จอร์จ รัสเซลล์ (Formula 1 RPF)

Max Verstappen'ın hayatı, Hamilton grubuna katıldığı bir ay içinde değişti. On beş yıldır birlikteler ve bu süreye çok fazla travma sığabilir, ama aşk da. Ama grup nasıl oluştu? Hikayeleri neler?

Max'in hayatı hiç kolay olmamıştı, ama bu yeni bir şey değildi. Sonunda şampiyonluğu kazanıp Dünya Şampiyonu olduğunda her şey yolundaymış gibi görünüyordu, ta ki öyle olmadığına kadar.

Uzaktan Charles, ekranda Brundle'ın oranlar hakkında konuştuğunun, daha önce hiç kimsenin bu kadar genç yaşta kazanmadığının ve 2. Bölgeden kimsenin onun yerine gönüllü olmamasının ne kadar garip olduğunun farkındaydı. Gerçekten de geleneğe aykırı bir durum. Ancak Charles daha iyi biliyordu. Max'in nasıl yetiştirildiğini biliyordu ve bir Galip olacağını, eğer 2. Bölgeden kimse gönüllü olmazsa bunun Max'in Akademinin sunduğu en iyisi olduğu anlamına geldiğini biliyordu. Sadece yeterli olmasını umuyordu. Veya: Max'in bir Galip, Charles'ın bir Katılımcı olduğu ve yıllar önce aşık olmuş olabilecekleri hikaye.

Oscar bilmeliydi. Oscar, onu ilk gördüğü andan itibaren bilmeliydi. Belki de Lando'yu 15 yıldır görmedikten sonra şok olmuştu, bazı detaylar kafasından uçmuştu, ama şimdi her şey çok açıktı… Lando'nun dolgun dudakları ve mükemmel aşk tanrısı yayı, canlı okyanus gözleri ve bebek kirpikleri, mükemmel kıvrımlı saçları, bal rengi teninin akşam güneşinde nasıl parıldadığı ya da güldüğünde kalp şeklinde gülümsemesi. Her şey çok açıktı… ama Oscar, arkadaşının uhrevi güzelliğinin anlamını şimdiye kadar çıkaramıyordu. Lando tam önünde duruyor, sırtında zarifçe sergilenen saf beyaz kanatlar, narin tüyler yavaşça oturma odalarının tabanına düşüyor. Oscar hayranlıkla bakıyor ve Lando da şaşkınlıkla ona bakıyor. “Beni— beni görebiliyor musun?” ya da aşk tanrısının aşkı eksik olduğu ve Oscar'ın kalp gözleri olduğu bir hikayede.

Oscar, birini ilk öldürdüğü anı canlı bir şekilde hatırlayabiliyordu. Bunu istememişti, başta bir kaza olmuştu. Sadece kızı korkutmak istemişti. Uzak durması ve iğrenç ellerini Lando Norris'ten uzak tutması için bir uyarıda bulunmak istemişti. Ama adrenalinin damarlarında yükselmesi, onu öforik bir halin içine itmişti ve dökülen kan ne kadar çok olursa, coşku o kadar artmıştı. Çok güzel hissetmişti, çok güzel. VEYA Küçük bir kasabada, herkesin sırları vardır. Tesadüf eseri bu küçük kasaba, en çarpık sırlarla doludur.

George, tığlarına ve son turdaki dikişleri bitirmeye o kadar odaklanmıştı ki, karşısında bir alfanın durduğunu hemen fark etmedi. Yumuşak mavi yün topunu durdurup yeniden yerleştirdiğinde ancak lüks nemlendirici krem ve kurşun kalemin kokusu burnuna ulaştı.

“Bu şimdi bir şey mi?” Lando sırıtarak tezgaha yaslanır ve daha da yaklaşır, “belki. Öyle olmasını ister miydin?” Oscar dudaklarını ısırır ve hafifçe kızarır – Lando’nun önümüzdeki beş saat boyunca düşünmeyi bırakmayacağı bir görüntü – düşünür. Lando uzaktan onun artıları ve eksileri tarttığını merak eder. Birkaç işkence edici saniyenin ardından omuz silkerek, “Elbette. İşleri ilginç tutar.” Lando bunu kesinlikle kabul edecek. Lando, yerel kahve dükkanında çalışan sevimli baristaya karşı tamamen normaldir. O kadar normal ki, Oscar’ın onun açtığı laflar yüzünden ne kadar telaşa kapıldığını temel alan bir puan sistemi yaratır.