มินนิโซตา

เมื่อความขัดแย้งในงานขัดขวางไม่ให้ Athena ไปพร้อมกับบ็อบบี้ไปยังมินนิโซตาในวันครบรอบสิบปีที่ครอบครัวของเขาเสียชีวิต บัคและเมย์เสนอให้ไปแทนตลอดการเดินทาง พวกเขาทุกคนเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับกันและบ็อบบี้ต้องเผชิญกับความเศร้าโศกของเขา

“มีคนบอกให้ผมหลีกเลี่ยงพวกมัน ให้ผมอยู่ในป่า ที่นั่นปลอดภัยที่สุด ผมไม่ฟังหรอก ผมยังเด็กและโง่” ม่านตาของเขาขยายใหญ่ขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เป็นรูปร่องยาว “ตอนที่คุณเห็นผม คุณไม่ได้วิ่งหนีหรือกรีดร้อง คุณเกือบจะแตะต้องผมแล้ว แต่ไอ้คนใจร้ายนั่นยิงผม และผมก็กัดคุณ” เขาคว้ามือที่มีแผลเป็นของคุณ จับไว้ใกล้ใบหน้าของคุณ “ผมเป็นคนทำ ผมเอง”

“คุณเป็นนักเรียนต่างชาติเหมือนกันเหรอ?” เบรนแดนถามเขา บางทีพวกเขาอาจจะเข้าร่วมชมรมนานาชาติด้วยกันได้ เด็กคนนั้นก็จ้องมองเขาลงมา “หมายความว่า ผมเป็นนักเรียนต่างชาติเหมือนกันนะ” ไม่มีอะไรนอกจากการจ้องมอง “ผมชื่อเบรนแดน” หลังจากเงียบไปอีกพัก เบรนแดนพร้อมที่จะเดินหนีไปแล้ว เพราะเหลือแค่พวกเขาสองคนในห้องเรียน และมันเริ่มจะน่าอึดอัดมากขึ้นเรื่อยๆ “อเล็กซ์” ผู้ชายคนนั้นพูดในที่สุด และยื่นมือออกมาให้เขาจับ “ผมมาจากวิสคอนซิน”