คาเกยามะ โทบิโอ

Iwaizumi, bakışlarını Oikawa'ya çevirerek göz kırptı, "Geçen sefer tek seferlik olacaktı," dedi, sesi alçak ve biraz ikna edici değildi. Oikawa'nın dudakları alaycı bir sırıtışa büründü ve onları Iwaizumi'nin dudaklarının hemen üzerine getirdi, "Tek seferlik şey, iki seferlik şey, ilişki olmaması yeter de artar."

Hinata en yalnız hissettiği sırada Oikawa, Brezilya'da beliriverir. İkisi de ince bakışları, küçük dokunuşları, bunun beklenmedik bir şeye dönüşebileceği fikrini görmezden gelemez. Hinata için bu yeni bir olasılık. Alışık olmadığı, ama hoş karşılanmayan bir şey değil. Oikawa için ise planlayamadığı bir şey. Zihninin, ne kadar çok istese de, basitçe tadını çıkarmasına izin vermeyeceği bir şey. Bir haftalık bir birliktelik, gelecek yıllar için bir katalizör olur. Kendi başlarına ve birbirleri için savaşmayı öğrenmenin bir yolculuğu.

"Hinata'ya hiç aşık olmadım." Bir sürü insan içiyor. Çok insan içiyor. Ama Hinata'nın beynini durduran şey şu— "Ne yapıyorsun?" Kageyama başını eğdi. "Bunu yaptıysan içmen gerekmiyor mu?"