สไปเดอร์-แมน - ทุกประเภทสื่อ

Peter, parçalanırken bile kendini onarmaya çalışan bedeninin acısını hissetti. Örümcek duyusu ona tehlikeyi haykırıyordu; kaçamayacağı bir tehlike. Yine de yalvardı, Bay Stark'ı kendisini kurtarması için yalvardı. Adam için adil olmadığını biliyordu... yine de yaptı. Göz yaşlarını tutarken, toza dönüşüp yok olurken danışmanından özür diledi. Parlak, floresan bir yeşil görüşünü doldurdu, içinde boğuluyordu. Boğuluyordu. Nefes alamıyordu, yeşil burnunu, ağzını, akciğerlerini dolduruyordu. Ta ki artık öyle olmadığına, boğulmadığına ve nefes almak için çaresizce nefes aldığına, yeşil sıvıyı öksürerek açgözlülükle hava soluyana kadar. Peter'a iyi olduğunu söyleyecek kimse yoktu; teyzesinin sıcak varlığı, burnunu dolduran tarçın kokusu ya da danışmanından o kadar aşina olduğu motor yağı yoktu. Bu soğuk, karanlık dünyada iyice yalnızdı. Eve bir yol bulabilir miydi? Yoksa bu yabancı dünyada yeni bir tane mi yaratması gerekecekti? (Bu çalışmayı, ağır öz-zarar ve intihar düşüncesi bahis ve tasvirleri nedeniyle Olgun olarak ayarladım)

Avengers'ın bir üyesi olmasının üzerinden dört gün geçti, Thanos'un parmak şıklatmasının üzerinden dört gün geçti, uzayda Nebula ile mahsur kalmasının üzerinden dört gün geçti, Tony'i kaybetmesinin üzerinden dört gün geçti, Dünya'nın En Güçlü Kahramanları'nın kaybetmesinin üzerinden dört gün geçti. Kendini güçlü biri olarak düşünmezdi, o zaman değil, şimdi de değil. Ya da… Peter yok olmaz, ama Tony olur. Oradan nereye gider?

Peters'ın artık dişleri var. Elbette, ne olursa olsun, hayatı zaten yeterince garip, ama zehir de ürettiğini keşfettiğinde işler tamamen değişiyor. Yeni dişlerinin tam olarak ne yapabileceğini nasıl anlayacak? Karşısına çıkan her suçluyu ısırma isteğine nasıl direnecek? Üstelik, zaten yeterince işi varken, Deadpool adında bir paralı asker de tüm devriyelerine katmakta ısrarcı. Peter'ın hayatı bir kabus ve tek istediği çiğneyecek bir şey.

Yavaşça, titreyen elleri maskesinin kenarlarını kavradı. Wade, olanları fark edince kalbi kursağında kaldı. Bir an tereddüt ettikten sonra, Örümcek Adam maskesini öne doğru çekti, kumaşın altından dağınık kahverengi saçları fırladı. — Aylar süren birlikte takılmalarının ardından, Peter sonunda Wade'ye kimliğini açıkladı. Cinsel içerik ve duygusal anlar yaşandı.

Peter resmen yetişkin oldu. Yani istediğini yapmasına izin veriliyor. Bu, gerçek adıyla çevrimiçi var olmayı da içeriyor. Zavallı Tony, PR ekibinin onunla başa çıkmak zorunda kaldığında nasıl hissettiğini öğrenmek üzere.

Tony ve Pepper'ın oğlu Peter, uzun yıllar kayıptı. Gece yarısı kaçırılmıştı, fidye yoktu, nereye gittiğine dair hiçbir ipucu yoktu. Her zaman oğullarıyla yeniden bir araya gelmeyi, oğullarının kollarına koşuşturmasını, polis karakolundan almalarını, tutulduğu bir eve baskın düzenlemeyi hayal etmişlerdi. Silahlı şiddet saldırısından sonra komaya girdikten sonra oğullarına kavuşacaklarını hiç düşünmemişlerdi, DNA testi gerçek mirasına işaret ediyordu. Şimdi ebeveynler, oğullarını tanıyanlardan, bir Teyze ve Amcadan ve bir türlü kurtulmadıkları birkaç yakın arkadaşından öğrenmek zorundalar, o uyanana kadar beklerlerken. Uyanırsa...

Ah, Peter Parker. Her zaman hayatın şakalarının hedefi. Ondan nefret eden bir şehir için savaşmak, her köşede saygısızlığa uğramak ve Marvel Editörlüğünün korkularını hiç düşünmeyelim bile, of. Peki ya Parker Şansı sonunda büyük bir şekilde geri dönseydi? Ya yaşlı Spidey kendini etrafta güçlü erkek olmayan, hayal kırıklığına uğramış kadınlarla dolu bir dünyada bulsaydı? Bu hediyeyi kucaklar mıydı yoksa bunun sorumluluğu tarafından yutulur muydu?

Kapıdan dışarı adım attığında herkes ona döndü ve ilgi nedeniyle yüzünün kızarmaya başladığını hissetti, biri konuşana kadar bir an sessizlik oldu. “Burada bir çocuk ne yapıyor? Güvenlikten nasıl geçti??” Ve sonra bir başkası, “Evet, buraya nasıl girdi?” Ve bir başkası, “12 yaşında gibi görünüyor, güvenlik ne düşünüyordu?” Ve bir başkası, “Kesinlikle Tony Stark hayranı olmalı” Tamam, bu doğru olabilir ama yine de. İnsanlar Peter'a ondan çok konuşmaya başladıkça, FRIDAY bu başlayan tartışmayı sonlandırmak için konuştu: “Bu Peter, Tony Stark'ın kişisel stajyeri, Tony Stark iş görüşmesine katıldığından Peter diğer stajyerlerle ortak laboratuvarda olacak. Lütfen ona hoş geldiniz deyin.” Sessizlik.

Peter Benjamin Parker, bir ara vermeden çok şey istemezdi. Stark Industries'teki stajını, birden yapışkanlaşan ellerini ve yaz kampından bir arkadaşının ortaya çıkmasını dengelemek arasında, ne zaman yakalayacağını hala belirliyor. veya Athena, bilgelik ve el sanatları tanrıçası, özellikle iplik eğirme ve dokuma olarak ibadet edilirdi. Parker Laneti acımasız bir mizah anlayışına sahiptir.