ลาเอเซล (บอลดัวร์ส เกต)

Kabinde uyandığınızda şaşırmadınız - her zaman öyle oldu. Her zaferden, ölümden veya başarısızlıktan sonra, o beyin sömürgecisinin o iribaş yavrusunu gözünüze zorla soktuğu anda uyandınız. Seçilmiş üçlüyü sonsuz kere öldürdünüz, büyük beyni sayamayacağınız kadar çok kez yok ettiniz - daha da çok öldünüz! Ve yine de, ne yaparsanız yapın, her zaman en başta uyandınız. Herkes için yalnız bir varoluş, sonsuz aşkları ve ölümsüz dostlukları tekrar tekrar yeniden kurmak zorunda olmak. Aynı oyunu tekrar tekrar oynamak zorunda kalmak umutsuz bir neden gibiydi. Nasıl biterse bitsin sıfırlama. Sonsuz, yalnız bir işkence olduğunu düşündünüz. Ta ki belirli bir şeytanın aynı cehennemde acı çektiğini öğrenene kadar.

Tav bir pisliktir ve en kısa sürede Astarion'ı Gandrel'e teslim eder. Astarion, Cazador'un tekrar eline geçmesinden korkarak Baldur's Gate'e sürüklenir. Neyse ki onun için, belirli bir Kambion onun kaderiyle oldukça ilgileniyor gibi görünüyor. Raphael ona bir pakt sunar: hizmet karşılığında koruma. Elbette şeytanın kendi planları vardır, babasına inat bile olsa.

Sebastian'dan esinlenerek Astarion, efendisini öldürür ve yavrularına dayattığı ölüm döngüsünü kırar. Önünde net bir yol olmaksızın, ailesiyle yeniden bir araya gelir ve yeni gece hayatına yerleşmesine yardımcı olurlar. Ebeveynlerinin teşvikiyle Baldur's Gate'te bir terzi dükkanı açar. Yıllar içinde ana yoldaşların her biriyle tanışır... ve şehirdeki bir konferans için daha "medeni" kıyafetler almak için gelen belirli bir iri elf'e aşık olur. (İlgili her bölümle birlikte daha sonra sanat bağlantıları yayınlanacaktır!)