เราจะไม่นอนคืนนี้
คิววินมองลงไปที่ริกกี้ที่แผ่ขยายไปทั่วผ้าปูที่นอนของพวกเขา โกรธเงียบคลื่นออกมาจากร่างกายที่ไม่เคลื่อนไหวของเขาด้วยคลื่นหนา เขาสมบูรณ์แบบมาก เหมือนตุ๊กตาจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการอธิบายมัน การตระหนักทำให้ความตื่นเต้นจมเข้าไปในท้องส่วนล่างของคิววิน ในขณะที่เขาจ้องมองลงไปเรื่อย ๆ ไม่ได้
เขาดูเหมือนตุ๊กตาจริงๆ gyuvin คิดว่าและมันไม่น่าอายไหมถ้าไม่มีใครเล่นกับของเล่นที่สวยงามเช่นนี้?
ริกกี้ไม่ตอบสนองเมื่อที่นอนหลุดใต้น้ำหนักของคิววิน เขาไม่ตอบสนองเมื่อยูวินเลื่อนมือข้างหนึ่งขึ้นไปด้านหลังเล็ก ๆ ความอบอุ่นของมือของเขารู้สึกอยู่ภายใต้ลูกไม้ที่บางอย่างแน่นอน เขาไม่ตอบสนองเมื่อยูวินเอนลงเพื่อหายใจเบา ๆ กับปากที่เปิดโล่ง กวนเส้นเล็กๆ ที่ม้วนที่โคนคอ
“ที่รัก” คิววินกระซิบกัน“อยากเล่นเกม?”
ภรรยาที่มีความสุข ชีวิตที่มีความสุข นั่นคือคำที่คิววิน สามีที่อุทิศตนของแมวที่พิถีพิถันเป็นพิเศษ เลือกที่จะมีชีวิตอยู่ บางครั้งเขาก็สงสัยว่าริกกี้ชอบเริ่มต่อสู้เพื่อที่จะแต่งตัวได้ และโชคดีสำหรับทั้งสองคน gyuvin รู้วิธีจูบให้ดีขึ้น
