astarion/gale (baldur's gate)

แอสเทอริออนถูกปักเปื้อนมาหลายปีแล้ว ... ความปรารถนาที่จะออกจากสถานที่แห่งนี้แข็งแกร่งที่สุดในช่วงเวลาเหล่านี้มันมีใจคนเดียว หนัก มันสำลักลำคอและบีบหน้าอก เขารู้สึกอิ่มกับความปรารถนานี้เขารู้สึกว่าว่างเปล่าการขอคำอธิษฐานหรือการกรีดร้องไม่เคยช่วยมาก่อน แต่เขายังคงสามารถสำลักคำเดียวระหว่างการหายใจสะอึกไร้ประโยชน์ “กรุณาค่ะ” เป็นครั้งแรกที่มีคนตอบ

“สัญญาว่าคุณจะไม่หัวเราะ?เช่น สาบานในชีวิตที่ยังไม่ตายของคุณ?” “ฉันสาบานกับฉัน” แอสเทอริออนสำลึกด้วยน้ำลายของเขา“ของฉัน?” “ชีวิตที่ยังไม่ตายของคุณ?”เกลเอียงศีรษะเหมือนลูกสุนัขสับสน“คุณคิดว่าแวมไพร์ทั้งหมดเป็นความลับหรือไม่?” “เอาล่ะ?” เกลหัวเราะอย่างจริงจัง“แอสเทอริออน ฉันรู้ว่าคุณมองไม่เห็นตัวเอง แต่คุณต้องเข้าใจว่าคุณมีลักษณะเป็นอย่างไรคุณดูเหมือนอะไรก็ตามที่เด็กอีโมจะจินตนาการเมื่อพวกเขาถ่ายภาพตัวเองโตขึ้น ด้วยผมที่สมบูรณ์แบบ อายไลเนอร์ และเสื้อแจ็คเก็ตหนัง” “ฉัน-” “นอกจากนี้ถ้าความงามที่แปลกไม่เพียงพอ คุณมีขวดเลือดอยู่ในกระเป๋าแจ็คเก็ตตลอดเวลา” แอสเทอริออนกระพริบตา แต่รู้สึกสงบอย่างรวดเร็ว รอยยิ้มที่นักล่าเหยียดไปทั่วริมฝีปากของเขา เน้นด้วยความจริงที่ว่าเขาไม่ได้ซ่อนเขี้ยวอีกต่อไป“คุณคิดว่าฉันสวยงามหน่อย พ่อมดเหรอ?” เกลกลิ้งดวงตาพยายามไม่ให้แก้มของเขา“แน่นอนว่าฉันใช่ แอสเทอริออน” ~* ทันสมัยด้วยเวทมนตร์ AU!กับศาสตราจารย์เกลและบรรณารักษ์ แอสเทอริออน*~

แอสเทเรียน ด้วยแรงบันดาลใจจากเซบาสเตียน ฆ่าเจ้านายของเขา ทำลายวงจรแห่งความตายที่เขาถูกบังคับให้เกิดจากการวางไข่ของเขาโดยไม่มีเส้นทางที่ชัดเจนอยู่ข้างหน้าเขาเขารวมตัวกับพ่อแม่ของเขาอีกครั้งและพวกเขาช่วยให้เขาตั้งถิ่นฐานในชีวิตยามค่ำคืนใหม่ที่เขาเผชิญหน้า เขาเปิดร้านตัดเสื้อในประตูบัลดูร์ โดยได้รับแรงบันดาลใจจากพ่อแม่ของเขาในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเขาได้พบกับเพื่อนหลักแต่ละคน... และตกหลุมไปกับเอลฟ์ตัวใหญ่คนหนึ่งที่เข้ามาหาเสื้อผ้า 'อารยธรรม' มากขึ้นสำหรับการประชุมในเมือง (ลิงก์ศิลปะที่โพสต์กับแต่ละบทที่เกี่ยวข้องในภายหลัง!)