แลนโด นอร์ริส/ออสการ์ ปิแอสตรี

“ออสการ์ แลนโด ลันโดขึ้นเมื่อเทิร์น 16 และตกอยู่ในอุปสรรค” วิทยุปิดเสียงและคลุมเครื่อง แต่ข้อความชัดเจน ยกเว้นเขาไม่จำเป็นต้องบอกเลย เขารู้สึกว่ามันอยู่แล้ว หรือ เพื่อนร่วมใจสามารถรู้สึกเจ็บปวดของกันและกันและออสการ์ตระหนักว่าแกรนด์ปรีซ์ลาสเวกัสของเขาเจ็บมาก

ออสการ์ควรจะรู้ ออสการ์ควรจะรู้ ตั้งแต่วินาทีแรกที่เขาเห็นเขาบางทีเขาอาจตกใจหลังจากไม่เห็น Lando เป็นเวลา 15 ปีที่ผ่านมารายละเอียดบางอย่างบินเหนือศีรษะของเขา แต่ตอนนี้ทุกอย่างชัดเจนมาก... ริมฝีปากอวบอบบางของแลนโด และคันธนูที่สมบูรณ์แบบของเขา ดวงตาในมหาสมุทรที่สดใสและขนตาตุ๊กตา ผมที่โค้งงออย่างสมบูรณ์แบบ วิธีที่ผิวน้ำผึ้งของเขาเปล่งประกายภายใต้แสงแดดยามเย็น หรือรอยยิ้มรูปหัวใจเมื่อเขาหัวเราะทุกอย่างชัดเจนมาก... แต่ออสการ์ไม่สามารถเข้าใจได้จากความงามอันน่ากลัวของเพื่อนของเขาจนถึงตอนนี้ แลนโดยืนอยู่ตรงหน้าเขา ปีกสีขาวบริสุทธิ์แสดงออกมาอย่างสง่างามบนหลังของเขา ขนที่ละเอียดอ่อนค่อยๆตกลงบนพื้นห้องนั่งเล่นของพวกเขาออสการ์จ้องด้วยความหวาดกลัว และแลนโดจ้องย้อนกลับไปสับสน “คุณ... คุณเห็นฉันได้ไหม” หรือที่กูปิดขาดความรัก และออสการ์ก็มีสายตาหัวใจ

ออสการ์สามารถจำได้ชัดเจนครั้งแรกที่เขาฆ่าใครสักคนเขาไม่ได้ตั้งใจทำเช่นนั้น มันเป็นอุบัติเหตุในตอนแรกเขาต้องการหวาดกลัวผู้หญิงคนนั้นเท่านั้นเพื่อเตือนเธอให้ห่างไกลและเก็บมือที่น่าขยะแขยงจากแลนโด นอร์ริสแต่อดรีนาลีนก็พุ่งผ่านหลอดเลือดดำของเขา ทำให้เขามีความรู้สึกสบายใจ และยิ่งเลือดหกมากเท่าไหร่ก็ยิ่งเร่งเร็วขึ้นเท่านั้นรู้สึกดีมาก ดีเกินไป หรือ ในเมืองเล็ก ๆ ทุกคนมีความลับของพวกเขามันเกิดขึ้นเช่นนั้นเมืองเล็ก ๆ นี้เต็มไปด้วยเมืองที่บิดเบี้ยวมากที่สุด

“ตอนนี้เป็นสิ่งนี้ไหม” แลนโดยิ้มเอนที่เคาน์เตอร์และชี้ให้ใกล้เข้ามาว่า “บางทีคุณต้องการให้มันเป็นไหม?” ออสการ์กัดริมฝีปากของเขาและร่วงเล็กน้อย ซึ่งเป็นภาพที่แลนโดจะไม่หยุดคิดในอีกห้าชั่วโมงข้างหน้า - เมื่อพิจารณาLando สงสัยไกลว่าเขาชั่งน้ำหนักข้อดีข้อเสียอย่างไรหลังจากผ่านไปไม่กี่วินาทีเขาก็กระแทก “แน่นอน.ทำให้สิ่งต่าง ๆ น่าสนใจ” แลนโดจะรับสิ่งนั้นอย่างแน่นอน แลนโดเป็นเรื่องปกติอย่างยิ่งเกี่ยวกับบาริสต้าน่ารักที่ทำงานที่ร้านกาแฟในท้องถิ่นของเขาในความเป็นจริงมันเป็นเรื่องปกติที่เขาสร้างระบบคะแนนตามความวุ่นวายของออสการ์ผ่านสายรับของเขาอย่างไร