นายอำเภอสติลินสกี้

“อย่างน้อยลูกสุนัขของคุณเคาะก่อน” สไทล์สั่น“ที่นี่ฉันคิดว่าอัลฟ่าของพวกเขาเลี้ยงพวกเขาให้มีมารยาทดี” “มีสัญลักษณ์” เดอเรกตอบอย่างเข้มงวด Stiles ซึ่งความอยากรู้อยากเห็นมีมากกว่าแม้แต่ความขุ่นเคืองที่รุนแรงที่สุดของเขา ละทิ้งรูปลักษณ์ที่หนาวเย็นของเขาในใจเต้นของหัวใจเขาก็กระโดดขึ้นไปแล้วแต่ผลักเดอเรกออกจากทางในความพยายามที่จะไปถึงหน้าต่าง และแน่นอนพอเมื่อเขาเอนตัวออกไปข้างนอกมีแถบท่อกระดาษเคลือบติดกับผนังไวนิล: อย่าลืมเคาะสไตลส์กลัวเมื่อเราหวาดกลัวเขา --- หรือโดยที่ Stiles Stilinski ย้ายไปที่บีคอน ฮิลส์สำหรับชั้นมัธยมปลายของเขาและรับเลี้ยงมนุษย์หมาป่าวัยรุ่นโดยไม่ได้ตั้งใจ

“เราได้รับการยืนยันว่ามีสถานการณ์ตัวประกันกำลังดำเนินอยู่บนคลังสินค้าที่ห่างจากลอสแองเจลิสสองชั่วโมงหลังจากการสะสมรถหลายคันบนทางหลวงหมายเลข 101 เช้าวันนี้...” คนที่ Stiles มีชีวิตอยู่จนถึงวัยผู้ใหญ่ (ตามกฎหมาย) และในระหว่างทางก็กลายเป็นคนเลวร้าย

เดเร็คมีเพื่อนบ้านคนใหม่ที่จะไม่หยุดมองหา ข้อความที่ตัดตอนมา: “คุณตาบอด” เดอเรกพูดอย่างชัดเจน ความโกรธไหลออกมาจากเขาจู่ๆ เขาก็รู้สึกเกือบจะหงุดหงิดการมองเห็นของเขาหายไป กรงเล็บของเขาเลื่อนกลับไปเป็นเล็บทื่อ “ขอบคุณสำหรับบันทึกอัจฉริยะ” เด็กพูดอย่างกรุณา“ฉันยังสามารถปกป้องตัวเองได้ ดังนั้นอย่าก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง” “เย็ดเถอะ ฉัน... ฉันขอโทษ” เดอเรกพูดติดอ่าง “อะไร?!”คิ้วของเด็กย่น“ฉันหมายถึง - อะไร?!คุณเสียใจ!?”ริมฝีปากของเขาบางลงเป็นเส้นที่รุนแรง“นี่คือภาพยนตร์ Hallmark ที่คุณค้นพบความผิดพลาดของวิธีของคุณเพราะคุณไม่ต้องการปล้นคนตาบอด?!นั่นเป็นเรื่องน่ารังเกียจเลยครับฉันจะบอกให้คุณรู้ว่า -” “แค่เดี๋ยวรอ”เดอเรกขัดจังหวะสิ่งที่เห็นได้ชัดว่าเป็นจุดเริ่มต้นของการโต้แย้งที่น่าเชื่อว่าทำไมเขาควรปล้นเด็กท้ายที่สุด โดยรู้สึกว่าหัวของเขาเริ่มหมุน“นี่คือ - มันเป็นความเข้าใจผิดฉันคือ - ฉันไม่ได้ปล้นคุณคุณคือ - คุณปลอดภัย โอเค?ฉันกำลังย้อนกลับไปสามก้ายแค่ - ขอให้ฉันอธิบาย” “อธิบายว่าทำไมคุณถึงเข้ามาเข้าอพาร์ตเมนต์ของฉัน?ใช่ เดี๋ยวก่อน ฉันรอไม่ไหวที่จะได้ยินเรื่องมหัศจรรย์นี้”

สไทล์สอายุสิบสองขวบเมื่อเขาถูกมอบให้เดเร็ก