สปอยเลอร์มังงะ

Yagi Toshinori, yeşil saçlı çocuğun arkadaşını kurtardıktan sonra uzaklaşmasını izledi ve başını salladı. Çocuğun eylemleri kahramanca olsa da, çok fazla pervasızdı. Sir Nighteye'nin öne sürdüğü adayı ne zaman karşılayabileceğini düşünerek zıt yöne doğru yürüdü. Izuku Midoriya eve gider ve kendisi kahraman olamasa bile, analizleriyle onlara yine de yardımcı olabileceğine karar verir. İşte Izuku, biraz daha açık fikirli ve yeteneksiz bir çocuktaki potansiyeli görmeye istekli birçok kahramanın dikkatini çekiyor. Bu fânın bir discord'u var.

Satoru Gojo, kısa hayatında bir kereden fazla öldürülmüştü... ama yirmi dokuz yaşında ölümü, şimdiye kadarki en kalıcı ölüm olarak kabul edildi. Sukuna ile olan savaştan bir yıldan fazla zaman geçti ve Gojo geri döndü, ancak büyük kişisel bedeller ödedi. Tekniklerinden ve müttefiklerinden yoksun olan Gojo, artık çağın en güçlü büyücüsü olmadığı zamanlarda geride kalanı anlamakta zorlanıyor. Utahime Iori, daha önce Gojo'ya aşık olmuştu ve dersini çoktan almıştı, ancak şartlar onu unutmaya çalıştığı adamın yoluna geri itti, kararlılığını zorladı ve söndürmeye yemin ettiği eski duyguları uyandırdı. Güçlü olmak ne demektir? Kırılgan olmak ne demektir? Ve aşk ile güç arasında seçim yapmak zorunda kalırsa, hangisi kazanacaktır?

‘Luffy’ başını sallayarak cevap verdi. ”Bu benim adım değil. Ben Nika, tanıştığımıza sevindim.” Nami birkaç büyük adım geriye gitti, yabancıya şaşkınlık, endişe ve merak karışımıyla baktı. “N-Nika?” “Mhm! Ve ben bir Tanrıyım!” Nami kısa devre yaptı. “VE SEN NEYİMSİN!?????” Kaptanlarının tek beyin hücresini eski bir tanrıyla paylaştığına göre, Şapkalıların başına gelecekler tahmin edilebilirdi. Zaman zaman Luffy'ye musallat olan bu gizemli varlık kimdi ve geçmişte ona bunu yaşatan neydi?

”Anlamıyorum... Sukuna anlamıyorum.” Sonra biraz daha geri çekildi ve kolunu kullanarak birkaç damla gözyaşını sildi. Sukuna sırıttı, dişlerinin bir kısmını gösterdi. ”Ne, nasıl yaptığımı mı? Dürüstçe söylemek gerekirse, serseri, açıklasam bile anlayacağını sanmıyorum.” Şüphe duyduğunda; belirsiz bir şekilde kötü davran. Sadece abartma. ”Heh, muhtemelen anlamazdım, evet.” Genç tekrar Sukuna'nın yüzüne bakmak için döndü. Baktığının garip yoğunluğu, lanet olası şeyi biraz korkuttu, elbette sadece içten içe. ”Ama hayır, anlamadığım şey,” Yuji bir an durakladı, neredeyse söylemeyi planladığı şeyi söylememek için düşünüyormuş gibi. Sonra yüzü kararlı bir hal aldı ve tekrar başladı. "Anlamadığım şey, neden kötüymüş gibi yapıyorsun.” Sukuna'nın sırıtışı tamamen kayboldu, bir saniyenin çok küçük bir kısmı için dondu, düşünerek Ne? Ya da; Sukuna inkar edilemez derecede nazik bir şey yapar. Yuji cevaplar arar.