คริสโตเฟอร์ ไดแอซ คือ สมบัติของชาติ

“เราต้องพูดคุย” เอ็ดดี้พูดอย่างเงียบ ๆ ในขณะที่พวกเขารอลิฟต์ในล็อบบี้ของโรงแรมบัคคุกอยู่ข้างๆเขา“ไม่ใช่เหรอ เอ็ดดี้”“ไม่ใช่แค่เรื่องนั้น” เขากล่าว แล้วบัคก็มองเขาอย่างอยากรู้อยากเห็นและเอ็ดดี้เกือบจะเท้าเย็นถ้าเขาไม่บอกเขาพวกเขาไม่ได้แต่งงานใช่ไหมเขาดึงกระเป๋าเงินออกแล้วพลิกกลับอย่างระมัดระวังและปล่อยให้แหวนหยดลงไปในมือของเขา“เกี่ยวกับเรื่องนี้” บั๊คเพื่อให้เครดิตแก่เขา ใช้มันดีกว่าเอ็ดดี้“ไม่..” เขาก็กระซิบดูน่ากลัว“โอ๊ะ!เราไม่ทำ..” หรือ: บัคและเอ็ดดี้ตื่นขึ้นมาด้วยอาการเมาค้างที่ไม่ดี ใบรับรองสมรส และคำถามมากกว่าคำตอบเอ็ดดี้ตระหนักว่าเขาต้องประเมินบางสิ่งใหม่ แต่ชีวิตก็ขัดขวาง

เขาบรรจุสิ่งจำเป็นของเขาเมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นมาเอกสารสำคัญทั้งหมดของเขา เสื้อผ้าจำนวนมาก เครื่องใช้ในห้องน้ำ ที่ชาร์จสำหรับโทรศัพท์และแล็ปท็อป และสิ่งสำคัญอื่น ๆ ที่เขาสามารถใส่ได้ในดัฟเฟิลสองอันที่เขาโยนไว้ด้านหลังของรถจี๊ป รถจี๊ปของแมดดี้ เมื่อเธอมอบมันให้เขา เธอบอกให้เขาไปทุกที่ที่เขาต้องการเขายังไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน แต่เขาคิดว่าเมื่อเขาถึงสนามบิน เขาจะรู้ว่าเมื่อเขาถึงสนามบิน เขาคิดที่จะโทรหาเธอเขาคิดที่จะบอกแผนของเขาให้เธอ “ไม่”เขาบอกตัวเอง“เธอจะพยายามหยุดฉันฉันต้องทำสิ่งนี้” หลังจากบรรจุรถจี๊ปแล้วเขากลับเข้าไปข้างในเขานำโน้ตเหนียวและปากกาออกมาแล้วเขียนประโยคง่ายๆหนึ่ง: 'อย่ามาหาฉัน ' ————————————————— เกิดอะไรขึ้นถ้าหลังจากที่เอ็ดดี้ระเบิดเขาในร้านขายของชำ บัคตัดสินใจหนีไป?

“คุณเหนื่อย” “เย็ดน่ะ” หรือฉันเป็นผู้พิทักษ์ฟ้องบัคตลอดชีวิต บัคออกไปหลังจากถูกบอกว่าเขาเหนื่อยเขาไม่เคยเหนื่อยบนถนนที่เปิดโล่งเมื่อเขาไม่มีอะไรจะอยู่นั่นคือสิ่งที่เขาต้องการคืนเขารวบรวมคนเข้าด้วยกันแล้วเขาก็จากไปเมื่อใดก็ตามที่เขาอยู่ได้นานเกินไปเขาจะทำลายสิ่งต่างๆดังนั้นเขาจึงออกไป