คีท/ล็องซ์ (โวลตรอน)

"Lance, Keith Kogane'nin kırık eliyle bir bar kavgası kazanmasını, bıçakla bir fıçı birayı açmasını ve elinde bira varken kesinlikle yapmamanız gereken bir dizi berbat aktiviteyi tamamlamasını izlemişti. Ve işte şimdi, elinde parlak keçeli kalemle, Lucy'nin Altea kitabını imzalamayı bekliyordu. Lance, mevcut izleyicileri için tartışmalı derecede kaba ve uygunsuz bir şeyler söylemek için ağzını açtı. Ta ki, bu aktivitelere kendisi ya şahit olduğunu ya da katıldığını ve şu anda DNA'sını taşıyan dört yaşında bir çocuğu kucağında tuttuğunu hatırlayana kadar. Yani Lance'nin de pek itiraz edecek bir durumu yoktu." Lance, çocuk kitapları imza gününde eski erkek arkadaşıyla karşılaştığında, Keith Kogane'nin zamana meydan okuyarak yaşlandığını öğrenmekle kalmaz, aynı zamanda kızının en sevdiği kitabı yazdığını da öğrenir. Keith kasabada kaldıkça, Lance kızının yazarın sadece Lance'in geçmişinden biri değil, aynı zamanda onun yatmadan önce anlattığı hikayelerdeki bir karakter olduğunu da anlamasını engellemeye çalışır.

Lance, alçak ve yatıştırıcı bir sesle, “Sadece rahatla ve ellerime odaklan.” diyor. Keith’in, hele Lance’ın bu kadar dikkat dağıtıcı olmasıyla, başka bir şeye konsantre olması mümkün değil zaten, özellikle de böyle bir durumda. Zihni çoğu zaman boşalıyor, ama yine de sorması gerekiyor, “B-bu, müşterilerinizle düzenli olarak yaptığınız bir şey mi?” “Ne, masaj mı vermek? Bu benim işimin bir parçası.” Lance kıkırdayarak, ellerini hiç durdurmadan devam ediyor. Kasıtlı olarak konuyu ıskalıyor, bunun normal bir seans olmaktan hızla uzaklaştığının farkında olmasına rağmen. “Şimdi, fazla düşünmeyi bırak ve sadece hisset.”