การลดส่วนบุคคล

Evren, Tommy'nin hayatındaki bu karmaşadan biraz olsun rahatlamasına izin verecek kadar iyiliksever olabilir miydi? Lütfen? Sadece bir günlüğüne. --- Tamam, belki de birkaç kırık kaburgayla mülakata gelmek kötü bir fikirdi, ama başka ne seçeneği vardı ki? Gelmeyip işsiz kalmaya devam mı etseydi? Durum göz önüne alındığında, mülakatı sırasında birkaç kötü şey olabilirdi. Binada, istenmeyen kişilerin içeri girmesini engellemekle kalmayıp, yetkisiz silahlar veya yaralanmaları da tarayan, Vulcan tarafından tasarlanmış bir yapay zekâ vardı. Ayrıca, henüz tam yetişkin olmadığı için yasadışı belgeleriyle ilgili de bir sorun vardı. Ama en büyük risk, işin bir kahraman örgütünde olmasıydı. Ve o bir vigilante. Yani son derece yasadışı. --- veya, bir başka vigilante tommy au... ama bu sefer en azından bir beyin hücresi var (kimin olduğunu anlayabilirsiniz)

Tommy jerks forward when the car stops abruptly, and he curses loudly. "Jesus christ, Lady! Learn how to drive!" He grumbles. "We're here." His social worker says, sounding spiteful and god Tommy hopes she trips on the way to the front door. "Don't slam the car door!" He hears her say. Tommy slams the door. -- Or; fosterfic where Tommy is unbearably exhausted of being in the system and just wants to get out.

When Superman falls, the world doesn't end. Bits of it die, and all of it changes, but life persists. Bruce picks his way through the remnants of American society, desperate to get back to Gotham and piece together whatever fragments of his life are left standing. Along the way he picks up unwanted baggage.