การต่อสู้ด้วยหมัด

อิซากิ โยอิจิ ในวัยเด็กชายเป็นเด็กขี้เกียจ มันเป็นวิธีเดียวที่พ่อแม่ของเขาสามารถอธิบายพฤติกรรมของเขาได้กลัวทุกอย่างและทุกอย่างในเวลาใดก็ได้เขาเปลี่ยนไปเมื่อเขาค้นพบความสุขของฟุตบอลเมื่ออายุ 4 ขวบ เพื่อบรรเทาครอบครัวของเขา... แต่สาเหตุยังคงอยู่ที่นั่น เด็กชายที่มีประสาทสัมผัสที่ดีขึ้นอยู่ในระดับเหนือธรรมชาติ ทำนายจากการสัมผัสและกลิ่นว่าฝนจะตกในวัยเด็กวัยหัดเดิน ไม่เคยมีค่าเฉลี่ย แต่ในฟุตบอลน้อยกว่ามาก

“บากุโกะ ฉันต้องบอกคุณบางอย่าง” “จงบอกเลยล่ะ” “ฉันมองไม่เห็น” “เรารู้ว่าคุณมองไม่เห็นแว่นตาของคุณอยู่ที่ไหน” “ไม่มีบาคุโกะ”เสียงของโชโตะกลวง เงียบกว่าที่จำเป็นคราวนี้เขาล้างลำคอพยายามพูดดังขึ้น“ฉันหมายความว่าฉันมองไม่เห็นอะไรเลย” บาคุโกะยังไม่รู้ว่ามันหมายถึงอะไร ดังนั้นเขาจึงวางมือไว้หน้าหน้าโทโดโรกิเพื่อยืนยันความสงสัยของเขาพยายามทำทุกอย่างที่เขาทำได้เพื่อทำให้ Half n Half กระพริบหรือกะพริบหรืออะไรก็ได้แต่เพื่อนร่วมชั้นที่โง่ของเขายืนอยู่ที่นั่นไม่เคลื่อนไหว ไม่ทำปฏิกิริยาหรือตอบสนองต่อทุกอย่างใด หรือ โทโดโรกิไม่แน่ใจว่าทำไมเขาถึงตาบอด และบาคุโกะ แม้ว่าเขาจะเกลียดคนนี้ด้วยพลังของเขา ก็พยายามช่วยเหลือคนยากจนคนนี้ ในขณะที่พวกเขาทั้งคู่ต้องปฏิเสธว่าพวกเขากำลังปฏิเสธว่าพวกเขารู้สึกต่อกันใหม่

โดยพื้นฐานแล้วเป็นหนังสือภาพเดียว/สมุดตามลำดับเวลา ซึ่งอธิบายการตีความ/ปืนใหญ่ของฉันเองเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของวิลเลียมและเฮนรีสองบทแรกเป็นบทใหม่เนื่องจากฉันตัดสินใจว่าซีรีส์นี้จะสมเหตุสมผลมากขึ้นในฐานะนิยายบท:3