หลังจากการขึ้นสู่สวรรค์

"It's not him anymore, Raphael." "You wish to undo the Ascension?" You stare at the devil. "I just want Astarion back."

He’ll survive. He’ll survive, he’ll escape, and he’ll fucking thrive. If he says it enough times, it might even come true.

Hem özgürlüğe, hem intikam için, hem de güce ve beklenmedik bir şekilde aşka açlardı. Ama babası Bhaal'ı reddettiğinde ve Astarion'ın yükselişine yardım ettiğinde, onun sonsuzluk teklifiyle karşılaştığı sert bir reddiyetle karşılaştı; başka bir efendiye bağlı olmayı reddetti. On yıl sonra, gizemli bir mektup onu Baldur's Gate'e geri çekti ve onu gücün cazibesiyle cezbetti. Şehre dönen, geçmişinin gölgeleriyle yüzleşmeye hazırlandı; geçmiş seçimlerinin sonuçlarıyla yüzleşirken onu neyin beklediğinden emin değildi.

Every night for the past several nights, you could sense the change. Even now, Astarion’s words had chased through your thoughts, sending an unrelenting chill down your spine as you recalled the cold gleam in his eyes, the intensity in his voice. “Our lives will never be the same again. Everything will be ours. Everything.” -Astarion offers you an eternity, but is it really much of a choice?