FilBok, JAB-MASTER ve Baby Bread Maceraları
“Öncelikle,” Chan iç çekti, göz altındaki torbalar ne kadar yorgun olduğunu gösteriyordu, “Hiçbirinizin yaralanmadığına sevindim.”
“Baldırıma bir çürük var,” Jeongin yardımsever olmak için cıvıldadı. Jisung’un yüzündeki taşan endişeyi ve Hyunjin’in felç geçirecekmiş gibi görünüşünü görünce hemen pişman oldu. “Acımıyor. İyiyim,” diye hemen düzeltti.
“Sen,” Changbin Jeongin’i övmek veya azarlama arasında kararsız kaldı, “Ona kasıklarına yuvarlak tekme attı.” Suçlayıcı bir şekilde gözleri fal taşı gibi açılmış Felix’e işaret etti, “Ve onu helikopter oynuyormuşsunuz ve o da ip atlıyormuş gibi etrafta döndürdün.” Changbin gözlerini Seungmin’e dikti, pişmanlık duymayan bir gülümseme gördü ve zayıf bir şekilde yüzünü ellerine gömdü, “Ne yaptığınızı düşünmek bile istemiyorum.”
Minho telefonunda kaydırırken yüzünü buruşturdu, “Viral olduk. Çok, çok viral olduk.”
(Ya da, BokSeungAh ve hyung’lar orada onları durdurmak için yokken kötü adam olma eğilimleri.)
