ทรอปหนึ่งเตียง

ดราโกและเฮอร์มิโอเนติดอยู่บนเกาะที่ร้าง “ถอดสายตาออกจากฉัน” เธอกระซิบและดูหมิ่นเขาไม่ทำเขายังคงอ่านเธอเหมือนหนังสือที่สวมใส่เป็นอย่างดี เต็มไปด้วยคำและวลีที่คุ้นเคยที่ทำให้หลงใหล“หยุดมองฉันแบบนั้น” เธอเลียริมฝีปากของเธออย่างสิ้นหวัง“ชอบอะไร?”ดราก่อน“ราวกับคุณเพิ่งพบฉัน” เธออธิบาย“ราวกับว่าเราไม่มีอดีต”