพงและตกลงมาเป็นกองตามด้วยเสียงร้องสูง อัลไฮธัมคิดว่า นั่นเป็นเรื่องอะไร? และเขาจะทำให้คาเวห์ทำมันอีกได้อย่างไร ********คาเวห์ตีความว่า Alhaitham-Being-Alhaitham เป็นคำสารภาพความรักที่เต็มไปด้วยความรักที่เต็มไปด้วยตัวเองอย่างจริงจัง อัลไฮธัมไม่รู้ว่าเขาพูดอะไรที่จะทำให้เกิดปฏิกิริยาที่น่าสนใจในเพื่อนร่วมห้องที่มีหนามของเขา แต่เขาเต็มใจทำทุกอย่างเพื่อให้มันเกิดขึ้นครั้งที่สองความโกลาหลเกิดขึ้นบทที่ 1: สัตว์เลี้ยงของอัลไฮธัมได้รับสัตว์เลี้ยง บทที่ 2: If There สมองในบทนี้ไม่ได้อยู่กับคาเวห์; บทที่ 3: บทต่างหูที่บังคับ บทที่ 4: เดทแรกของทารก; บทที่ 5: เราจะต้องการคนป่วย; บทที่ 6: สัมผัสเขาตาย; บทที่ 7: ความรักเหมือนป่า; บทที่ 8: “ครั้งแรก--” (smuuuuut); บทที่ 9: ภาษารักของคาเวห์

“โอ้ฮยง” ฮงจูงพูดด้วยถอนหายใจเขาเอานิ้วขึ้นไปที่ปาก ทำให้แน่ใจว่า Seonghwa กำลังดูขณะที่อัลฟ่าดูดตัวเลขเข้าปากของเขา“คุณหยดลงไปทั่วพื้นห้องน้ำของฉัน” — ครอบครัวใหม่ย้ายเข้ามาในบ้านถัดจาก Seonghwaหลังจากหลายปีที่ไม่เข้าใจว่าทำไมร่างกายของเขาถึงปฏิเสธแนวคิดเรื่องเพศ ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปในวันที่ซอนห์วาเห็นฮงจูงเป็นครั้งแรกบางทีอัลฟ่านี้อาจเป็นวิธีแก้ปัญหาของ Seonghwa...

หลังจากค้นหาเกือบสองปีในที่สุดทิมก็ได้ภรรยาของเขากลับมาในขณะที่พวกเขาทำงานเพื่อฟื้นฟูการแต่งงานเขาก็พัฒนาความผูกพันอย่างใกล้ชิดกับมือใหม่ของเขา

“ถึงเวลาที่ฮินาตะ ไม่ต้องรออีกต่อไป”ฮิอาชิสั่งและเธอเหี่ยวเฉาภายใต้การจ้องของเขา รู้ว่าเวลาของเธอหมดแล้วแม้ว่าเธอจะรู้จักวันนี้มานานหลายปี แต่เธอหวังว่าเขาจะเปลี่ยนใจและไม่ยอมแพ้ประเพณีที่เก่าแก่ที่สุดและโหดร้ายของโคโนฮะเมื่อเด็กผู้หญิงที่เหมาะสมมีอายุมากขึ้นและไม่ได้รับสินบน คุณจะเสียสละเพื่อจินชูริกี้ของหมู่บ้าน... Canon AU

“แล้วเรื่องนี้ล่ะ เกโต”สัญชาตญาณของสุกูรูบอกให้เขาวิ่งในขณะที่ทำได้ก้นของเขายังคงปลูก“คุณสามารถมาฝึกฝนของฉันเพื่อให้คำแนะนำที่เป็นมิตรกับฉันเกี่ยวกับกิจวัตรของฉัน และในการแลกเปลี่ยน ฉันจะลืมเรื่องการรบกวนของคุณ”เขาลำแสง“ข้อตกลงดีใช่มั้ย” สุกูรุ อยากตบเขาไปทั่วใบหน้า“อะไร?คุณคือคนที่วางริมฝีปากของคุณไว้ที่คอของฉัน” “หลังจากที่คุณเจาะแขนของฉันเหมือนรถบรรทุกมาเถอะตอนนี้คุณต้องการทำลายอาชีพฮอกกี้ของคุณจริงๆหรือไม่?ฉันไม่คิดว่าทีมกีฬาในคุกจะดีมาก” “คุณน่ารักหน่อย” สุกูรูกูรึกล่าว ดวงตาสีฟ้าคริสตัลริ้วรอย“และคุณมีแท่งที่แตกต่างกันเจ็ดตัวขึ้นในตูดของคุณ แต่ใครจะนับเหรอ?” สุกูรุ เป็นเพียงผู้ชายที่พยายามฟื้นตัวจากบาดแผลที่ไม่หายในอดีตของเขาซาโตะรุ เป็นดาราของทีมสเก็ตลีกของมหาวิทยาลัยของพวกเขา ซึ่งประกอบด้วยทุกสิ่งที่สุกูรูปรารถนาที่เขาจะมีดังนั้นเมื่อการบาดเจ็บที่ไม่คาดคิดจะนำกัปตันของทีมฮอกกี้มาสู่ซุปเปอร์โนวาของชายคนนี้ ทุกอย่างที่เขาคิดว่าเขารู้เกี่ยวกับหลักการของเขาจะลุกขึ้นมา อีกทางเลือกหนึ่ง Gojo นักเล่นสเก็ตตัวละครเย็ดไปรอบ ๆ และพบว่าความวิตกกังวลของวิทยาลัยและการมีเพศสัมพันธ์ในสถานที่ที่ไม่สุขาภิบาลมากนัก

คัตสึกิเป็นคนแรกที่ได้รับเครื่องหมายจิตวิญญาณของเขาจากชั้นเรียนของพวกเขา ซึ่งควรนำรอยยิ้มที่น่ารังเกียจมาที่ใบหน้าของเขา แต่สิ่งที่ทำคือการเคี้ยวภายในของเขาให้มากขึ้น เขารู้แล้วว่าเพื่อนร่วมชั้นของเขาจะบอกทุกคนที่มีชื่ออยู่ทันทีที่พวกเขาได้รับ และแม้ว่าเขาจะยินดีที่จะบอกคนอย่าง Eijirou หรือแม้แต่อิซูกุ หากเขากดพอ และชื่อคู่รักของเขาไม่ใช่คนที่รู้จักอยู่แล้ว แต่ตอนนี้เขาก็ไม่แน่ใจเลย ไม่ใช่เมื่อ 'โชูโต โทโดโรคิ' เจาะรูเข้าไปในใบหน้าของเขาเท่านั้น ยิ่งเขามองชื่อมากขึ้นเท่านั้น - หรือเพื่อนร่วมวิญญาณ คัตสึกิและโชูโตตกหลุมรักโดยไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นคู่รักของกันและกัน

ฟังเถอะ จิซุงเป็นคนอยากรู้อยากเห็นเขามีความปรารถนาตามธรรมชาติที่จะทำแบบทดสอบออนไลน์และค้นหาทุกแง่มุมที่เป็นไปได้ของบุคลิกภาพของเขาดังนั้นเขาจึงคลิกมันแค่เพื่อความสนุกสนาน!จิซุงมีความปลอดภัยในเรื่องเพศของเขา เขาไม่คาดหวังว่าเขาเป็นเกย์ผ่านแบบทดสอบออนไลน์ที่โง่ หรือ จิซุงใช้หนึ่งในออนไลน์เหล่านั้น “ฉันเป็นเกย์หรือไม่?”แบบทดสอบมินโฮช่วยให้เขาเข้าใจมัน

ปี 1808 และฤดูกาลสังคมกำลังจะเริ่มขึ้นนามิไม่อยากแต่งงาน แต่ลุงของเธอขู่ว่าจะหยุดดูแลเธอถ้าเธอไม่ทำ ซันจิถูกบังคับให้จัดหาเจ้าสาวเพื่อปลดปล่อยพ่อที่บังคับใช้ของเขา แม้ว่าสิ่งสุดท้ายที่เขาอยากจะทำคือแต่งงานกับใครสักคนในความบ้าคลั่งที่นั่นคือครอบครัววินสโมกการประนีประนอมระหว่างทั้งสองอาจเพียงพอที่จะทำให้ทั้งสองฝ่ายสงบใจได้หรือไม่?และพวกเขาจะสามารถบรรลุการประนีประนอมดังกล่าวได้โดยไม่ตกหลุมรักจริงหรือ? AU ประวัติศาสตร์จากละครสมัยวิคตอเรีย/รีเจนซี่ลองนึกภาพอังกฤษ 1800 แต่ตั้งอยู่ในวันพีซเวิลด์ การจับคู่หลักคือซันจิ/นามิการจับคู่เล็กน้อย ได้แก่ เอเช/วิวี, โซโร/โรบิน, ลอว์/โรบินการกล่าวถึงคายา/อุซอป และสโมเคอร์/ฮินะ

มันเกิดขึ้นในห้องสมุดที่ชุดหนึ่งของโซฟาตามผนังด้านหลังเขากำลังดิ้นรนกับเรียงความเรื่องอาริทมานี ในขณะที่ธีโอนั่งอยู่ข้างเขาบนโซฟา ผ่อนคลายหลังกับที่วางแขน และอ่านหนังสือสำหรับนักศึกษามักเกิลในช่วงเวลาแห่งความหงุดหงิด แฮร์รี่เอนหลังและจบลงเอยพักอยู่บนหน้าอกของธีโอมากกว่าด้านหลังโซฟา หรือ: ช่วงปีที่แปดเมื่อแฮร์รี่ตระหนักว่าเขาอาจมีความรู้สึกต่อธีโอ

ในสมองของเขา มันเป็นแบบนี้: ทุกสิ่งที่มาร์คเพิ่งพูด + พวกเขาจับมือตอนนี้ + มาร์คดูเหมือนเขาต้องการกระโดดออกจากเครื่องบิน + ความผิดนอกสถานที่ที่ Donghyuck ไม่รับข้อเสนอของเขาอย่างจริงจัง + เขานั่งที่นี่กับ Donghyuck ไม่แม้แต่ดูภาพยนตร์ที่อาจทำให้เขาเสียสมาธิจากการทำเรียงความไวต่อเวลาของเขาให้เสร็จสิ้น = คำบรรยายครั้งที่สอง ดวงตาของ Donghyuck กว้างขึ้น“โอ้พระเจ้าของฉันคุณรักฉันอย่างสิ้นเชิง”

หลังจากแปดสามสิบครั้งที่Utahime สามารถตรวจสอบโทรศัพท์ของเธอได้อีกครั้ง และหลุมแห่งความวิตกกังวลในท้องของเธอเพิ่มขึ้นเมื่อเธอเห็นการแจ้งเตือนจำนวนมากที่ท่วมหน้าจอของเธอเธอไม่ได้โทรจากเกือบทุกคนที่เธอรู้จัก ซอเซอร์ทุกคน ทุกหน้าต่าง และอาจารย์ทั้งสองคน ข้อความของเธอถูกน้ำท่วมด้วย แต่ชื่อของโกโจที่ดึงดูดสายตาของเธอ เพราะมีข้อความห้าข้อความที่เธอไม่สามารถตรวจสอบได้ ทั้งหมดก็แพร่กระจายออกมา โกโจ: ฉันจะสาย โกโจ: ดูเหมือนว่าฉันกำลังซื้อ senpai และอีกไม่กี่ครั้งสุดท้ายที่เสียงของเขาจริงจังในลักษณะที่ทำให้ท้องของเธอก็กลัว โกโจ: กลับบ้านและอยู่ที่นั่น อย่ามาที่นี่แม้ว่าพวกเขาจะบอกคุณก็ตาม โกโจ: อย่าใช้รถไฟเลยโกโจ: กรุณาค่ะ

ซานเบื่อที่คนทำสมมติฐานเกี่ยวกับเขาวูยองพิสูจน์แล้วว่าเป็นข้อยกเว้น หรือ ซานเด็กผู้ใหญ่ที่โกลดหงุดหงิดสักครั้งในชีวิต และวูยองก็มีความสุขมากกว่าที่ได้บังคับใช้

“คุณเป็นอาการของจิตใต้สำนึกของฉันหรือไม่?”เอ็ดดี้ถามโดยประมาณสลับกับหมาป่ามากขึ้นเขาแกว่งเล็กน้อย กระซิบเวทีว่า “คุณกำลังพยายามบอกอะไรให้ฉัน” เขารู้ว่ายาที่เขาทานนั้นแข็งแรง แต่เขาไม่คิดว่ามันเป็น 'ภาพหลอนสุนัขยักษ์' ที่แข็งแกร่ง (หรือสิ่งที่สตีฟกลายเป็นหมาป่าและเป็นเพื่อนกับเอ็ดดี้มันสัน)

Riki และ Sunghoon รู้สึกถึงความตึงเครียดที่อยู่ระหว่างพวกเขามาตลอด ซึ่งพวกเขาไม่เคยมอบมากนักค่ำคืนที่เตรียมตัวสำหรับการกลับมาในห้องฝึกฝนนำไปสู่สิ่งที่มากกว่าที่ทำให้เกิดปัญหามากกว่าที่แก้ไข พวกเขาสามารถหาสิ่งต่าง ๆ ได้หรือไม่?หรือพวกเขากำลังถูกดึงออกจากกัน?

ซาโตรูและยูอุจิ อาศัยอยู่ด้วยกันมานานแล้วซ่อนตัวจากโลกว่าเด็กชายยังมีชีวิตอยู่พวกเขาฝึกซ่าโทรุทำงานยููจิทำงานบ้านและทำอาหาร...หม.มาทำให้มันน่าสนใจมากขึ้นใช่ไหม?ซาโตรูจำได้ว่า Yuuji ชอบเล่นการพนันและ...เขาได้ลงโทษที่ยิ่งใหญ่สำหรับการแพ้เดิมพัน! หรือ: ยููจิกลายเป็นภรรยาของโกโจว ซาโตรูเป็นเวลาหนึ่งวันได้อย่างไร และมันกลับมากัดชายได้อย่างไร

“สมมติว่าความสามารถทำให้ผู้คนตกอยู่ในอาการโคม่าเพื่อให้พวกเขาตกหลุมรัก” ดาไซไตร่ตรองออกมาดัง ๆ วางนิ้วบนคาง “และสมมติว่ามันใช้ได้กับบางคนเท่านั้นไม่ใช่คนอื่น เพราะคนเหล่านั้นถูกกำหนดให้มีความรัก แล้วฉีบิและฉันก็ไม่มีปัญหา!” รันโป หงุดที่มุมของเขาว่า “ขอให้โชคดีกับสิ่งนั้น” — หรือ: มีผู้ใช้ความสามารถใหม่ที่ทำให้โยโกฮาม่าหวาดกลัว และดาไซเชื่อมั่นว่าเขาและ Chuuya จะไม่ได้รับผลกระทบเขาผิดผิดมาก

แองเจิลรู้สึกว่าตัวเองลอยตัว หลงใหลในความหวังว่าฮัสค์จะรู้สึกอะไรบางอย่างสำหรับเขา และจะยังคงให้ความสบายแก่เขาอย่างต่อเนื่อง แองเจิลแค่อยากให้มันคงอยู่และมันก็ทำได้ เปลือกปล่อยให้เขาคลุมแขนรอบไหล่และดึงเขาเข้ากอดด้านข้างและข้างนอกบนท้องถนนหรือผ่อนคลายที่ล็อบบี้ด้านหน้า แองเจิลพบว่าปีกของฮัสก์เริ่มตกลงมาเหนือเขาอย่างหันพลัน ทำให้เขาอยู่ใกล้และเก็บความโหดร้ายของนรกให้ห่างจากทั้งสองคน บ่อยกว่าฮัสก์และแองเจิลส่วนใหญ่จะเป็นคนสุดท้ายที่เข้านอนหลับ ส่วนใหญ่เป็นเพราะแองเจิลกลับมาช้าแล้ว แต่ฮัสค์ก็รอเขาเสมอเมื่อเขามาถึงบ้านในคืนเหล่านั้นที่แองเจิลเหนื่อยเกินไปที่จะเดินขึ้นบันได ฮัสค์จะนั่งเขาลงที่โซฟาและมอบวิสกี้เย็นแก้วให้เขาพวกเขาก็พูดจนกว่าเสียงของแองเจิลจะอ่อนล้าและแท้จริง หรือ; ภาษาความรักของแองเจิลและฮัสก์คือการสัมผัสพวกเขาไม่สามารถจับมือไว้กับตัวเองอย่างจริงจังและสิ่งนี้ก็เริ่มข้ามขอบเขตบางประการโดยขอคำถาม: พวกเขาคืออะไร? ผู้เสพติดขี้เกียจสองคนอาจจะดีต่อกันได้หรือไม่? หรือหรือ; ขนฝุ่นฮัสเกอร์บริสุทธิ์!!!!

การเตรียมการสำหรับ Penacony การพบปะบนโลกอันไกลไกล การเจรจาส่วนตัวในวันอาหารค่ำที่เกิดขึ้นเอง และมองเข้าไปในความมืดมืดของหัวใจ

ท่ามกลางการติดเชื้อไวรัสที่ติดเชื้ออย่างมาก โตร้าอยู่ที่ป๊อปปี้เมื่อพวกเขาถูกบังคับให้เข้าล็อกเอาไว้ด้วยกัน “หนึ่งสัปดาห์หนึ่งสัปดาห์ในอพาร์ตเมนต์ของ Poppyหนึ่งสัปดาห์ของการอยู่ที่นี่อย่างแท้จริงในอพาร์ตเมนต์ของ Poppyกับ Poppy ความจำเป็นในการกรีดร้องภายในเป็นความรู้สึกแปลก ๆ อย่างแท้จริง” *เสร็จสมบูรณ์ตอนนี้ด้วยความเป็นไปได้ของตอนที่ 2 ในอนาคต*