การหายใจไม่ออก

เดเร็คเป็นช่างเป่าแก้วที่กำลังมองหาไอเดียใหม่ๆ ผู้ช่วยของเขา สก็อต มีเพื่อนศิลปินชื่อ สไตส์

สไตล์ส์ตระหนักถึงความสัมพันธ์ของเขากับสมาชิกฝูงของเขา และโดยไม่ตั้งใจได้แทรกตัวเข้าไปในชีวิตของพวกเขา โดยกลายเป็นคนสำคัญสำหรับพวกเขามากกว่าที่เขาเคยคิดไว้ แต่ปืนทุกกระบอกย่อมมีแรงถีบหลัง

ตอนแรกเขาเป็นกังวลว่าจะถูกดูถูกต่อหน้าฝูง หรือจะไม่มีวันกล้าสบตาปีเตอร์อีก หรือจะติดโรคประหลาดอะไรสักอย่างจากมนุษย์หมาป่า หรืออะไรทำนองนั้น แต่สไตส์ก็ไม่ได้เตรียมตัวสำหรับเรื่องนี้เลย

“บ้าจริง” อัตสึมุสบถออกมาพลางเซถอยหลังด้วยความมึนงง คนที่เขาชนก็เซถอยหลังเช่นกัน ผ้าคลุมศีรษะหลุดออกเผยให้เห็นผมสีดำหยิกศก และขณะที่อัตสึมุยกมือขึ้นมาเช็กดูว่าจมูกตัวเองเป็นอะไรไหม เขาก็เห็นไฝสองข้างเหนือดวงตาที่กำลังโกรธจัดอยู่ “ฉันเพิ่งเห็นนายทางทีวี” อัตสึมุพูด เพราะเขาเป็นคนฉลาดมาก ก่อนที่เขาจะได้มีปฏิกิริยาอะไร เสื้อด้านหน้าของเขาก็ถูกคว้าเอาไว้แล้วเขาก็ถูกดึงเข้าไปในซอย --- ซากุสะเป็นแอนดรอยด์ที่กำลังหลบหนี อัตสึมุเป็นเพียงคนที่บังเอิญขวางทางเขาเท่านั้น

เมื่อขุนนางผู้สูงศักดิ์มาเยี่ยมคาเมล็อตพร้อมกับคนรับใช้ที่กลายเป็นคนรักของนาง เมอร์ลินคิดว่าเขาและอาร์เธอร์อาจมีโอกาสได้จริงๆ แต่เมื่ออาร์เธอร์ใช้การมาเยี่ยมครั้งนี้เป็นแรงบันดาลใจในการเกี้ยวพาราสีกเวน เมอร์ลินก็เริ่มรู้สึกคันคอ แล้วก็ไอ แล้วก็มีกลีบดอกไม้ เทศกาลเบลเทนเป็นเวลาสำหรับการเฉลิมฉลองชีวิตใหม่และการเกิดใหม่ แต่เมอร์ลินจะโชคดีหากรอดชีวิตไปจนถึงเทศกาล เพราะวิธีรักษาโรคฮานาฮากิเพียงวิธีเดียวคือให้ความรักของเขากลับคืนมา...และอาร์เธอร์ก็ไม่รักเขา

ล่าสุด: แต่งหญิง\nถัดไป: การถูกชม? การกระตุ้นมากเกินไป? “เอาหมอนไปด้วยนะ พอถึงที่แล้วก็ล็อกข้อมือไว้เหมือนเดิม” เสียงที่แทบไม่ได้ยินของกระดุมเสื้อดีนที่ถูกปลดออก ทำให้เจ้าโลกของแซมกระตุกอย่างแรงบนโซฟา เขาแข็งตัวจนไม่รู้จะทำยังไง แต่เขาก็ขยับสะโพกออกไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อไม่ให้ไปถูกับโครงสร้างที่นุ่มนวลและเย้ายวนตรงหน้า เขาไม่ได้รับอนุญาต และเขาก็ไม่แน่ใจว่าจะสามารถทำได้มากกว่าหนึ่งครั้งก่อนที่จะถึงจุดอย่างอับอายได้ “เด็กดีจัง… ลูกชายที่รักของฉัน คุณกำลังจะทำให้ฉันตายอยู่ตรงนี้ แซมมี่” ดีนพูดพลางดึงซิปกางเกงลงและปลดปล่อยเจ้าโลกของเขาออกมาในไม่กี่วินาที กางเกงยีนส์ถูกม้วนขึ้นไปอยู่ใต้ต้นขาของเขา—ติดอยู่กับเบาะโซฟา แซมครางเมื่อดีนชี้เจ้าโลกของเขาไปหาเขา รอยแยกที่เปียกชื้นชี้ตรงไปที่ร่องระหว่างริมฝีปากของเขา ไม่มีอะไรที่เขาอยากได้มากกว่าการได้แตะริมฝีปากลงไป แต่เขาก็พร้อมที่จะรอตราบเท่าที่มันใช้เวลาจนกว่าดีนจะบอกเขาว่า “ที่รัก อยากดูดเจ้าโลกของฉันไหม?” อัปเดตแบบสุ่ม

จีมินกลับไปที่ฝูงของเขาเพื่อพบว่าบ้านของเขาถูกไฟไหม้ เขาเพิ่งพบคู่ครองของเขาในเมือง ทุกอย่างดูดี ตอนนี้ เขาสาบานด้วยชีวิตของพ่อแม่เขาว่าเขาจะไม่เป็นคู่ครองกับกุ๊กกี้จนกว่าเขาจะฆ่าคนฆ่าพ่อแม่ของเขา แต่คนที่ฆ่าพ่อแม่ของเขาคือคนที่เทพธิดาแห่งดวงจันทร์เลือกให้เป็นคู่ครองของเขา จอน จองกุก อัลฟ่าผู้นำฝูงจอน ความรักพังทลาย ความเกลียดชังเพิ่มพูน การเป็นคู่ครองถูกต่อต้าน ชีววิทยาถูกท้าทาย และตอนนี้ หัวใจของพวกเขาจะต่อสู้ เพื่ออยู่ด้วยกัน ******* “คุณทำได้ยังไง?” จีมินถาม ขณะที่แทงมีดลงไปที่คอของจองกุก “คุณทำได้ยังไงถึงฆ่าครอบครัวผม?” “คุณพูดถูก ผมเสียใจ” ดวงตาของจองกุกดุร้ายกว่าสัตว์ป่า “ผมเสียใจที่เผาบ้านพวกเขา ควรจะกรีดคอพวกเขาด้วยมือของผมเอง เพื่อความสงบทางจิตใจของผม” จีมินหายใจหอบเมื่อความเจ็บปวดเข้ามา เขาหมดสติไป “เราควรจะฆ่าเขาไหม?” นัมจุนถาม ดวงตาของจองกุกกลายเป็นสีแดงเมื่อได้ยินว่ามินนี่จะถูกประหาร มินนี่ ชายที่เขาพบในเมือง ที่เขาตกหลุมรักอย่างหัวปักหัวปำ ตอนนี้ชายคนเดียวกันนอนหมดสติอยู่บนพื้นห้องนอนของเขา เขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่ามินนี่คือจีมิน “ใช่” หมาป่าของเขาคำรามอย่างบ้าคลั่ง

ทอมถูกไล่ออกจากบ้านหลังจากที่เขาเปิดเผยกับพ่อแม่ว่าเป็นคนข้ามเพศ วิลเบอร์เป็นฆาตกรต่อเนื่องที่เริ่มสนใจเขา ทอมจะทำทุกอย่างเพื่อเอาชีวิตรอด แต่เขาจะต้องกลายเป็นคนแบบไหนถึงจะผ่านช่วงเวลาอันแสนเลวร้ายนี้ไปได้? (ผลงานชิ้นนี้มีการบรรยายถึงการข่มขืน การฆาตกรรม การทรมาน ความรุนแรงต่อผู้หญิง การลักพาตัว ความเกลียดกลัวคนข้ามเพศ และการถูกพ่อแม่ทำร้ายอย่างรุนแรง หากคุณไม่สบายใจกับเนื้อหาเหล่านี้ โปรดพิจารณาด้วยตัวคุณเอง)

“และฉันจะรีบไป เจ้าปีเตอร์กำลังจะเผชิญกับความกดดันอย่างมาก และอาจจะหายใจลำบากสักหน่อย”

มิถุนายนกำลังรับเลี้ยงลูกชายของครอบครัวจอห์นสัน น้อยชื่อไมล์ส ในขณะที่สามีภรรยากำลังสนุกสนานกับการออกไปเที่ยวกลางคืนอย่างที่สมควรได้รับ แต่มิถุนายนก็ค้นพบอย่างรวดเร็วว่าไมล์สมีความลับใหญ่ซ่อนอยู่ใต้เสื้อผ้าของเขา... CW: Infantophilia.

เพียงแค่หนึ่งวันในชีวิตของสาวน้อยซานซ่า สตาร์ค ของเล่นส่วนตัวของกษัตริย์จอฟฟรีย์

เรื่องราวทางเพศที่น่าหลงใหลหลากหลายเรื่อง

เวอร์ชันยาวเยื้องๆ อารมณ์หนักหน่วง แบบเกือบฆ่าตัวตายของแซมที่ต้องเผชิญกับการทดสอบต่างๆ ตั้งค่าซีซั่น 8 หลัง S8E20 ทันทีหลังจากที่ดีนพูดว่า "อยากให้ผมทำอะไรแบบ...เอ่อ...เรื่องเครื่องบินด้วยช้อนมั้ย?" แก้ไข/เขียนใหม่ทั้งหมดเสร็จสิ้นเมื่อวันที่ 8/20/2019 และตอนนี้ฟิคเรื่องนี้มีภาพประกอบแล้ว - ขอบคุณ TheGreenestGreenToEverGreen! กำลังโพสต์บทใหม่ล่าสุดตั้งแต่วันที่ 8/20/2020 👀😃

สวัสดีทุกคน! อย่างที่รู้กันว่ากระแสใหม่มาแรงเลยก็คือเกมจำลองเดทแบบหนังสือ RP! เอาล่ะ เดาสิว่าฉันกำลังจะกระโดดขึ้นรถไฟขบวนนี้ด้วย! เอาจริงๆแล้วเหตุผลเดียวที่ฉันทำแบบนี้ก็คือฉันเริ่มหงุดหงิดกับเกมพวกนี้ที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับกลุ่มตัวร้ายเลย (ถ้ามีบ้าง) หรือมีแต่เรื่องแปลกๆ เลยคิดว่าเอาล่ะ ไปเลย ทำเกมจำลองเดทแนว Dark ที่จะมีตัวร้ายจริงๆกันบ้าง

ซึ่งกระเป๋าหายไป และสไตส์ต้องช่วยพวกเขาก่อนที่มันจะสายเกินไป: “คุณไม่เป็นไรเหรอ?” เดเรกถาม ขณะมองเข้าไปในดวงตาของเขา มนุษย์คนนั้นรู้สึกได้ถึงลมหายใจอบอุ่นของแวมไพร์ที่ต้นคอ เขาค่อยๆถอยห่างออกไป มือทั้งสองข้างวางอยู่ข้างๆศีรษะ สไตส์พยักหน้าอย่างเขินอาย มันเป็นช่วงเวลาแบบนี้ที่เขาไม่แน่ใจว่าเขาควรจะรู้สึกตื่นเต้นที่เดเรกจับเขาหรือไม่

ในที่สุด เอมีก็จับคนรักที่หลบหนีเธอได้แล้ว และวางแผนจะบังคับให้เขารักเธอด้วยวิธีการที่ค่อนข้างไม่ธรรมดา เรื่องราวส่วนใหญ่เป็นเรื่องเพศที่ไม่สมัครใจ มีเนื้อหาที่รุนแรง และบางครั้งก็มีตัวละครที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ตัวละครทั้งหมดไม่ได้เป็นของฉัน ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของ Sega ขอบคุณที่อ่าน

เรื่องสั้นชุดเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายและผลที่ตามมาจากการเรียกใช้เฮ็กซาธีออน มีการสปอยล์เนื้อหาทั้งหมดของเกม บทที่ 1: เดอะเกลเชียนบทที่ 2: เดอะฟัลกูเรียนบทที่ 3: เดอะเกลเชียน (II)บทที่ 4: เดอะไฮดเรียนบทที่ 5: เดอะอะชีอาน

แอนดี้คว้าคางของปีเตอร์และบังคับให้ดวงตาของเขาสบกับดวงตาสีอำพัน “ชื่ออะไรลูก?” ผู้ก่อการร้ายถาม คำถามนั้นมาพร้อมกับสัมผัสที่เปื้อนเลือดเหนียวและอุ่นอยู่บนขากรรไกรของเขา ตรงกันข้ามอย่างประหลาดกับความหนาวเย็นของถัง ดวงตาที่เขาจ้องมองนั้นเป็นดวงกลมสุกใสในห้องมืดแผ่กระจายความเข้มข้นน่าขนลุกของฆาตกรที่ร้ายกาจ ชั่วขณะหนึ่งปีเตอร์ลังเลระหว่างการบอกความจริงหรือปกปิดตัวตน แต่เขาก็รู้ตัวในไม่ช้าว่าการไม่พูดอะไรเลยจะทำให้เขาเดือดร้อนมากขึ้น และผู้จับตัวเขาสามารถหาข้อมูลได้อย่างง่ายดายหากต้องการ “ปีเตอร์” เขาพูดเสียงแหบ น้ำตาไหลรินที่หางตาจากความเจ็บปวดอย่างรุนแรงและอารมณ์ที่โหดร้ายไร้ความปราณี น้ำตาที่เขาไม่สามารถปกปิดได้ ทุกช่วงเวลาโล่ที่เขายึดถือ โล่ที่เป็นความหวังสุดท้ายของเขากลายเป็นบางลงเรื่อยๆ เขาไม่สามารถปล่อยให้มันแตกสลายได้ แต่ถ้าเขาหนีไม่พ้น ความเป็นจริงที่ไม่พึงประสงค์นั้นอาจกลายเป็นความจริงได้ แอนดี้ยิ้ม “ยินดีที่ได้รู้จัก ปีเตอร์” ฟันวาววับในแสงสลัว ปากโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มที่บ้าคลั่ง “ฉันรู้สึกว่าเราจะมีความสุขด้วยกันมากเลยนะ คุณกับฉัน” ปีเตอร์ไม่เคยรู้สึกกลัวขนาดนี้มาก่อน

ใช่ค่ะ โอเค ฉันเริ่มเขียนแฟนฟิคเกี่ยวกับเมะโอซีของฉันแล้ว ฉันวางพล็อตไว้ในหัวมาหลายเดือนแล้ว และมันยาวมาก แบ่งเป็นหลายตอนด้วย กลไกต่างๆ ภายในปีที่คาร์มิลลาถูกปล่อยออกสู่อวกาศ แต่กำลังจะกลับมา ได้รับช่างตัดเย็บมนุษย์ และต้องปรับตัวให้เข้ากับการไม่สามารถยิงอารมณ์ทุกอย่างที่เข้ามาได้ (ไม่ว่าจอนนี่จะอยากทำแค่ไหนก็ตาม)