ทุ่งหญ้าซีเรียสแบล็คแอนด์ดอร์คาส

Üçüncü Lord Sirius Black'tü, Soylu ve Çok Eski Hanedanın, Sutherland Dükü, Stafford Markisi ve Godric Salonu Efendisi. Basit bir terzi onu alt edemezdi. Sıradan bir takım elbise için özlem duymazdı. Çarpıcıydı, gümüş ve siyah ve koyu mor tonlarıyla süslenmişti. O, güzelliği, vücudu, birinin zanaatı değil, dışarıdaki her önemsiz ruhun dikkatini çeken güçlü, heybetli figürü yapan şeydi. Daha fazlasını istediler. Ve o daha fazlası olacaktı. Her şey olacaktı. Babasının ölümünden sonra Sirius, Britanya'nın en etkili aristokrat ailesinin başına geçti. Ve Sirius bununla kesinlikle iyiydi. Sonuçta, serveti, unvanları, devasa mülkü vardı - parayla satın alınabilecek her şey. Başka ne isteyebilirdi ki? Ama eksik olan bir şey var, görmezden gelemediği ve görünüşe göre takımlar ile doldurmaya kararlı olduğu boş bir ağrı. Bu, kendini tekrar tekrar Galler sınırının karşısındaki sevimli küçük atölyeye döndüğünü açıklıyor. Bunun çekici terzi ve aptal sırıtmasıyla kesinlikle hiçbir ilgisi yok.