ความก้าวร้าว

Megumi, Sukuna'nın kolunun arasından ilerledi ve alfa onu bıraktı. Bir sonraki kata çıkan merdivenleri çıktıktan sonra durakladı ve aşağı baktı. Sukuna hala oradaydı, hipnotize edici gözlerle ona bakıyordu. “Seni görmek güzeldi, Sukuna,” dedi düz bir ses tonuyla, soğuk bir nezaket takınmaya çalışarak, sonra merdivenlerden yukarı koşmaya devam etti. “Ah, seni de görmek güzeldi Megumi.” Ayaklarının altında yankılanan sesi duydu, ama dudaklarını birbirine bastırdı ve devam etti. Megumi zamanında sunum yapmadı ve bu sorun değildi. Beta olmak ÇOK daha kolaydı zaten. Şimdi geriye yaslanıp rahatlayabilir ve lise son sınıfını keyifle geçirebilirdi. Ancak, görünmez kalma çabalarına rağmen, kısa süre sonra en iyi arkadaşının ağabeyinin, Sukuna'nın dikkatini çekti. Etiketleri güncellemeye devam edeceğim!

İlk başta, Sukuna kap olduğu bedenin ne sorunu olduğunu anlayamadı. Ama bir şeyler doğru hissettirmiyor. Sonra ikinci kez kontrolü ele geçirdi ve oh. Çocuk bir çeşit hastalıktan ölüyordu. Ve ters lanetli tekniği kullanmak bile onu tamamen düzeltmedi. Neyse, bu Sukuna'nın sorunu değildi, değil mi? Ya da Sukuna kendine bunu tekrarlamak zorunda kaldı. Çünkü çocuk bununla ilgili hiçbir şey neden yapmıyordu? Aptal mıydı? Ölecekti! Veya: Ya Yuuji ölümcül derecede hasta olsaydı ve Sukuna bunu bilen tek kişi olsaydı.