ก็อตเซเว่น

ยองแจรู้สึกเจ็บปวดที่หลังอย่างรุนแรงเมื่อแจบอมกระแทกเขาเข้ากับประตูห้องน้ำอย่างแรง มือของแจบอมยับยู่ยี่เสื้อของยองแจ เขาทำท่าเหมือนคนบ้า ดวงตาของเขากระวนกระวายมองไปมาระหว่างดวงตาและริมฝีปากที่สั่นเทาของยองแจ ยองแจคิดว่าแจบอมไม่เคยดูสมบูรณ์แบบขนาดนี้มาก่อนเลย ผมของเขาพันกันยุ่งเหยิงเพราะถูกดึง ดวงตาเบิกกว้างและมืดมนจนยองแจเกือบจะหลงไปในนั้น ลมหายใจของแจบอมหนักหน่วง และเขายืนใกล้มากจนยองแจรู้สึกได้ถึงลมหายใจทุกครั้งที่พัดผ่านใบหน้าของเขาทำให้แก้มเขาคัน เขายังคงเข้ามาใกล้และยองแจแทบหายใจไม่ออก หัวใจของเขาเต้นแรงและมือเหงื่อออก ‘เรื่องนี้ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้’ ยองแจคิดขณะที่แจบอมโน้มตัวเข้ามาใกล้ เขาใกล้มากจนบางส่วนที่สิ้นหวังในใจของยองแจเกือบจะคิดว่าแจบอมจะในที่สุด- “ฉันรังเกียจแก”

ในขอบที่ร่มเงาของเมืองที่ล้อมรอบด้วยป่าโบราณ ซึ่งเส้นขอบระหว่างตำนานและความจริงเบลอ อาศัยอยู่ฮยุนจินซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีความงามหายากและมีความลับที่หายากยิ่งขึ้นเขาปกปิดตัวเป็นเบต้าในหมู่สังคมที่ทอจากด้ายของการครอบงำของอัลฟาและความยืดหยุ่นของเบต้า เขาสะท้อนความจริงของเอกลักษณ์โอเมก้าของเขา ซึ่งเป็นสิ่งที่หายากที่สามารถสะท้อนทั้งความรอดและความเสียหายได้ท่ามกลางเรื่องราวที่มีเสียงกระซิบเกี่ยวกับเชื้อสายที่ถูกสาปและโลกที่อยู่บนขอบของความไม่สมดุล ฮยุนจินพบความสบายใจในลึกของป่า ซึ่งความผูกพันที่ก่อตัวเป็นอันตรายกับสุนัขจิ้งจอกทารกชื่อออร่ากลายเป็นพันธมิตรคนเดียวของเขาต่อต้านความเหงาที่ปกคลุมการดำรงอยู่ของเขา แต่การมาถึงของ Lunaris Pack อันน่ากลัว ซึ่งมีประวัติศาสตร์ที่พันกันไปด้วยความแก้แค้นและเงา คุกคามว่าจะคลายความสงบที่เปราะบางที่ฮยุนจินได้พบเขาไม่รู้จักพวกเขาถือมรดกแห่งความเกลียดชังต่อบรรพบุรุษของเขาติดตัวไปด้วยในขณะที่ฝูงกำลังสำรวจความลึกลับของการโจมตีแบบหลอกลวงที่ดึงดูดพวกเขาไปยังเมืองที่เงียบสงบแห่งนี้ ซึ่งทุกหัวใจซ่อนความลับ และความลับทุกอย่างมีอำนาจในการเปลี่ยนแปลงโลก เส้นทางของพวกเขาและของฮยุนจินก็จะตัดกันด้วยวิธีที่สามารถค้นพบความลับที่ฝังไว้เป็นเวลานานและท้าทายธรรมชาติของพันธะที่ผูกพันพวกเขา