การทะเลาะวิวาท

เพื่อเสริมสร้างความมั่นคงให้กับข้อตกลงที่ลงนามระหว่างมนุษย์ พ่อมด และเผ่ามังกร แทฮยองเตรียมจะแต่งงานกับทายาทของราชวงศ์มนุษย์ที่ทรงอิทธิพลที่สุด: จอน จองกุก ทุกอย่างคงจะราบรื่นสำหรับแทฮยอง ถ้าจองกุกไม่ใช่: 1) มนุษย์ 2) เด็กดื้อ และ 3) ซ่อนความลับไว้มากมาย อย่างไรก็ตาม เหตุการณ์ชั่วร้ายคุกคามสันติภาพที่เปราะบางและเผ่ามังกรโดยรวม ไม่มีอะไรเป็นอย่างที่เห็น และแทฮยองกับจองกุกจะต้องร่วมมือกันเพื่อหาทางแก้ไขหายนะที่กำลังเพิ่มขึ้น หรือ แทฮยองเสียใจกับการเลือกชีวิตของตัวเองขณะที่เขาตกลงรับการแต่งงานที่จัดเตรียมไว้กับเจ้าชายมนุษย์ที่หน้าด้านและชอบกดปุ่มแทฮยองทุกปุ่ม จองกุกในทางกลับกันมีความสุขกับอิสรภาพใหม่ของเขา

"มันชั่วคราวใช่มั้ย?" ดีนพูด "แค่จนกว่าคุณจะหายดี แล้วเราจะไม่ต้องเจอกันอีกเลย งั้นคุณว่าไง คาสเทล คุณจะแต่งงานกับผมหรือเปล่า?"

โทบิrama ยินดีที่จะให้ทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อฮาชิrama และความฝันของเขา

เมื่อแฮร์รี่พบกับดราโค มัลฟอยที่ดูอ่อนแอและกระวนกระวายใจที่กระทรวงเวทมนตร์ เขารู้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติ และเขาตั้งใจแน่วแน่ที่จะค้นหาความจริงให้ได้ เรื่องราวเกี่ยวกับเบลลาดอนนา นอนไม่หลับอย่างหนัก ไวน์ชั้นเยี่ยม … และการค้นพบสิ่งที่คุณต้องการในสถานการณ์ที่แปลกประหลาดที่สุด

ชาร์ลี มอร์นิ่งสตาร์ ผู้เปรียบเสมือนดวงตะวันส่องแสงสดใส ขอให้อะลาสเตอร์ไปหาว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูซิเฟอร์ อะลาสเตอร์รับหน้าที่ด้วยความกระตือรือร้น ลูซิเฟอร์เกลียดทุกวินาทีของมัน

เมื่อครอบครัวของจองกุกถูกใส่ร้ายว่าลอบปลงพระชนม์กษัตริย์ เขาต้องหลบหนีไปยังอาณาจักรเพื่อนบ้านอย่างซานฮา ซึ่งเป็นศัตรูคู่อาฆาตของผู้คนในบ้านเกิดเขา ด้วยความที่ไม่มีอะไรเหลือให้เขาอีกแล้ว เขาจึงลบร่องรอยอัตลักษณ์ของตัวเองและแสร้งทำเป็นอดีตพลเมืองเบต้าจากดินแดนป่าเถื่อนเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ เขารู้ว่าสักวันหนึ่งเขาต้องล้างชื่อเสียงให้กับครอบครัวเพื่อกลับบ้าน หรือไม่ก็ต้องไปต่างประเทศและทิ้งอดีตไว้เบื้องหลังอย่างสิ้นเชิง สิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็คือเจ้าชายรัชทายาทแห่งซานฮา พัคจีมิน ซึ่งตามข่าวโฆษณาชวนเชื่อในบ้านเกิดของจองกุกบอกว่าเป็นเผด็จการที่โหดร้าย ได้ให้ความสนใจเขาเป็นพิเศษและน่าเป็นห่วงด้วย

หลังจากขอพรจากดวงดาว จีซองได้พัฒนาความสามารถแปลกประหลาดในการมองเห็น "เกจความใคร่" ของผู้คนรอบตัวเขา แสดงระดับความตื่นเต้นทางเพศในปัจจุบันของเจ้าของราวกับว่ายังไม่แปลกพอ เกจของเพื่อนสนิทอย่างมินโฮนั้นเต็มตลอดเวลา แม้ว่าเขาจะเป็นหนึ่งในคนที่ใจเย็นและสุขุมที่สุดที่จีซองรู้จัก มีอะไรผิดปกติกับพลังใหม่ของเขา หรือมินโฮมีความต้องการทางเพศสูงขนาดนั้นกันแน่? จีซองคิดว่าเขาควรจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง—อย่างแท้จริง—ก่อนที่ความใคร่ที่ไม่สมดุลของมินโฮจะกลายเป็นปัญหาใหญ่ ปัญหาอื่นๆ ก็เกิดขึ้น เช่น กังวลเกี่ยวกับมินโฮมากจนไม่มีเวลาใช้พลังใหม่ของเขาเพื่อหาแฟนสาว และความรู้สึกที่ซับซ้อนซึ่งหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะเกิดขึ้นกับการนอนกับเพื่อนสนิทของเขา

มีบางอย่างผิดปกติอย่างร้ายแรงกับกัปตันทีมลากอส ไม่มีทางที่เดเรค เฮลจะเป็นมนุษย์***“ฉันสงสัยว่าคุณเป็นมนุษย์หรือเปล่า คุณเคลื่อนไหวเร็วมาก อย่างกับว่าเร็วเกินจริงไปเลย ไม่มีมนุษย์คนไหนจะเคลื่อนไหวเร็วขนาดนั้นได้ รู้ไหม? มันไม่ยุติธรรมสำหรับพวกเรา ฉันหมายถึง มันเห็นได้ชัดว่าคุณออกกำลังกาย และฉันไม่ทำ นั่นอาจเป็นสาเหตุ แต่แบบ...ฉันแค่สงสัยว่าคุณเป็นมนุษย์เท่านั้นเอง” “หยุดพูดซะ สติลินสกี้ ไม่งั้นฉันจะ—” “ส่งฉันไปนั่งข้างสนามทั้งฤดูกาลเลยเหรอ?” ไสตล์ถาม โดยรู้ดีว่าเดเรค เฮลขู่เขาไม่ได้หรอก

คีธคือ นักกีฬาดาวเด่นของโรงเรียนอัลเทีย และแลนซ์ นักข่าวเจ้าเล่ห์ของหนังสือพิมพ์โรงเรียน ก็กำลังหลงรักเขาอย่างหนัก ปัญหาเดียวคือ? พวกเขาไม่เคยเจอกันมาก่อน ดังนั้นเมื่อแลนซ์ตัดสินใจที่จะเผยแพร่ความรู้สึกที่ซ่อนเร้นมานานของเขาในบทความที่โรแมนติกอย่างเปิดเผย เขาก็ได้จุดชนวนการแพร่ระบาดไปทั่วทั้งโรงเรียนโดยไม่ตั้งใจ ทันใดนั้นนักเรียนทั้งโรงเรียนก็เข้ามามีส่วนร่วมในละครเรื่องนี้ แต่คำพูดจะเพียงพอที่จะเอาชนะใจหนุ่มรูปหล่อลึกลับของโรงเรียนได้หรือไม่?

ด้วยที่ดรากอน มัลฟอย เป็นคู่หูที่ได้รับมอบหมายให้แฮร์รี่ฝึกฝนเป็นอรอว์ในหกสัปดาห์ข้างหน้า แฮร์รี่เตรียมตัวไว้แล้วว่าทุกอย่างจะต้องไม่ราบรื่น แต่การที่พวกเขาเผลอไปผูกมัดกันโดยไม่ได้ตั้งใจในยี่สิบนาทีแรกของภารกิจแรกนั้น ดูเหมือนจะเกินกว่าที่คาดคิดไว้เสียอีก แม้แต่สำหรับพวกเขา

ชีวิตหลังสงครามของดราโก้เป็นอย่างที่เขาปรารถนา: เรียบง่าย สงบ สามารถคาดเดาได้ และปลอดภัย แต่เมื่อคำสาปลึกลับทำลายความสงบสุขที่เขาสร้างมาอย่างยากลำบาก ก็มีเพียงคนเดียวที่เขาไว้ใจได้ให้ช่วยเหลือเขา หลังจากทั้งหมด แฮร์รี่ พอตเตอร์เคยช่วยชีวิตเขาไว้แล้ว ตอนนี้ดราโก้ต้องเชื่อว่าพอตเตอร์จะสามารถทำได้อีกครั้งหนึ่ง (รีมิกซ์จาก If the Sun Goes Black โดย pasdexcuses) หมายเหตุ: เนื่องจากบทสุดท้ายของฟิคเรื่องนี้มีไว้เพื่ออ่านควบคู่ไปกับต้นฉบับ และต้นฉบับได้ถูกลบออกไปแล้ว ฟิคเรื่องนี้จึงไม่สมบูรณ์ ขณะนี้กำลังดำเนินการแก้ไขอยู่ ข้อความนี้จะถูกลบออกเมื่อการเขียนใหม่เสร็จสมบูรณ์และโพสต์แล้ว

"ใครจะไปรู้ล่ะ?" ลุคยิ้มบางๆ ให้เบนและเรย์ ขณะที่ทั้งสองนั่งเงียบและไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน "พวกคุณสองคนอาจจะได้เรียนรู้ที่จะเข้ากันได้ดีเสียด้วยซ้ำ ใช่ไหม เลอา?" "เหมือนไฟไหม้บ้านเลยล่ะ" แม่ทัพพูดเสียงเรียบ "พร้อมด้วยเสียงกรีดร้อง เปลวไฟ และผู้คนวิ่งหนีเอาชีวิตรอด" "นั่นสินะ" ดวงตาสีฟ้าของลุคเป็นประกาย "อาจจะไม่มีผู้รอดชีวิตก็ได้"

ด้วยความสิ้นหวังที่จะหาอัลฟ่ามาช่วยเหลือในช่วงฮีทที่กำลังจะมาถึง คาวเฮะและไทก์นารี่จึงตัดสินใจอย่างฉับพลัน: จ้างอัลฟ่าระดับหนึ่งดาวสองคนมาช่วยเหลือ พวกเขาไม่รู้เลยว่าการจัดการเช่นนี้จะให้มากกว่าที่พวกเขาคาดหวังไว้มากนัก—คู่ครองตลอดชีวิต

เมื่อเอ็ดติดอยู่หลังคนขับรถที่ขับช้าคนเดิมเป็นเวลานานในระหว่างการเดินทางบนถนนของเขาผ่านทางตะวันตกเฉียงเหนือของแปซิฟิก นั่นเป็นเรื่องหนึ่ง แต่เมื่อเขาพบว่าตัวเองอยู่ที่จุดพักรถเดียวกันกับคนขับรถที่ทำให้เขาหงุดหงิด มันเป็นอีกเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว สเตดคนนี้เป็นคนบ้าๆ บอๆ แต่เมื่อเอ็ดได้พบกับเขาอีกครั้งหลายวันต่อมา คราวนี้ติดอยู่ข้างทางและต้องการความช่วยเหลือ เอ็ดก็จบลงด้วยการเดินทางบนถนนที่แตกต่างออกไปเล็กน้อยจากที่เขาตั้งใจจะไป—กับผู้ชายที่เขาไม่คิดว่าจะตกหลุมรักอย่างแน่นอน เห็นได้ชัดว่า แผนการเปลี่ยนแปลง

เดรโกทรยศไปเข้าร่วมฝ่ายกบฏ รอยมืดหายไปแล้ว เขาละทิ้งการป้องกันจิต และความตายด้านก็ลดลง ปริศนาต่างๆ ดึงดูดความสนใจเขา แกรนเจอร์เป็นปริศนาอย่างหนึ่ง ปริศนาอันมืดมนงดงามและน่าประทับใจ [AU ยุคสงคราม เจ็ดปีหลังจากสงครามที่ฮอกวอตส์ ช้าๆ แต่แน่ๆ]

นี่คือรวมฟิคที่ฉันเขียนลงในทัมเบลอร์ของฉัน Starfins รับรีเควส! [กำลังก่อสร้าง]

ความทรงจำเกี่ยวกับเปลวเพลิงที่เลียเสาในห้องบัลลังก์บนระนาบบรรพบุรุษ รอยยิ้มเยาะเย้ยของเนจาดากาเต็มไปด้วยความทรงจำของชูริ ไฟและแผ่นดิน “เจ้ามีความสุขที่จะตายด้วยน้ำมือของข้า” เธอก้องเสียง ผิวหนังบนแขนของเธอเป็นตุ่มเนื่องจากความหนาวสั่นที่วิ่งผ่านตัวเธอ “ใช่ แต่ข้าปรารถนาเพียงสิ่งเดียว และข้ายังไม่ได้รับมันก่อนตาย ดังนั้นข้าจึงดีใจที่เจ้าแสดงความเมตตาในที่สุด” “แล้วเจ้าปรารถนาสิ่งใด?” ชูริถาม ขณะที่ก้าวเข้าหาเขาจากเตียง “ผู้คนของเจ้าว่ายน้ำขึ้นแม่น้ำเพื่อทำลายพรมแดนของวากานด้า? อาณาจักรแห่งโลหิตต่อต้านทุกประเทศในโลก?” “ข้าปรารถนา” นาโมร์กล่าวเบาๆ มองเธอและไม่ขยับ “ที่จะได้ยินเจ้าเรียกชื่อข้า” ____________________ ชูริผู้สละบัลลังก์แห่งวากานด้า มีเวลาคิดถึงอนาคตของวากานด้ามากมายในเฮติ โชคดีที่มีคนอื่นมากกว่ามีความสุขที่จะให้ความช่วยเหลือ แต่เมื่อเกิดเหตุการณ์ใหม่ขึ้น เธอกับนาโมร์แห่งทาโลกันต้องสร้างพันธมิตรชั่วคราวในขณะที่นำทางทะเลที่อันตรายกว่าที่ทั้งคู่คาดไว้

“เฮ้ ซาสึเกะ” เสียงของนารูโตะแผ่วเบา ดูเขินอายเล็กน้อย “นี่…เป็นความลับระหว่างเราใช่มั้ย? งั้น…ไม่มีใครรู้เรื่องนี้นะ” เขียนขึ้นมา เช่นเดียวกับเรื่องราวทั้งหมดของฉัน เพื่อบำบัดจิตใจอย่างลึกซึ้ง

“แค่กอดเหรอ พี่ชาย?” ธอร์จ้องมอง โลกิจ้องกลับ แล้วโยนจุกขวดเบาๆ มันส่องประกายในอากาศแป๊บหนึ่งก่อนที่เขาจะคว้ามันไว้ได้อีกครั้ง “ไม่มีอะไรอย่างอื่นที่เจ้าอยากจะให้ข้าเหรอ? ไม่มีอะไรที่เจ้าอยากจะพูดเหรอ? เพราะว่า”—เขาเหยียดแขนออกและยิ้มอย่างเชื้อเชิญ มือทั้งสองข้างว่างเปล่าทันที—“ข้าอยู่ตรงนี้” --- ไม่มีพล็อต มีแค่ฉากเซ็กส์ระหว่างพี่น้องที่ยาวเหยียด เลอะเทอะ ยืดยาด และลามกอนาจารแค่นั้น แค่นั้นจริงๆ ขอโทษ

เงาของเขาส่องสว่างจากไฟหน้าของมินิคูเปอร์ และดูเหมือนว่าเขาจะกระแทกศีรษะแรงกว่าที่คิด เพราะมันดูเหมือนว่า... “เมอร์ลิน?” และเมอร์ลินรู้สึกราวกับหัวใจจะระเบิดออกมาจากอก เพราะเสียงนั้น ชื่อจริงของเขา และเมื่อเขามองขึ้นไป... ผมสีทองสะท้อนแสงจากรถ อาร์เธอร์ เพนดรากอน ยืนอยู่เปลือยเปล่ากลางถนนที่นำไปสู่ทะเลสาบอะวาลอน

ในที่สุดก็เกิดอะไรบางอย่างขึ้นกับความหลงใหลที่น่าอายของแฮร์รี่ที่มีต่อมัลฟอย (อืม สองอย่าง บางคน อะไรก็ตาม นอกจากนั้นเพื่อนๆของแฮร์รี่ทุกคนก็แย่มากด้วย)

เพเนโลปีตั้งใจจะปรับความสัมพันธ์กับอีโลอิสให้ดีขึ้น ในขณะเดียวกันก็รักษาระยะห่างจากโคลิน โคลินตั้งใจจะลดระยะห่างระหว่างเขากับเธอ ทั้งคู่พบว่าตนเองถูกขัดขวางโดยสถานการณ์ต่างๆ เช่น ความผิดพลาด ความทรงจำที่หายไป และความอลหม่านมากมายในช่วงคริสต์มาสที่ออเบรย์ฮอลล์

ในเรื่องที่ดะไซไม่มาทำงาน และคุนิคิดะกับอัตสึชิไปที่บ้านของเขาเพื่อลากเขากลับไปที่สำนักงาน แล้วก็ได้พบกับความประหลาดใจที่แปลกมาก สปอยล์ ความประหลาดใจคือจูยะ อัปเดต!! ฉันตัดสินใจที่จะเปลี่ยนเรื่องนี้เป็นรวมเรื่องสั้นเกี่ยวกับปฏิสัมพันธ์ของจูยะ/สำนักงาน ดังนั้นตอนนี้จะมีการอัปเดตและอื่นๆ ส่วนใหญ่แยกกัน แต่ตามลำดับเวลาเดียวกัน

เมื่อคลิปเซ็กส์ของคิมแทฮยองรั่วไหลออกไปในวันหนึ่ง เขาก็ถูกผลักดันเข้าสู่จุดสนใจมากกว่าที่เคยเป็นมา ท้ายที่สุดแล้วเขาก็เป็นที่พูดถึงของเมือง ด้วยชื่อของเขาที่ติดเทรนด์บนแพลตฟอร์มโซเชียลมีเดียต่างๆ – แต่ด้วยเหตุผลที่ผิดทั้งหมด ในความพยายามที่จะควบคุมความเสียหายอย่างฉวยโอกาส เอเจนซี่ของเขาตัดสินใจที่จะทำสิ่งที่ไม่อาจคาดคิด: จัดฉากความสัมพันธ์กับนักฟุตบอลเจอนจองกุกจาก K League 1 เด็กทองของเกาหลีใต้ ผู้ซึ่งการหย่าร้างของเขาเพิ่งสร้างความฮือฮาให้กับข่าว และคนที่แทฮยองไม่ได้เจอมาเกือบสิบปี ความเกลียดชังปะทุขึ้นอย่างรวดเร็วระหว่างศัตรูในวัยเด็กขณะที่พวกเขายอมรับที่จะเริ่มต้นการแข่งขันของพวกเขาต่อจากที่พวกเขาจบลง

"ขอแสดงความยินดีด้วย เพอริล" นโปเลียนพูดเสียงเรียบ ดูท่าทางสนุกสนานจนอิลยาถึงกับรู้สึกหงุดหงิด "คุณโชคดีเหลือเกินที่จะได้จูบฉันจนหมดสติ บัดนี้จงเป็นสุภาพบุรุษที่ดีและวางมือของคุณไว้ที่ก้นของฉันได้ไหม? ฉันเริ่มรู้สึกถูกทอดทิ้งแล้ว" ซึ่งเด็กหนุ่มทั้งสองต้องปลอมตัวเป็นคู่รัก โดยนโปเลียนสนุกสนานมาก ในขณะที่อิลยาไม่แน่ใจว่าจะต่อยฟันนโปเลียน หรือจูบเขาดี

“ถ้าคุณขอ จองกุกย่อมให้คุณโดยสารรถของเขาแน่” จีมินเยาะเย้ย “ฉันจะเดินไปเองดีกว่า” หรือ: อะไรจะแปลกกว่าการนั่งรถข้ามประเทศกับศัตรูคู่อาฆาตในคืนคริสต์มาสอีฟได้อีก ไม่มีอะไร นั่งบนอวัยวะเพศของเขาในเช้าวันคริสต์มาส

มิน ยุนกิ เป็นผู้อำนวยการฝ่ายศิลป์ที่ไม่มีความอดทนต่อเรื่องไร้สาระ มองหาความสมบูรณ์แบบสูงสุดในทุกสิ่งที่เขาสร้าง คิม แทฮยอง คือเจ้าของร่วมร้านบูติกเสื้อผ้าวินเทจที่คุยกับเสื้อผ้าและเรียนเวทย์มนตร์จาก Tumblr มันคือคู่ที่สร้างขึ้นในนรกชั้นลึก [“แทฮยอง-อ่า” ซอกจินพูดอย่างเจ้าเล่ห์และอ่อนโยน “นายไม่กลัวที่จะเจอยุนกิหรอกใช่ไหม?”แทฮยองรู้ว่านี่คือกับดัก ซอกจินรู้ว่านี่คือกับดัก แม้แต่เยontan ที่วิ่งวนรอบแทฮยองตอนนี้ก็รู้ว่านี่คือกับดักคิ้วที่ขมวดเข้าหากันของเขาแสดงออกได้ดีมาก และตอนนี้มันกำลังบอกว่า 'อย่าตกเป็นเหยื่อ อย่าเป็นปลาโง่'แทฮยองเป็นปลาโง่]

เมื่อซีอีโอ Jeon Jeongguk ได้รับข้อเสนอที่เขาปฏิเสธไม่ได้ เขาจึงต้องการความช่วยเหลือจากมือขวาเพื่อให้แน่ใจว่าทุกอย่างเป็นไปตามแผน น่าเสียดายที่ผู้สมัครที่เหมาะสมที่สุดคือ Park Jimin ทนายความที่ดีที่สุดในโซลและศัตรูคู่อาฆาตของ Jeongguk

เมื่อจินนี่ได้รับบาดเจ็บจากการหลอกลวงแบบวรอนสกีที่ผิดพลาด เฮอร์ไมโอนี่ก็รีบพาเธอออกไปจากฝูงแฟนๆ ที่กำลังมุงอยู่ และตรงไปยังส่วนที่เงียบสงบกว่าของโรงพยาบาลเซนต์มังโก ซึ่งมีแม่มดผู้รักษาเพียงคนเดียวคือ นาร์ซิสซา แบล็ค หมอและผู้เชี่ยวชาญด้านการอ่านใจ และดูเหมือนว่าความคิดของเฮอร์ไมโอนี่จะดังมาก โอ๊ะ

หลายปีมาแล้วที่ฮยอนจินแสร้งทำเป็นสมาชิกวง Stray Kids ปกติธรรมดาเพื่อปกปิดสถานะเหนือธรรมชาติลับๆของเขา มันแย่พออยู่แล้วที่เขาต้องอยู่ร่วมกับเหล่าสิ่งเหนือธรรมชาติอื่นๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่ออาการที่เขาแสดงออกถึงการไม่ชอบการถูกสัมผัสถูกเข้าใจผิดว่าเป็นความเกลียดชัง ทั้งๆที่ความจริงแล้วมันตรงกันข้ามสิ้นเชิง เพิ่มความจำเป็นในการเฝ้าระวังอย่างต่อเนื่องเพื่อไม่ให้ถูกองค์กรเหนือธรรมชาติที่เรียกว่าหอคอยจับได้ และชีวิตความรักที่ไม่มีอยู่จริงซึ่งซีดจางเมื่อเทียบกับความรักที่เบ่งบานหลายคู่ในกลุ่ม และคุณก็จะได้คู่มือทีละขั้นตอนที่สมบูรณ์แบบในการทำให้ฮยอนจินคลั่งไคล้

นีลไปที่สหรัฐอเมริกาเพื่อเข้าร่วมทีมเชียร์ลีดเดอร์ PSU Vixens การเข้าร่วมทีมเชียร์ของ Palmetto ทำให้เขาได้มีโอกาสไปยุ่งกับคนที่เขาเกลียดที่สุดไปพร้อมๆ กับการทำในสิ่งที่เขารัก นั่นคือการเต้น เขาอยู่ที่นี่เพื่อสร้างความปั่นป่วน และนั่นคือสิ่งที่เขาจะทำ - แม้ว่าอาจจะมีบางสิ่งบางอย่างที่เขาไม่ได้วางแผนไว้ว่าจะไปในทางที่มันไป และบางทีเขาอาจจะไม่รังเกียจที่จะให้บางอย่างเกิดขึ้นเลยสักนิด

เขามองไปที่ปีเตอร์อย่างกระทันหันเมื่อเขาพึมพำบางอย่างฉลาดๆ เบาๆ โดยที่แขนไขว่และคิ้วขมวด ในขณะที่มิเกลแสดงเขี้ยวออกมาโดยสัญชาตญาณ— แล้วนิ้วของปาร์คเกอร์ก็เกี่ยวเข้าไปที่เขี้ยวของเขา ปากกระตุกเป็นรอยยิ้มที่หงุดหงิด มิเกลแข็งทื่อ ตาเบิกกว้างเมื่อปีเตอร์ไม่ดึงออก เขายังเขย่าหัวของมิเกลด้วยนิ้วที่เกี่ยวอยู่หลังเขี้ยว ถอนหายใจราวกับผิดหวัง เหมือนกับว่าเขากำลังจับเขี้ยวของนักล่าตัวใหญ่ และไม่หวั่นไหวเลยแม้แต่น้อย (หรือ ปีเตอร์และวิธีการที่ไม่ธรรมดาของเขาในการทำให้มิเกลสงบลง)

เมื่อแลนซ์ถูกคู่หมั้นทิ้งเพียงไม่กี่วันก่อนที่ครอบครัวของเขาจะบินมาเยี่ยม เขาพบว่าตัวเองติดอยู่ในความลวงใหญ่ ตอนนี้ไม่มีเจ้าสาว และไม่มีความกล้าที่จะสารภาพความจริง เขาจึงต้องการคนรักปลอมๆ อย่างเร่งด่วน และคีธก็ดันอยู่ผิดที่ผิดเวลาพอดี

ไทก์นาริปฏิเสธที่จะถอยหลัง ยิ้มเจ้าเล่ห์ติดอยู่บนใบหน้าราวกับกาว “ฉันแค่คิดว่า… บางทีเขาอาจสนุกกับฉันมากกว่า” “กับคุณเหรอ?” อัลไฮธัมเยาะเย้ย อากาศตึงเครียด ช่องว่างระหว่างพวกเขายิ่งแคบลง ความอบอุ่นจากมือของอัลไฮธัมซึมผ่านเสื้อของไทก์นาริ “ใช่” ไทก์นาริหายใจแผ่วเบา จ้องมองดวงตาคมกริบของอัลไฮธัม “ฉันแค่ไม่เชื่อว่าคุณจะทำให้คาเวห์พอใจ… ยิ่งกว่านั้นคือฉัน” หรือ: เกมหมุนขวดขณะเมาสุราพัฒนาไปอย่างรวดเร็วและควบคุมไม่ได้

“ฉันช่วยเจ้าหนีออกจากดาวดวงนี้ได้” มันโดพูดเสียงแข็ง “แต่ฉันต้องการข้อมูลตอบแทน” เธอมองขึ้นมาที่เขาผ่านเส้นขนเล็กๆ บนใบหน้า แล้วกระซิบเบาๆ เสียงราวกับกำลังหลงทาง…ราวกับว่าเธอไม่รู้จะพูดอะไรต่อ… “ฉันไม่มีข้อมูลอะไร” สิ่งที่มันโดไม่เชื่อ