ทุกอย่างถูกเผาไหม้ตามสัญญาไว้
“คุณเป็นใคร?”หยูจิ ถาม
“โกโจว ซาโตรุ พร้อมให้บริการคุณ” ชายคนนั้นตอบ ขณะนี้มือทั้งสองพันรอบมือที่บาดเจ็บของยูอุจิ อย่างแน่นหนา“คุณรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร”
“ไม่?”
“คุณฟังดูไม่แน่ใจ”
“ไม่” ยููจิพูดอย่างมั่นคง“ทำไมฉันจะ?”
“ทำไมถึงจริงๆ” โกโจวสะท้อนเบา ๆ“ฉันถามคำถามให้คุณได้ไหม”
ยููจิกลืนอีกครั้งเขาไม่ชอบสิ่งนี้ไม่ว่าโกโจวกำลังจะถามอะไรก็ตาม คำถามก็ลุกขึ้นในดวงตาเหล่านั้นและซ่อนอยู่ด้านหลังรอยยิ้มของเขา มันไม่มีอะไรที่ยูอุจิ อยากได้ยินเขาไม่แน่ใจว่าความแน่นอนนั้นมาจากไหน แต่เขารู้ว่ามันตรงกับความมั่นใจที่เขาต้องการได้ยินอย่างนั้นเท่านั้น
“มันคืออะไร?”เขากระซิบ
ดวงตาของโกโจวเข้าไปในพระองค์ มีชีวิตสีฟ้าและดวงตาของพวกเขา
“อิตาโดริ ยุูจิ” เขาถาม “คุณต้องการช่วยโลกหรือไม่”
ซาโตรูไปทางทิศเหนือยูอุจิ เป็นผู้บาดเจ็บ
