มันก็แค่กัญชาน่ะ

“ใช่ แต่คุณคาดเดาได้โดยสิ้นเชิงฉันหมายความว่า คุณเป็นเด็กผู้ร่ำรวยที่เล่นกีฬาเก่งและปีนบันไดโซเชียลราวกับว่ามันไม่มีอะไรเลยไม่ใช่ไหมว่าคุณชอบเรื่องน่ารักคุณถูกโชคดีให้เป็นหมอนามัย แฮร์ริงตันหลักคำสอนของมันสันไม่เคยโกหก” ขณะที่เขาพูด เอ็ดดี้จะเห็นความคิ้วบิดของสตีฟลึกลงไปและดวงตาของเขาก็มืดลงจนเขาหันศีรษะออกไปและลากข้อต่อสั่นสะเทือนเขาปล่อยมันออกไป ยังคงสั่นสะเทือนและดูเหมือนจะรวบรวมตัวเองเอ็ดดี้เริ่มเตรียมตัวสำหรับการตีหรือเตะหรือสิ่งที่รุนแรงเมื่อสตีฟพูดว่า “คุณเลวร้ายเช่นกัน” “อะไร?” สตีฟลากอีกครั้ง ไหล่ของเขาผ่อนคลายและเขามองเอ็ดดี้“คุณไม่ดีขึ้นมุนสันมากเท่าที่คุณอยากคิดอย่างอื่น คุณก็สามารถคาดเดาได้เช่นกันฉันหมายความว่าคุณเป็นผู้ชายที่รู้สึกเหมือนคนนอกทิ้งดังนั้นเขาจึงรับบทบาทนี้และไม่กังวลที่จะคิดว่าเขาอาจผิดเกี่ยวกับคนที่เขาไม่เคยพูดกับคนที่เขาไม่เคยพูดกับมาก่อนดูเหมือนว่าคุณถูกกำหนดให้เป็นหมวกด้วยเช่นกัน” เป็นครั้งแรกในระยะเวลานาน เอ็ดดี้ไม่มีคำพูด