ust

พวกเขาไม่เคยพูดคุยเรื่องเพศกันเลยตลอดปีที่รู้จักกัน อืม ก็ไม่เชิงถูกต้องเสียทีเดียว: เชอร์ล็อกไม่เคยพูดถึงเรื่องเพศเลยแม้แต่คำเดียว; ส่วนจอห์นนั้นบ่นเรื่องที่ตัวเองขาดเรื่องนั้นไปหลายต่อหลายครั้ง

สไตล์ส์บังเอิญไปผูกมัดกับเดเรกด้วยเวทมนตร์ มันสุดยอดมาก

แฮร์รี่ไม่ถือสาเลยจริงๆ ที่สลิธีรินรุ่นเดียวกันกับเขากลับมาเรียน NEWT กันเยอะขนาดนี้ ไม่เลยจริงๆ แค่ว่า—พวกเขาจำเป็นต้องเป็นมิตรกันขนาดนี้หรือเปล่า? เขาไม่ได้มีอคติหรอกนะ ไม่เลยจริงๆ แค่ว่า—พวกเขาต้องมีแผนการอะไรสักอย่างใช่มั้ย? แฮร์รี่รู้สึกกระวนกระวายใจกับความสนใจที่เขากำลังได้รับจากทุกคน—สลิธีรินเป็นปัญหาที่เล็กน้อยที่สุด ถ้าจะพูดให้ยุติธรรม—และกำลังดิ้นรนกับการเปลี่ยนแปลงมากมายของฮอกวอตส์ แฮร์รี่อยากจะรู้สึกมีความสุขที่อย่างน้อยก็ยังมีสิ่งหนึ่งที่คงที่อยู่: ดราโก มัลฟอย ยังคงเกลียดเขาอย่างสุดหัวใจ แต่เมื่อเขาถูกสะกดรักโดยใช้เวทมนตร์ผิดกฎหมาย แฮร์รี่พบว่าเขามีเรื่องให้ต้องกังวลมากกว่าที่ว่า เบลส ซาบินี่ อยากเป็นเพื่อนกับเขาจริงๆ หรือเปล่า เพราะถ้าทุกคนที่ได้รับผลกระทบได้รับพร—หรือคำสาป ดูจากสีหน้าของมัลฟอยแล้ว—ด้วยรอยสักเวทย์มนตร์ที่เผยชื่อของคู่แท้ แล้วทำไมผิวของแฮร์รี่ถึงยังคงโล่งเตียนอยู่ล่ะ?

ดูเหมือนว่าฮาจิเมะจะเป็นพวกชอบความเจ็บปวดอยู่ไม่น้อย และขณะที่เขามองลงไปที่เสื้อยืดลายไทดายด์ AREA51 ในมือ เขาก็คิดว่า “ฉันตกหลุมรักไอ้คนบ้าคนนี้เข้าแล้วใช่มั้ยเนี่ย?”

“ผมได้,” เขาพูดว่า “สรุปไปอย่างผิดพลาดโดยสิ้นเชิง คุณวัตสันที่รัก มันอันตรายเสมอที่จะใช้เหตุผลจากข้อมูลที่ไม่เพียงพอ” -- อาร์เธอร์ โคนัน ดอยล์, The Adventure of the Speckled Band

หลังจากที่เขาเผลอทำให้มัลฟอยท้องเพราะเมาแล้วไปมีอะไรกันที่ผับ แฮร์รี่ก็ไม่คิดว่าการตกหลุมรักเขาจะง่ายขนาดนี้

มัลฟอยพบเหรียญ ฮาร์รี่พบจดหมาย เรื่องราวเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ เรื่องราวเกี่ยวกับครอบครัว เรื่องราวเกี่ยวกับต้นมะนาวที่ไหนสักแห่งในอียิปต์บน

หลายศตวรรษก่อน สัญญาแต่งงานเป็นเรื่องปกติ — การสร้างพันธมิตรระหว่างครอบครัวที่พร้อมอยู่แล้ว คาดหวังและปฏิบัติตามโดยไม่มีการร้องเรียน แต่บรรทัดฐานมีวิธีการเปลี่ยนแปลง และเมื่อสัญญาที่สงบนิ่งมานานกลับมามีชีวิตอีกครั้ง แฮร์รี่ต้องนำทางเส้นทางที่ไม่คาดคิดซึ่งแตกแยกออกไปจากเส้นทางที่เขาคิดว่าจะง่ายหลังสงคราม... กับดราโก มัลฟอย

มิดโบริย่าจมูกย่นด้วยความสับสน “อ่า ชูโตะ ทำไมนายถึงจ้องฉันแบบนั้นล่ะ?” “ฉัน-” โทโดโรกิเริ่มโกหก จนความคลื่นไส้กระแทกเขาเหมือนประตูห้องที่บาคุโกเข้ามา “ฉัน--” โทโดโรกิจนฟันกรอด และจ้องเขม็งไปที่กำแพงด้านหลังมิดโบริย่า ลาก่อน มิตรภาพ มันยอดเยี่ยมมากจริงๆ ตราบเท่าที่มันยังอยู่ “เพราะว่านายน่าสนใจมาก” พวกเขาบอกว่าความซื่อสัตย์คือสิ่งที่ดีที่สุด แต่แน่ๆเลยว่ามันทำให้โทโดโรกิเป็นคนโง่เขลาอย่างสมบูรณ์ ซึ่งโทโดโรกิอยู่ภายใต้อิทธิพลของควิร์กบอกความจริงลึกลับและทุกข์ทรมาน อุรารากะหัวเราะเขา มิดโบริย่าสับสนแต่ก็หลงรักอยู่ดี และทวิตเตอร์คือเว็บไซต์ที่กระหายน้ำที่สุดในโลก

เมื่อดรากอน มัลฟอย ตกอยู่ในห้วงนิทราที่ถูกสาป และสามารถปลุกได้ – อย่างน้อยก็ตามที่ เดลี่พรอเฟต แหล่งข่าวที่น่าเชื่อถืออย่างที่สุดกล่าวไว้ – ด้วย ‘จูบแห่งรักแท้’ แฮร์รี่ พอตเตอร์รู้ดีว่าไม่มีทางเป็นไปได้เลยที่เขาจะเป็นคำตอบของปริศนานี้ เขา . . . ?

ดราโก มัลฟอย หัวหน้าฝ่ายกิจการวีลาที่กระทรวงสิ่งมีชีวิตเวทมนตร์ ไม่ได้ทำอะไรเพื่อคนอื่น แฮร์รี่ พอตเตอร์ ที่เพิ่งกลายเป็นมนุษย์หมาป่า ไม่ใช่ “คน” – อย่างน้อยก็ไม่ใช่สำหรับดราโก ดราโกวางแผนที่จะตกหลุมรักแฮร์รี่เมื่อเขาตัดสินใจช่วยเขาหรือเปล่า? ไม่ใช่ เขาลงเอยด้วยการตกหลุมรักเขาอยู่ดีหรือเปล่า? ฟะ! คุณคิดว่าไงล่ะ?

สองปีหลังสงคราม แฮร์รี่พอใจกับชีวิตของเขา โอเค อาจจะน่ารำคาญนิดหน่อยที่เขาชนะรางวัลหนุ่มโสดที่น่าสนใจที่สุดของนิตยสารแม่มดประจำสัปดาห์อยู่เรื่อยๆ และเขาไม่ค่อยอยากจะไปงานเปิดตัวรูปปั้นทองคำขนาดมหึมาของตัวเองเท่าไหร่ แต่เขารักเพื่อนๆ และเขารักการเป็นอรออร์ และถ้าหากเขายังปรารถนาอะไรบางอย่างมากกว่านี้ อะไรบางอย่างที่เขาแทบจะไม่กล้าคิดถึง มันก็คงจะผ่านไปเองแหละ ไม่มีใครมีความสุขตลอดเวลาหรอกใช่มั้ย? แต่แล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนไป และแฮร์รี่ก็ถูกโยนเข้าไปในโลกใหม่ที่น่าตื่นตาตื่นใจที่เขาไม่แน่ใจว่าจะสามารถหนีออกมาได้จริงๆ และเมื่อเวลาผ่านไป เขาเริ่มสงสัยว่า: เขาอยากจะหนีจริงๆหรือเปล่า? หรือก็คือเรื่องที่ดรากอนเป็น - ประมาณว่า - ซูเปอร์สตาร์มักเกิ้ล (มันซับซ้อน)

ลานหวางจีได้พบกับคนแปลกหน้าผู้งดงามระหว่างการล่าปีศาจตามปกติ เขาตกหลุมรัก

แฮร์รี่ไม่ใช่คนประเภทที่จ่ายเงินเพื่อแลกกับเซ็กส์ เขาไม่ใช่จริงๆ จนกระทั่งเขาเป็น

คำว่า "ใช่" หลุดจากปากของจิมไปก่อนที่เขาจะได้คิดอะไรเลย\r\n

มันไม่ใช่ว่าความคิดที่สไตส์จะพูดถึงเขาไม่ได้ทำให้ท้องของเขาปั่นป่วน มันเป็นเพราะมันทำให้เป็นแบบนั้น มันทำให้เขารู้สึกอึดอัดอย่างเหลือเชื่อและเขาไม่รู้ว่าทำไม เขาอายุยี่สิบเจ็ดปีแล้ว เขาเสียภาษี เขาพาแม่ไปทานอาหารกลางวันวันอาทิตย์ เขาเป็นผู้ใหญ่แล้ว แต่เขารู้สึกเหมือนมีผีเสื้อบินอยู่ในท้องเมื่อเขาเหลือบมองไปทางสไตส์ และความร้อนในอกของเขาที่รู้สึกเหมือนกับสิ่งที่เขาคิดว่าความปรารถนาควรจะรู้สึกแบบนั้น

ดีนนอนไม่หลับ แคสเสนอจะช่วยให้เขาเหนื่อย

“แล้วนี่มันอะไรกัน?” เขาชี้ไปที่หญิงสาวคนแรก “ผมเห็นคุณคาบแรก คุณแทบจะไม่พยายามรับลูกบอลที่โยนให้เลยด้วยซ้ำ ผมแน่ใจเลยว่าคุณใช้เวลาไปกับโทรศัพท์มากกว่า” หญิงสาวกลอกตา และดูเหมือนจะไม่รู้สึกละอายใจเลยที่เอาโทรศัพท์มาใช้ในห้องเรียน เดเร็กรู้ว่าถ้าเป็นฟินสต็อคคงเหยียบโทรศัพท์ไปแล้ว “แล้วคุณ” เขาชี้ไปที่หญิงสาวคนที่สอง ตัวสูงกว่าและมีดวงตาที่จ้องมองเดเร็คอย่างเย็นชา “คุณโยนอะไรไม่เป็นเลยสักอย่าง แล้วคุณล่ะ” เขาชี้ไปที่เด็กหนุ่ม พยายามหลบสายตาเขา แต่ก็ทำไม่ได้ “หนักร้อยห้าสิบปอนด์เปียกปอนเหรอ?” เด็กหนุ่มยิ้มเยาะเขา และเดเร็คก็หันหน้าหนีอย่างเด็ดเดี่ยว ตอนนี้เขากำลังพยายามอย่างสุดชีวิตที่จะไม่นึกภาพเขาตอนเปียก "ผมทำงานกับพวกนี้ไม่ได้"

สไตล์สออกจากเบคอนฮิลส์เมื่อจบปีที่สอง เขาถูกฝูงทิ้ง ถูกนักล่าทำร้าย และแบกพลังเวทย์มหาศาลไว้ภายในตัว ไม่ต้องพูดเลยว่าชีวิตเขาแย่มาก แต่เมื่อสไตล์กลับมาเบคอนฮิลส์หลังจากนั้นกว่าหนึ่งปีพร้อมกับบุคลิกใหม่ เขาไม่ใช่คนไร้พลังที่ฝูงจำได้อีกต่อไป และเมื่อปีศาจคุกคามเบคอนฮิลส์ เขาก็พิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าการพูดจาเสียดสีไม่ใช่การป้องกันตัวเพียงอย่างเดียวของเขา *กำลังอยู่ระหว่างการสร้าง - ฉันกำลังแก้ไขบทก่อนหน้าทีละเล็กทีละน้อย แม้ว่าเนื้อหาโดยรวมจะไม่เปลี่ยนแปลง ขอบคุณที่ติดตามเรื่องนี้นะ!*

เมื่อดาร์ซี ลูอิส ลิงทดลองที่ไม่ใช่ซูเปอร์ฮีโร่แน่ๆ ทำบางอย่างที่กล้าหาญอย่างเหลือเชื่อและโง่เขลาอย่างมโหฬาร เธอก็ช่วยเหล่าอเวนเจอร์สและโลกใบนี้จากการถูกทำลายล้างโดยธานอส การเก็บกวาดหลังจากนั้นสนุกน้อยกว่าที่เธอคิดไว้มาก หลังจากการทดลองเพื่อดูขอบเขตความสามารถใหม่ๆของเธอ เธอก็พบว่าชะตากรรมของเธอเกี่ยวข้องกับบัคกี้ บาร์นส์และสตีฟ รอเจอร์อย่างไม่สามารถอธิบายได้ เมื่อเข้าร่วมกับอเวนเจอร์ส เธอต้องหาตำแหน่งของตัวเองไปพร้อมๆกับการนำทางทะเลที่ปั่นป่วนของการผูกติดกับทหารสองคนที่ขรึมที่สุดเท่าที่เคยมีมา สตีฟ รอเจอร์ส หัวแข็ง! บัคกี้ บาร์นส์ ซึมเศร้าและโกรธ! ดาร์ซี ลูอิสสุดเท่! โทนี่ สตาร์ค พี่ชายสุดเจ๋ง! การกล่าวถึงเดวิด โบวี่หลายครั้ง! เรื่องนี้มีทุกอย่าง!

หกปีหลังจากที่เบน โซโลละทิ้งบ้านเกิดเพื่อเข้าร่วมกองทัพโรมัน เขาได้กลับมาเกิดใหม่ในฐานะไคโล เรน—นักรบกลาดิเอเตอร์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดของจักรพรรดิสนุก เขาใช้ชีวิตท่ามกลางเลือดและความมั่งคั่ง เกียรติยศที่ได้รับมาจากความโกรธแค้นและความจงรักภักดีเพียงอย่างเดียว จนกระทั่งคืนหนึ่ง สนุกมอบของขวัญให้กับนักสู้คนโปรดของเขา: หญิงสาวทาสผู้เปี่ยมไปด้วยพลังอันแรงกล้า ห่อหุ้มด้วยผ้าไหม รออยู่ในห้องของเขา (ละครอิงประวัติศาสตร์โรมันโบราณ เรื่องราวของเรย์โล)

กษัตริย์ แม้แต่พระองค์ใหม่ ก็ไม่ควรปรารถนาเหล่าผู้รับใช้ชาย ไม่ควรให้ดวงเนตรทรงเพ่งมองข้อมือ ริมฝีปากอวบอิ่ม หรือรูปทรงของต้นขาของพวกเขา อาร์เธอร์ทรงทราบเรื่องนี้ แต่พระองค์ก็ยังปรารถนา ไม่มีสิ่งใดเกี่ยวกับเมอร์ลินที่พระองค์ไม่ปรารถนา

โลกภายนอกหลงใหลในกลุ่มของนัมจุนมาตั้งแต่เดบิวต์: ไม่เพียงแต่พวกเขาจะเป็นไอดอลกรุ๊ปที่ผสมผสานโอเมก้า เบตา และอัลฟ่าเข้าด้วยกันเท่านั้น แต่ยังมีสมาชิกเจ็ดคนนำโดยอัลฟ่าหนุ่มที่ตั้งใจแน่วแน่ หลายคนคาดว่านัมจุนจะล้มเหลว กลุ่มของเขาจะแตกสลายและล่มสลาย แต่ให้นัมจุนโล่งใจ พวกเขาได้ขึ้นเป็นอันดับต้นๆ ในหลายๆ รายชื่อกลุ่มที่มีพลังมากที่สุดในโลก อย่างไรก็ตาม เมื่อซอกจินต้องการหยุดพักเพื่อช่วงฮีทอย่างไม่คาดคิด นัมจุนก็เริ่มลังเล เมื่อซอกจินต้องการอัลฟ่ามาใช้เวลาช่วงฮีทด้วย นัมจุนก็หยุดทำงานไปเลย และช่วงเวลาที่พลาดไปหลายปีก็เริ่มปรากฏให้เห็น (หรือ: ถ้าคุณอยากได้ฟิคที่นัมจุนอัลฟ่าสุดหล่อสำหรับซอกจินโอเมก้า แต่ปฏิเสธความรู้สึกของตัวเองมานานหลายปี (และในทางกลับกัน) ฉันมีฟิคให้คุณ) คลิกที่นี่สำหรับการแปลเป็นภาษารัสเซีย!

เดเรกเป็นคนเร่ร่อนไม่มีบ้าน ไม่มีจุดหมาย และไม่มีความต้องการที่จะมีชีวิตอยู่ สไตส์ทำงานในฟาร์มปศุสัตว์และม้าของครอบครัวที่กำลังจะล้มละลาย ขณะที่เพื่อนๆ ของเขาไปเรียนวิทยาลัย เมื่อเดเรกหลับไปในโรงนาแห่งหนึ่งอย่างอ่อนล้าและหิวโหย เขาก็ไม่คาดคิดว่าจะตื่นขึ้นมาที่ปลายกระบอกปืนลูกซองของนายอำเภอ และสไตส์ก็ไม่คาดคิดเลยว่าพ่อของเขาจะเชิญคนเร่ร่อนคนนั้นเข้ามาทานอาหารเช้า

เมื่อแบริและเลนค้นพบว่าพวกเขาได้กลายมาเป็นเพื่อนบ้านโดยบังเอิญ พวกเขาก็เรียนรู้ที่จะปรับตัวเข้ากับสถานการณ์การใช้ชีวิตใหม่ท่ามกลางความเข้าใจผิดและความเหมือนกันที่น่าประหลาดใจมากมาย หรือที่รู้จักกันในนามเรื่องเพื่อนบ้านสุดสนุก!AU ซึ่งกลายเป็นเรื่องความสัมพันธ์ปลอมๆ!AU ที่เต็มไปด้วยเรื่องราวแบบฉบับต่างๆ ความวุ่นวาย และพล็อตเรื่องที่คลุมเครือบางอย่าง

แฮร์รี่น่าจะรู้ดีกว่าที่จะรับคำท้าทายตอนเมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมัลฟอยนั่งอยู่ตรงนั้น มองแบบนั้น และใส่กางเกงรัดรูปแบบนั้น

ดรูโกดูเหมือนจะเปลี่ยนไปหลังสงคราม และยืนกรานที่จะชดใช้การกระทำของเขา แต่เขาก็ยังเป็นมัลฟอยอยู่ดี พระเจ้าช่วยกล้วยทอด... และดูเหมือนว่าจะเป็นมัลฟอยที่มีความชอบทางเพศแปลกๆ อยู่ด้วย...

ผู้อาวุโสของนิววัลแคนตัดสินใจที่จะฟื้นฟูประเพณีโบราณขึ้นมา และทันใดนั้นจิมก็ต้องช่วยหาสามีชาววัลแคนผู้มีเกียรติให้กับหัวหน้าเจ้าหน้าที่ของเขา

โทนี่พบว่าบัคกี้ถูกแช่แข็งอยู่ในเทือกเขาแอลป์และนำเขากลับมาคิดว่ามันจะช่วยให้สตีฟปรับตัวเข้ากับชีวิตสมัยใหม่ได้ถ้าเขาไม่โดดเดี่ยว แต่น่าเสียดายที่เขาพบว่ามันมีผลข้างเคียงทำให้เขารู้สึกหึงหวงอย่างไม่สมเหตุสมผล

แฮร์รี่พอใจกับชีวิตของตัวเองดีอยู่แล้ว ขอบคุณมาก — ดังนั้นมันจึงแย่พออยู่แล้วที่นางฟ้าเจ้าเล่ห์คนหนึ่งสาปให้เขาต้องกระโดดไปยังความเป็นจริงอื่นๆ แต่การได้เห็นมัลฟอยในทุกความเป็นจริง? แน่นอนว่ามากเกินไป และที่แย่กว่านั้น: ต้องการความช่วยเหลือจากไอ้คนเลวเพื่อหาทางออกจากเรื่องนี้ มันเป็นหายนะที่รอจะเกิดขึ้นจริงๆ อืม... อาจจะ

"พระเยซู สตีฟ ฉันเพิ่งต้องอธิบายให้กับอดีตนักฆ่าอายุเก้าสิบกว่าปีฟังว่า การ *ฝัน* และ *ตื่นขึ้นมาพร้อมกับลักษณะทางกายภาพที่ผิดปกติ* นั้นเป็นเรื่องปกติ และฟังนะ เราต้องหาหมอผู้ชายให้เขา สักคน คนหนึ่ง เพราะเมื่อฉันถามเขาว่าทำไมเขาไม่โทรหาเธอเพื่อพูดคุยเรื่องนี้ เขามองฉันราวกับว่าฉันแนะนำให้เขาตบหน้าเธอ" ชื่อเรื่องอื่นๆ: "มีแค่คุณ" "สตีฟ โรเจอร์ส ไม่เข้าใจอะไรเลย" "SSRIs และคุณ" "สตีฟ นาตาชาจะตีคุณ" "ซื้อความเข้าใจ" "ความเข้าใจของสตีฟว่างเปล่า" (คำเตือนเล็กน้อยสำหรับฉากจูบที่ไม่สมัครใจ)

โทนี่แสร้งทำเป็นอัลฟ่า จากนั้นเขาก็ลืมไปว่าตัวเองแสร้งทำอยู่ เรื่องเดียวที่เขาจำได้คือสตีฟ สตีฟพยายามช่วยเหลือในแบบฉบับของเขาที่ล้าสมัยและเคร่งครัดในเรื่องจริยธรรม โทนี่ชอบทำอะไรใหญ่โต เขาไม่เคยทำอะไรแบบลับๆ ล่อๆ เลย

พวกเขามีอายุ 22 ปีแล้ว และบาคุโกว์ก็ควบคุมภาพลักษณ์ต่อสาธารณะได้ในที่สุด คิดแบบว่า..."หนุ่มไม่ดี" และน้อยลงหน่อยกับ "ไอ้คนหัวร้อน" คิริชิมะอ่อนแอ (ถึงแม้ว่าเขาจะอ่อนแอมาตลอดก็ตาม)

ได้รับแรงบันดาลใจจาก cerulean8ullet บน tumblr: 'คู่แท้จะมีรอยช้ำสีฟ้าบนผิวหนังทุกครั้งที่อีกฝ่ายได้รับบาดเจ็บทางกาย' เรย์สงสัยมานานแล้วว่าใครคือผู้ที่ความเจ็บปวดของเขาปรากฏอยู่บนผิวหนังของเธอราวกับดอกไม้บาน - นักบินผู้กล้าหาญ ผู้ลักลอบขนของเถื่อนในตำนาน หรือวีรบุรุษ? เธอไม่เคยคาดคิดว่าจะพบเขาอยู่ฝั่งตรงข้ามของสนามรบ เรนยอมแพ้ที่จะตามหาหญิงสาวที่วาดภาพมือและสะโพกของเขาด้วยสีฟ้าราวกับท้องฟ้า แต่แล้วจู่ๆ เธอก็ยืนอยู่เหนือเขาพร้อมกับรอยแผลเป็นใหม่ของเขา รอยแผลเป็นที่เธอสร้างขึ้นด้วยมือของเธอเอง พวกเขากำลังมุ่งหน้าชนกันมาตั้งแต่วันที่พวกเขาเกิดมา ดึงดูดซึ่งกันและกันอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ และไม่มีใครสามารถรอดพ้นจากการบาดเจ็บได้

เมื่อโทรศัพท์ของสไตส์ สติลินสกี้ถูกสลับที่โรงยิม เขาแค่อยากได้มันคืนจริงๆ สิ่งสุดท้ายที่เขาคาดหวังคือการตกหลุมรักอย่างหมดหัวใจกับคนที่เอาโทรศัพท์ของเขาไป ดังนั้น แน่นอน นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น