ลูซี่ โดนาโต

Eddie'nin oğlunun fen öğretmeninden uygun düzenlemeler hakkında bir telefon alması, hayatını tamamen altüst eden bir dizi olayın başlamasına neden olur. "Muhtemelen gitmeliyim," diyor Buck. "Ne de olsa okul gecesi." Eddie bu görev bağlılığını takdir ediyor, ama aynı zamanda biraz da hayal kırıklığına uğruyor. Buck'ın iyiliğini geri ödedi, bu yüzden artık veli öğretmen gecesi dışında birbirlerini görmelerine gerek yok. Ama bunu istemiyor. Birkaç saat oldu ve Buck'ın bir daha asla gelmemesi düşüncesi zaten imkansız gibi görünüyor. "Bak," diyor, kelimelerin fazla düşünmeden ağzından dökülmesine izin vererek. "Seni bilmiyorum ama çılgın bir işte çalışan bekar bir baba olduğunda arkadaş edinmek zor. Numaranı aldım. Okul dışı amaçlarla kullanabilir miyim?" Buck'ın anında gülümsemesi o kadar parlak ki neredeyse kör edici. "Çok isterim."

Eddie Diaz'ın bir ..., diyelim ki, çok aktif bir cinsel hayatı olduğu ortaya çıktı. Şimdi Buck, kimseyi aşağılamaz, asla, sadece tamamen kabul edilemez olduğu ve her şey karşılıklı rıza temelinde olduğu sürece insanların kendi bedenleriyle istediklerini yapabilmeleri gerektiği için değil, aynı zamanda o eski atasözü yüzünden de - cam evlerde oturanlar, vesaire. Buck, "serbest" hayatı bilir, kendisi de öyleydi, ama Eddie'nin "serbest"liği bambaşka bir tür "serbest"lik, Buck'ınki gibi üzgün, yalnız ve nedenlerini terapiyle ancak kabullenebildiği sebeplerden dolayı yapılan bir şey değil; Eddie'ninki ise eğlenceli, mutlu ve neşeli bir "serbest"lik. (ya da Buck, Eddie ile sadece arkadaş olduklarını ve birlikte olduklarını düşündüğü için Eddie'nin başka insanlarla çıkmasını sağlamaya çalıştığı o hikaye.)